NHL (2017/2018)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
NHL 2017/2018
2016/2017 2018/2019
Szczegóły
Państwo

 Stany Zjednoczone

Liczba zespołów

31

Runda zasadnicza
Termin

4 października 2017 – 8 kwietnia 2018

Liczba kolejek

82

Zwycięzca

Konferencja Zachodnia: Vegas Golden Knights
Konferencja Wschodnia: Washington Capitals

Najskuteczniejszy zawodnik

Kanada Connor McDavid (Edmonton Oilers)

Runda finałowa
Zwycięzca

Washington Capitals

2. miejsce

Vegas Golden Knights

MVP

Rosja Aleksander Owieczkin (Washington Capitals)

Najskuteczniejszy zawodnik

Rosja Jewgienij Kuzniecow (Washington Capitals)

Sezon NHL 2017/2018 – 100 sezon gry National Hockey League, a 101 jej działalności. Liga powiększona została do 31 zespołów o drużynę Vegas Golden Knights. Zespół występował w Dywizji Pacyfiku Konferencji Zachodniej. Pierwsze mecze sezonu zasadniczego odbyły się 4 października 2017 roku. Sezon zasadniczy zakończył się 8 kwietnia 2018 roku. Walka o Puchar Stanleya rozpoczęła się 11 kwietnia a zakończyła 7 czerwca. Tytuł mistrzowski po raz pierwszy w historii zdobyła drużyna Washington Capitals. 63 Mecz Gwiazd odbył się w Tampa w dniu 28 stycznia 2018 w formule jak w roku 2017.

Wydarzenia przedsezonowe[edytuj | edytuj kod]

NHL Entry Draft 2017[edytuj | edytuj kod]

United Center podczas draftu
 Osobny artykuł: NHL Entry Draft 2017.

W dniach 23–24 czerwca 2017 w hali United Center w Chicago (Stany Zjednoczone) odbył się 55 draft w historii. Z numerem jeden został wybrany Szwajcar Nico Hischier przez klub New Jersey Devils, z numerem drugim Kanadyjczyk Nolan Patrick przez Philadelphia Flyers a z numerem trzecim Fin Miro Heiskanen przez Dallas Stars[1].

Salary cap[edytuj | edytuj kod]

18 czerwca 2017 roku liga i Stowarzyszenie graczy NHL poinformowały, że prognozowany pułap wynagrodzeń na sezon 2017/2018 wyniesie 75 mln dolarów[2].

Mecze przedsezonowe[edytuj | edytuj kod]

Od 16 września do 1 października 2017 31 zespołów rozgrywało spotkania kontrolne. Dla propagowania Ligi NHL na świecie 21 i 23 sierpnia Los Angeles Kings i Vancouver Canucks rozegrały spotkania w Szanghaju i Pekinie[3][4].

Sezon regularny[edytuj | edytuj kod]

Sezon regularny rozpoczął się 4 października 2017.

10.11.2017 Ericsson Globe, Sztokholm

NHL Global Series[edytuj | edytuj kod]

Po sześciu latach przerwy (od 2011) NHL powróciła do rozgrywania wybranych spotkań sezonu regularnego poza Ameryką Północną[5]. 10 i 11 listopada 2017 w hali Ericsson Globe w Sztokholmie odbyły się spotkania pomiędzy Colorado Avalanche i Ottawa Senators. Obydwa spotkania wygrali Senatorowie z Ottawy[6][7]. Honorowej inauguracji pierwszego meczu dokonał Peter Forsberg a drugiego Daniel Alfredsson. Po raz pierwszy były to w Europie mecze rozgrywane w trakcie sezonu a nie na jego inaugurację.

NHL100 Classic[edytuj | edytuj kod]

Dla uczczenia stulecia ligi NHL, 16 grudnia 2017, na stadionie TD Place Stadium w Parku Lansdowne w Ottawie odbył się mecz pomiędzy Montreal Canadiens i Ottawa Senators. Mecz otrzymał uroczystą oprawę a drużyny wystąpiły w strojach nawiązujących do początków NHL. 19 grudnia 1917 mecz między tymi drużynami zainaugurował rozgrywki nowo powołanej ligi[8]. W obecności 33 959 widzów spotkanie uroczyście otworzyli Guy Lafleur i Daniel Alfredsson. Zwyciężyła drużyna Senatorów z Ottawy 3:0[9][10].

