Andrew Mangiapane

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Andrew Mangiapane
ilustracja
Data i miejsce urodzenia

4 kwietnia 1996
Bolton

Obywatelstwo

Kanada

Wzrost

178 cm

Pozycja

napastnik (lewoskrzydłowy)

Uchwyt

lewy

Kariera juniorska
Lata Klub
Toronto Jr. Canadiens
Draft

NHL 2015, numer: 166 (6 runda)
Calgary Flames

Kariera seniorska
Lata Klub Wyst. Gole
2012–2013 Toronto Jr. Canadiens 4 (0)
2013–2016 Barrie Colts 230 (136)
2016– Calgary Flames 258 (76)
2016–2018 Stockton Heat 110 (42)
2018–2019 Stockton Heat 15 (9)
W sumie: 617 (263)
Kariera reprezentacyjna
Lata Reprezentacja Wyst. Gole
2021–  Kanada 7 (7)
Dorobek medalowy
Reprezentacja  Kanada
Mistrzostwa świata
złoto Łotwa 2021 Hokej na lodzie

Andrew Mangiapane (ur. 4 kwietnia 1996 w Boltonie) – kanadyjski hokeista szkockiego i włoskiego pochodzenia, grający na pozycji napastnika (lewoskrzydłowego), reprezentant kraju.

Kariera[edytuj | edytuj kod]

Wczesna kariera[edytuj | edytuj kod]

Andrew Mangiapane karierę sportową rozpoczął w występujących w rozgrywkach ligi GTHL Toronto Jr. Canadiens U18, dla których w sezonie 2012/2013, w fazie zasadniczej rozegrał 32 mecze, w których zdobył 36 punktów (14 goli, 22 asysty) oraz spędził 22 minuty na ławce kar, natomiast w fazie play-off rozegrał 7 meczów, w których zdobył 7 punktów (5 goli, 2 asysty) oraz spędził 8 minut na ławce kar. Jeszcze w tym samym sezonie zagrał w występującej w lidze OJHL pierwszej drużynie klubu, w której w fazie zasadniczej rozegrał 4 mecze, w których spędził 2 minuty na ławce kar. Po sezonie 2012/2013, jako wolny agent podpisał kontrakt z występującym w lidze OHL Barrie Colts[1]. W sezonie 2013/2014, w fazie zasadniczej rozegrał 68 meczów, w których zdobył 51 punktów (24 gole, 27 asyst) oraz spędził 28 minut na ławce kar, natomiast w fazie play-off rozegrał 11 meczów, w których zdobył 7 punktów (2 gole, 5 asyst) oraz spędził 8 minut na ławce kar, a także został wybrany do drużyny debiutantów OHL[2], jednak mimo tego Mangiapane nie znalazł się w rankingu Centralnego Biura Skautingowego NHL i nie znalazł się w draftcie NHL 2014[1]. W sezonie 2014/2015, w fazie zasadniczej rozegrał 68 meczów, w których zdobył 104 punkty (43 gole, 61 asyst) oraz spędził 54 minuty na ławce kar, natomiast w fazie play-off rozegrał 9 meczów, w których zdobył 10 punktów (6 goli, 4 asysty) oraz spędził 12 minut na ławce kar[3]. W sezonie 2015/2016, w którym został alternatywnym kapitanem klubu[4], w fazie zasadniczej rozegrał 59 meczów, w których zdobył 106 punktów (51 goli, 55 asyst) oraz spędził 50 minut na ławce kar, natomiast w fazie play-off rozegrał 15 meczów, w których zdobył 21 punktów (10 goli, 11 asyst) oraz spędził 14 minut na ławce kar, a także został wybrany do drugiej drużyny gwiazd OHL. Po sezonie 2015/2016 odszedł z klubu.

Kariera w NHL[edytuj | edytuj kod]

27 czerwca 2015 roku został wybrany przez władze klubu ligi NHL, Calgary Flames, w 6 rundzie draftu NHL z numerem 166 (85. miejsce w rankingu północnoamerykańskich zawodników z pola, ogłoszonym przez Centralne Biuro Skautingowe NHL[5]), z którymi 23 marca 2016 roku podpisał kontrakt[6]. Centralne Biuro Skautingowe NHL opisało Mangiapane'a jako zawodnika niewymiarowego, dwukierunkowego napastnika z silną jazdą, szybkością, zwinnością oraz ochroną krążka[7]. Jednak z powodu zbyt silnej konkurencji w drużynie Płomieni, został przydzielony do klubu filialnego Płomieni, występującym w lidze AHL Stockton Heat.

W lidze NHL zadebiutował 31 stycznia 2018 roku w przegranym przez drużynę Płomieni 3:4 po dogrywce meczu domowym z Chicago Blackhawks[8], natomiast 10 stycznia 2018 roku, po rozegraniu 7 meczów w drużynie Płomieni, ponownie został przeniesiony do Stockton Heat[9].

Sezon 2018/2019 rozpoczął w Stockton Heat, jednak z powodu bardzo dobrych wyników (14 punktów w 13 meczach w lidze AHL, 30 listopada 2018 roku został przeniesiony do drużyny Płomieni[10]. Co prawda, 16 grudnia 2018 roku wrócił do Stockton Heat[11], w wyniku kontuzji zawodnika drużyny Płomieni, Michaela Frolíka wrócił do Calgary Flames i od tego momentu stał się podstawowym zawodnikiem klubu[12]. 13 stycznia 2019 roku, w wygranym 7:1 meczu wyjazdowym z Arizona Coyotes, zdobył swój pierwszy punkt w lidze NHL, asystując w 17. minucie wraz z Derekiem Ryanem przy golu na 1:0 kapitana klubu, Marka Giordano[13][14]. 16 października 2020 roku, na cztery dni przed planowaną rozprawą arbitrażową, podpisał z klubem dwuletni kontrakt o wartości 4 850 000 dolarów[15].