NHL Winter Classic[edytuj | edytuj kod]

1 stycznia 2018 odbyło się tradycyjne spotkanie w ramach NHL Winter Classic. Na otwartym stadionie Citi Field w Nowym Jorku w obecności 41 821 widzów zmierzyły się drużyny New York Rangers i Buffalo Sabres. Po golu w doliczonym czasie gry zwyciężyła drużyna z Nowego Jorku 3:2[11].

NHL All-Star Game[edytuj | edytuj kod]

 Osobny artykuł: NHL All-Star Game 2018.

63 Mecz Gwiazd ligi NHL odbył się 28 stycznia 2018 w hali Amalie Arena w Tampa. Gospodarzem po raz drugi (poprzednio w 1999) była miejscowa drużyna Tampa Bay Lightning. Tak jak w latach 2016 i 2017 wystąpiły cztery drużyny reprezentujące poszczególne dywizje. Zwyciężyła drużyna Dywizji Pacyficznej, która w finale pokonała dywizję Atlantycką 5:2[12]. MVP turnieju został Brock Boeser z Vancouver Canucks[13].

NHL Stadium Series[edytuj | edytuj kod]

3 marca 2018 odbył się kolejny mecz na otwartym stadionie. Na Memorial Stadium na terenie United States Naval Academy w Annapolis zmierzyły się drużyny Washington Capitals i Toronto Maple Leafs. W obecności 29 516 widzów zwyciężyła drużyna z Waszyngtonu 5 : 2[14]. Mecz poprzedziło między innymi uhonorowanie drużyny Stanów Zjednoczonych w hokeju na lodzie kobiet, zdobywczyń złotego medalu olimpijskiego[15].

Tabele końcowe i "przejściowe" sezonu regularnego[edytuj | edytuj kod]

W tabelach przedstawiono wyniki końcowe w poszczególnych dywizjach oraz po 41. (półmetek sezonu) i 62. meczu (3/4 sezonu) niezależnie od terminu jego rozegrania.

Pozycję każdego zespołu w konferencji przy równej ilości punktów określa się w następującej kolejności:

  1. Większa liczba zwycięstw w czasie regularnym lub po dogrywce (nie po rzutach karnych), w tabelach podane w ostatniej kolumnie (ZRD);
  2. Punkty we wzajemnych meczach;
  3. Różnica bramek we wszystkich meczach.
Konferencja Wschodnia
Dywizja Metropolitalna
Tabela końcowa
Lp. Drużyna M Z P PK ZB SB Pkt ZRD
1. Stany Zjednoczone Washington Capitals 82 49 26 7 259 239 105 46
2. Stany Zjednoczone Pittsburgh Penguins 82 47 29 6 272 250 100 45
3. Stany Zjednoczone Philadelphia Flyers 82 42 26 14 251 243 98 40
4. Stany Zjednoczone Columbus Blue Jackets 82 45 30 7 242 230 97 39
5. Stany Zjednoczone New Jersey Devils 82 44 29 9 248 244 97 39
6. Stany Zjednoczone Carolina Hurricanes 82 36 35 11 228 256 83 33
7. Stany Zjednoczone New York Islanders 82 35 37 10 264 296 80 32
8. Stany Zjednoczone New York Rangers 82 34 39 9 231 268 77 31
Konferencja Wschodnia
Dywizja Atlantycka
Tabela końcowa
Lp. Drużyna M Z P PK ZB SB Pkt ZRD
1. Stany Zjednoczone Tampa Bay Lightning 82 54 23 5 296 236 113 48
2. Stany Zjednoczone Boston Bruins 82 50 20 12 270 214 112 47
3. Kanada Toronto Maple Leafs 82 49 26 7 277 232 105 42
4. Stany Zjednoczone Florida Panthers 82 44 30 8 248 246 96 41
5. Stany Zjednoczone Detroit Red Wings 82 30 39 13 217 255 73 25
6. Kanada Montreal Canadiens 82 29 40 13 209 264 71 27
7. Kanada Ottawa Senators 82 28 43 11 221 291 67 26
8. Stany Zjednoczone Buffalo Sabres 82 25 45 12 199 280 62 24
Konferencja Zachodnia
Dywizja Pacyficzna
Tabela końcowa
Lp. Drużyna M Z P PK ZB SB Pkt ZRD
1. Stany Zjednoczone Vegas Golden Knights 82 51 24 7 272 228 109 47
2. Stany Zjednoczone Anaheim Ducks 82 44 25 13 235 216 101 40
3. Stany Zjednoczone San Jose Sharks 82 45 27 10 252 229 100 40
4. Stany Zjednoczone Los Angeles Kings 82 45 29 8 239 203 98 43
5. Kanada Calgary Flames 82 37 35 10 218 248 84 35
6. Kanada Edmonton Oilers 82 36 40 6 234 263 78 31
7. Kanada Vancouver Canucks 82 31 40 11 218 264 73 31
8. Stany Zjednoczone Arizona Coyotes 82 29 41 12 208 256 70 27
Konferencja Zachodnia
Dywizja Centralna
Tabela końcowa
Lp. Drużyna M Z P PK ZB SB Pkt ZRD
1. Stany Zjednoczone Nashville Predators 82 53 18 11 267 211 117 47
2. Kanada Winnipeg Jets 82 52 20 10 277 218 114 48
3. Stany Zjednoczone Minnesota Wild 82 45 26 11 253 232 101 42
4. Stany Zjednoczone Colorado Avalanche 82 43 30 9 257 237 95 41
5. Stany Zjednoczone St. Louis Blues 82 44 32 6 226 222 94 41
6. Stany Zjednoczone Dallas Stars 82 42 32 8 235 225 92 38
7. Stany Zjednoczone Chicago Blackhawks 82 33 39 10 229 256 76 32
x.
Legenda:     = zwycięzca Pucharu Prezydenta,     = mistrz dywizji,     = awans do playoff,     = awans do playoff jako dzika karta

Najlepsi zawodnicy sezonu regularnego[edytuj | edytuj kod]

Connor McDavid

Zawodnicy z pola[16]

Punkty Gole Asysty +/-
Kanada Connor McDavid (EDM) 108 Rosja Aleksandr Owieczkin (WSH) 49 Kanada Claude Giroux (PHI)
Stany Zjednoczone Blake Wheeler (WPG)		 68 Szwecja William Karlsson (VGK) +49
Kanada Claude Giroux (PHI) 102 Finlandia Patrik Laine (WPG) 44 Kanada Jonathan Marchessault (VGK) +36
Rosja Nikita Kuczerow (TBL) 100 Szwecja William Karlsson (VGK) 43 Kanada Connor McDavid (EDM) 67 Kanada Yanni Gourde (TBL)
Kanada Josh Manson (ANA)
Kanada Sean Couturier (PHI)		 +34
Rosja Jewgienij Małkin (PIT) 98 Rosja Jewgienij Małkin (PIT)
Kanada Eric Staal (MIN)		 42 Czechy Jakub Voráček (PHI) 65
Kanada Nathan MacKinnon (COL) 97 Kanada Mathew Barzal (NYI) 63

Bramkarze[17]

W zestawieniu ujęto bramkarzy grających przez przynajmniej 1200 minut.

Carter Hutton
Obrony (w %) GAA[18] Shutouty Zwycięstwa
Kanada Carter Hutton (STL) .931 Kanada Carter Hutton (STL) 2.09 Finlandia Pekka Rinne (NSH)
Rosja Andriej Wasilewskij (TBL)
 8 Rosja Andriej Wasilewskij (TBL)
Kanada Connor Hellebuyck (WPG)		 44
Finlandia Antti Raanta (ARI) .930 Kanada Marc-André Fleury (VGK)
Finlandia Antti Raanta (ARI)		 2.24
Kanada Roberto Luongo (FLA)
Kanada Corey Crawford (CHI)
 .929 Kanada Connor Hellebuyck (WPG) 6 Finlandia Pekka Rinne (NSH) 42
Kanada Corey Crawford (CHI) 2.27 Dania Frederik Andersen (TOR)
Stany Zjednoczone Ben Bishop (DAL)
Kanada Devan Dubnyk (MIN)
Stany Zjednoczone Jonathan Quick (LAK)
Rosja Siergiej Bobrowski (CBJ)		 5 Dania Frederik Andersen (TOR) 38
Stany Zjednoczone Ryan Miller (ANA) .928 Finlandia Pekka Rinne (NSH) 2.31 Rosja Siergiej Bobrowski (CBJ) 37