Kariera reprezentacyjna[edytuj | edytuj kod]

Andrew Mangiapane w 2021 roku został powołany do reprezentacji Kanady na mistrzostwa świata 2021 Elity na Łotwie, na których drużyna Klonowego Liścia zdobyła mistrzostwo świata po wygranej 3:2 po dogrywce z obrońcami tytułu, reprezentacją Finlandii 6 czerwca 2021 roku na Arēna Rīga w Rydze, a Mangiapane, który na turnieju rozegrał 7 meczów, w których zdobył 11 punktów (7 goli, 4 asysty), został wybrany MVP oraz do Drużyny Gwiazd turnieju[16].

Statystyki[edytuj | edytuj kod]

Klubowe[edytuj | edytuj kod]

Sezon Klub Liga   Sezon zasadniczy   Faza play-off
M G A Pkt Min M G A Pkt Min
2012/2013 Kanada Toronto Jr. Canadiens U18 GTHL 32 14 22 36 22 7 5 2 7 8
2012/2013 Kanada Toronto Jr. Canadiens OJHL 4 0 0 0 2 — — — — —
2013/2014 Kanada Barrie Colts OHL 68 24 27 51 28 11 2 5 7 8
2014/2015 Kanada Barrie Colts OHL 68 43 61 104 54 9 6 4 10 12
2015/2016 Kanada Barrie Colts OHL 59 51 55 106 50 15 10 11 21 14
2016/2017 Stany Zjednoczone Stockton Heat AHL 66 20 21 41 64 5 1 2 3 2
2017/2018 Stany Zjednoczone Stockton Heat AHL 39 21 25 46 20 — — — — —
2017/2018 Kanada Calgary Flames NHL 10 0 0 0 2 — — — — —
2018/2019 Stany Zjednoczone Stockton Heat AHL 15 9 8 17 20 — — — — —
2018/2019 Kanada Calgary Flames NHL 44 8 5 13 12 5 1 0 1 0
2019/2020 Kanada Calgary Flames NHL 68 17 15 32 18 10 2 3 5 6
2020/2021 Kanada Calgary Flames NHL 56 18 14 32 24 — — — — —
2021/2022 Kanada Calgary Flames NHL 65 30 15 45 28 — — — — —
GTHL Ogółem 32 14 22 36 22 7 5 2 7 8
OJHL Ogółem 4 0 0 0 2 — — — — —
OHL Ogółem 195 118 143 261 132 35 18 20 38 34
AHL Ogółem 120 50 54 104 104 5 1 2 3 2
NHL Ogółem 243 73 49 122 82 15 3 3 6 6

Reprezentacyjne[edytuj | edytuj kod]

Rok Drużyna Turniej Miejsce M G A Pkt Min
2021  Kanada MŚ 7 7 4 11 0
Ogółem jako senior 7 7 4 11 0

Sukcesy[edytuj | edytuj kod]

Zawodnicze[edytuj | edytuj kod]

Reprezentacyjne

Indywidualne[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ a b Mangiapane patient in earning draft moment [data dostępu: 2015-06-27] (ang.)
  2. ↑ Mangiapane, Blackwood named to OHL First All-Rookie Team. barriecolts.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-06-26)]. [data dostępu: 2014-04-03] (ang.)
  3. ↑ Wes Gilbertson. Sizing up his chance: Andrew Mangiapane sports big talent in small package. „The Calgary Sun”. Sports. s. 5. 
  4. ↑ Barrie Colts name captain for 2015-16 season [data dostępu: 2015-09-24] (ang.)
  5. ↑ NHL Central Scouting's 2015 final rankings [data dostępu: 2015-04-08] (ang.)
  6. ↑ Flames sign Andrew Mangiapane to entry-level contract [data dostępu: 2016-03-23] (ang.)
  7. ↑ What Scouts Say: Andrew Mangiapane [data dostępu: 2015-06-30] (ang.)
  8. ↑ Tkachuk, Giordano boost Flames to OT victory against Blackhawks [data dostępu: 2018-01-01] (ang.)
  9. ↑ Flames Reassign Ryan Lomberg, Marek Hrivik and Andrew Mangiapane to Stockton [data dostępu: 2018-01-15] (ang.)
  10. ↑ Flames Recall Andrew Mangiapane [data dostępu: 2018-11-30] (ang.)
  11. ↑ Flames Recall Kerby Rychel From Stockton [data dostępu: 2018-12-16] (ang.)
  12. ↑ Flames place Frolik on injured reserve [data dostępu: 2018-12-31] (ang.)
  13. ↑ Giordano helps Flames defeat Coyotes for fifth straight victory [data dostępu: 2019-01-14] (ang.)
  14. ↑ Point In The Right Direction [data dostępu: 2019-01-15] (ang.)
  15. ↑ Flames sign RFA Andrew Mangiapane to two-year contract [data dostępu: 2020-10-16] (ang.)
  16. ↑ Mangiapane gets MVP [data dostępu: 2021-06-06] (ang.)

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Andrew_Mangiapane&oldid=69911093”