"Kamienie milowe" sezonu regularnego[edytuj | edytuj kod]

Jubileuszowe i rekordowe osiągnięcia, które miały miejsce w trakcie sezonu zasadniczego 2017-2018.

Data Osiągnięcie
18 października[19] Kanada Patrick Marleau (Toronto Maple Leafs) wystąpił po raz 1500 w spotkaniu z Detroit Red Wings. Jest 18 zawodnikiem w historii ligi NHL,
który rozegrał 1500 i więcej spotkań a trzecim po Jaromírze Jágrze (1714) i Jarome Iginlii (1554) z zawodników aktywnych.
Joe Thorthon
26 października[20][21] Kanada Rick Nash (New York Rangers) wystąpił po raz 1000 w spotkaniu z Arizona Coyotes.
Jest 314 zawodnikiem w historii ligi NHL, który rozegrał 1000 i więcej spotkań.
Pierwsze spotkanie rozegrał 10 października 2002 w barwach Columbus Blue Jackets w wieku 18 lat.
1 listopada[22][23] Kanada Joe Thornton (San Jose Sharks) zdobył 1400 punkt asystując przy golu Joe Pavelskiego w meczu z Nashville Predators.
Jest 20 zawodnikiem ligi NHL, który zdobył 1400 punktów i więcej. Wyprzedza go Dale Hawerchuk z 1409 punktami.
4 listopada[24] Kanada Scott Hartnell (Nashville Predators) wystąpił po raz 1200 w spotkaniu z Anaheim Ducks.
Jest 110 zawodnikiem w historii ligi NHL oraz 9 aktywnym, który rozegrał 1200 i więcej spotkań. Jubileusz uświetnił zdobyciem bramki.
Andrew Cogliano
4 listopada[25] Kanada Andrew Cogliano (Anaheim Ducks) rozegrał 800 kolejnych meczów w sezonie zasadniczym od debiutu 4 października 2007
w barwach Edmonton Oilers (2007-2011) a następnie Anaheim Ducks (2011-2017).
Jest to czwarta najdłuższa seria w historii ligi NHL. Liderem jest Doug Jarvis z 964 meczami.
9 listopada[26] Kanada Eric Staal (Minnesota Wild) zaliczył 500 asystę przy golu Jasona Zuckera w meczu z Montreal Canadiens.
Jest 141 zawodnikiem ligi NHL, który uzyskał 500 asyst i więcej.
10 listopada[27] Kanada Roberto Luongo (Florida Panthers) wystąpił po raz 455 w zwycięskim spotkaniu. Awansował na 4 miejsce wśród bramkarzy ligi NHL
pod względem liczby zwycięstw. Uzyskał je w 973 meczach. Wyprzedzają go tylko Martin Brodeur (691), Patrick Roy (551)
i Ed Belfour (484).
Roberto Luongo
15 listopada[28] Kanada Antoine Vermette (Anaheim Ducks) wystąpił po raz 1000 w spotkaniu z Boston Bruins.
Jest 315 zawodnikiem w historii ligi NHL, który rozegrał 1000 i więcej spotkań.
22 listopada[29] Kanada Justin Williams (Carolina Hurricanes) wystąpił po raz 1100 w spotkaniu z New York Rangers.
Jest 185 zawodnikiem w historii ligi NHL, który rozegrał 1100 i więcej spotkań.
26 listopada[30] 100-lecie powstania NHL. 26 listopada 1917 w Hotelu Windsor w Montrealu przedstawiciele klubów Montreal Canadiens, Montreal Wanderers, Ottawa Senators, Toronto Arenas i Quebec Bulldogs zdecydowali o utworzeniu nowej ligi.
Daniel Sedin
30 listopada[31] Szwecja Daniel Sedin (Vancouver Canucks) zdobył 1000 punkt strzelając gola w meczu z Nashville Predators.
Jest 87 zawodnikiem w historii ligi NHL, który zdobył 1000 punktów i więcej.
6 grudnia[32] Słowacja Marián Gáborík (Los Angeles Kings) zdobył 400 gola w meczu z Minnesota Wild.
Jest 94 zawodnikiem w historii ligi NHL, który zdobył 400 bramek i więcej.
6 grudnia Słowenia Anže Kopitar (Los Angeles Kings) zaliczył 500 asystę przy golu Mariána Gáboríka w meczu z Minnesota Wild.
Jest 142 zawodnikiem ligi NHL, który uzyskał 500 asyst i więcej.
Anže Kopitar
9 grudnia[33] Kanada Mike Smith (Calgary Flames) wystąpił po raz 500 w spotkaniu z Vancouver Canucks.
Jest 69 bramkarzem w historii ligi NHL, który rozegrał 500 i więcej spotkań.
12 grudnia[34] Kanada Patrick Marleau (Toronto Maple Leafs) zdobył 1100 punkt strzelając bramkę w spotkaniu z Philadelphia Flyers.
Jest 60 zawodnikiem w historii ligi NHL a czwartym aktywnym po Jaromírze Jágrze (1921), Joe Thorntonie (1412) i Mariánie Hossie (1134),
który zdobył 1100 i więcej punktów.
12 grudnia[35] Kanada Cam Ward (Carolina Hurricanes) wystąpił po raz 300 w zwycięskim spotkaniu. Jest 32 bramkarzem w historii ligi NHL,
który uzyskał taką liczbę zwycięstw.
Kari Lehtonen
13 grudnia[36] Szwecja Henrik Sedin (Vancouver Canucks) zaliczył 800 asystę przy golu Aleksandra Burmistrowa w meczu z Nashville Predators.
Jest 31 zawodnikiem w historii ligi NHL, który uzyskał 800 asyst i więcej.
13 grudnia[37] Finlandia Kari Lehtonen (Dallas Stars) wystąpił po raz 300 w zwycięskim spotkaniu. Jest 33 bramkarzem w historii ligi NHL,
który uzyskał taką liczbę zwycięstw.
15 grudnia[38] Słowacja Marián Gáborík (Los Angeles Kings) wystąpił po raz 1000 w spotkaniu z New York Rangers.
Jest 316 zawodnikiem w historii ligi NHL, który rozegrał 1000 i więcej spotkań. Jubileusz uświetnił bramką i asystą.
Dustin Brown
21 grudnia[39] Stany Zjednoczone Dustin Brown (Los Angeles Kings) wystąpił po raz 1000 w spotkaniu z Colorado Avalanche.
Jest 317 zawodnikiem w historii ligi NHL, który rozegrał 1000 i więcej spotkań. Jubileusz uświetnił zwycięską bramką.
22 grudnia[40] Stany Zjednoczone Matt Cullen (Minnesota Wild) wystąpił po raz 1400 w spotkaniu z Florida Panthers.
Jest 38 zawodnikiem w historii ligi NHL, który rozegrał 1400 i więcej spotkań.
28 grudnia Kanada Marc-André Fleury (Vegas Golden Knights) wystąpił po raz 700 w spotkaniu z Los Angeles Kings.
Jest 27 bramkarzem w historii ligi NHL, który rozegrał 700 i więcej spotkań.
Henrik Zetterberg
3 stycznia[41] Kanada Andreas Athanasiou (Detroit Red Wings) w spotkaniu z Ottawa Senators uzyskał bramkę w 6 sekundzie dogrywki. Wyrównał tym rekordowe osiągnięcie sezonu zasadniczego w historii ligi NHL. W 6 sekundzie dogrywki bramki zdobyli wcześniej Mats Sundin (30.12.1995), David Legwand (9.03.2006) i Aleksandr Owieczkin (15.12.2006).
5 stycznia[42] Szwecja Henrik Zetterberg (Detroit Red Wings) zaliczył 600 asystę przy golu Gustava Nyquista w meczu z Florida Panthers.
Jest 85 zawodnikiem w historii ligi NHL, który uzyskał 600 asyst i więcej.
10 stycznia Stany Zjednoczone Craig Anderson (Ottawa Senators) wystąpił po raz 250 w zwycięskim spotkaniu. Jest 53 bramkarzem w historii ligi NHL,
który uzyskał taką liczbę zwycięstw.
Aleksandr Owieczkin
17 stycznia[43] Kanada Ryan Getzlaf (Anaheim Ducks) zaliczył 600 asystę przy golu Rickarda Rakella w meczu z Pittsburgh Penguins.
Jest 86 zawodnikiem w historii ligi NHL, który uzyskał 600 asyst i więcej.
25 stycznia[44] Rosja Aleksandr Owieczkin (Washington Capitals) zaliczył 500 asystę przy golu Nicklasa Backstroma w meczu z Florida Panthers.
Jest 143 zawodnikiem w historii ligi NHL, który uzyskał 500 asyst i więcej.
30 stycznia[45] Kanada Dan Hamhuis (Dallas Stars) wystąpił po raz 1000 w spotkaniu z Los Angeles Kings.
Jest 318 zawodnikiem w historii ligi NHL, który rozegrał 1000 i więcej spotkań.
Zdeno Chara
3 lutego[46] Słowacja Zdeno Chara (Boston Bruins) wystąpił po raz 1400 w spotkaniu z Toronto Maple Leafs.
Jest 39 zawodnikiem w historii ligi NHL, który rozegrał 1400 i więcej spotkań.
3 lutego[47] Szwecja Henrik Sedin (Vancouver Canucks) wystąpił po raz 1300 w spotkaniu z Tampa Bay Lightning.
Jest 62 zawodnikiem w historii ligi NHL, który rozegrał 1300 i więcej spotkań.
11 lutego[48] Kanada Sidney Crosby (Pittsburgh Penguins) zdobył 400 gola w meczu z St. Louis Blues.
Jest 95 zawodnikiem w historii ligi NHL, który zdobył 400 bramek i więcej.
Sidney Crosby
15 lutego[49] Rosja Aleksandr Owieczkin (Washington Capitals) zdobył 1100 punkt mając asystę przy bramce Toma Wilsona w spotkaniu z Minnesota Wild.
Jest 61 zawodnikiem w historii ligi NHL a trzecim aktywnym po Joe Thorntonie (1427) i Patricku Marleau (1114), który zdobył 1100 i więcej punktów.
16 lutego Kanada Jay Bouwmeester (St. Louis Blues) wystąpił po raz 1100 w spotkaniu z Dallas Stars.
Jest 186 zawodnikiem w historii ligi NHL, który rozegrał 1100 i więcej spotkań.
17 lutego[50] Stany Zjednoczone Patrick Kane (Chicago Blackhawks) zaliczył 500 asystę przy golu Artioma Anisimowa w meczu z Washington Capitals.
Jest 144 zawodnikiem ligi NHL, który uzyskał 500 asyst i więcej.
Pekka Rinne
22 lutego[51] Finlandia Pekka Rinne (Nashville Predators) wystąpił po raz 300 w zwycięskim spotkaniu. Jest 34 bramkarzem w historii ligi NHL,
który uzyskał taką liczbę zwycięstw.
6 marca[52] Finlandia Pekka Rinne (Nashville Predators) zaliczył 50 shutout w spotkaniu z Dallas Stars. Jest 28 bramkarzem w historii ligi NHL,
który rozegrał taką liczbę spotkań bez puszczonej bramki.
7 marca[53] Kanada Sidney Crosby (Pittsburgh Penguins) zdobył 1100 punkt mając asystę przy bramce, którą zdobył Conor Sheary w spotkaniu z Philadelphia Flyers.
Jest 62 zawodnikiem w historii ligi NHL a czwartym aktywnym po Joe Thorntonie (1427), Patricku Marleau (1118) i Aleksandrze Owieczkinie (1107), który zdobył 1100 i więcej punktów.
Henrik Lundqvist
10 marca[54] Szwecja Henrik Lundqvist (New York Rangers) wystąpił po raz 800 w spotkaniu z Florida Panthers. Jest 15 bramkarzem w historii ligi NHL,
który rozegrał taką liczbę meczów.
12 marca[55][56] Rosja Aleksandr Owieczkin (Washington Capitals) zdobył 600 gola w meczu z Winnipeg Jets.
Jest 20 zawodnikiem w historii ligi NHL, który zdobył 600 bramek i więcej.
12 marca[57] Kanada Marc-André Fleury (Vegas Golden Knights) wystąpił po raz 400 w zwycięskim spotkaniu. Jest 13 bramkarzem w historii ligi NHL,
który uzyskał taką liczbę zwycięstw. Z bramkarzy aktywnych wyprzedzają go jedynie Roberto Luongo (467) i Henrik Lundqvist (430).
Marc-André Fleury
21 marca[58] Kanada Sidney Crosby (Pittsburgh Penguins) zaliczył 700 asystę przy golu Jake'a Guentzela w meczu z Montreal Canadiens.
Jest 53 zawodnikiem ligi NHL, który uzyskał 700 asyst i więcej.
21 marca[59] Kanada Jason Chimera (Anaheim Ducks) wystąpił po raz 1100 w spotkaniu z Calgary Flames.
Jest 187 zawodnikiem w historii ligi NHL, który rozegrał 1100 i więcej spotkań.
21 marca[59] Kanada Matt Stajan (Calgary Flames) wystąpił po raz 1000 w spotkaniu z Anaheim Ducks.
Jest 319 zawodnikiem w historii ligi NHL, który rozegrał 1000 i więcej spotkań.
Brent Seabrook
25 marca[60] Szwecja Daniel Sedin (Vancouver Canucks) wystąpił po raz 1300 w spotkaniu z Dallas Stars.
Jest 63 zawodnikiem w historii ligi NHL, który rozegrał 1300 i więcej spotkań.
29 marca[61] Kanada Brent Seabrook (Chicago Blackhawks) wystąpił po raz 1000 w spotkaniu z Winnipeg Jets.
Jest 320 zawodnikiem w historii ligi NHL, który rozegrał 1000 i więcej spotkań.
31 marca Kanada Mike Fisher (Nashville Predators) wystąpił po raz 1100 w spotkaniu z Buffalo Sabres.
Jest 188 zawodnikiem w historii ligi NHL, który rozegrał 1100 i więcej spotkań.
Roberto Luongo
1 kwietnia[62] Rosja Aleksandr Owieczkin (Washington Capitals) wystąpił po raz 1000 w spotkaniu z Pittsburgh Penguins.
Jest 321 zawodnikiem w historii ligi NHL, który rozegrał 1000 i więcej spotkań. 54, który dokonał tego w jednym klubie.
5 kwietnia[63] Kanada Roberto Luongo (Florida Panthers) wystąpił po raz 1000 w spotkaniu z Boston Bruins.
Jest 3 bramkarzem w historii ligi NHL, który rozegrał 1000 i więcej spotkań. Wyprzedzają go jedynie Martin Brodeur (1266) i Patrick Roy (1029).

Play-off[edytuj | edytuj kod]

 Osobny artykuł: NHL (2017/2018) Play-off.

Rozstawienie[edytuj | edytuj kod]

Po zakończeniu sezonu zasadniczego 16 zespołów zapewniło sobie start w fazie play-off. Drużyna Nashville Predators zdobywca Presidents' Trophy uzyskała najlepszy wynik w lidze zdobywając w 82 spotkaniach 118 punktów. Jest to najwyżej rozstawiona drużyna. Kolejne miejsce rozstawione uzupełnili mistrzowie dywizji: Washington Capitals, Tampa Bay Lightning oraz Vegas Golden Knights.

Konferencja Wschodnia[edytuj | edytuj kod]

Dywizja atlantycka
  1. Stany Zjednoczone Tampa Bay Lightning – 113 punktów, mistrz dywizji atlantyckiej i konferencji wschodniej
  2. Stany Zjednoczone Boston Bruins – 112 punktów
  3. Kanada Toronto Maple Leafs – 105 punktów
Dywizja metropolitalna
  1. Stany Zjednoczone Washington Capitals – 105 punktów, mistrz dywizji metropolitalnej
  2. Stany Zjednoczone Pittsburgh Penguins – 100 punktów
  3. Stany Zjednoczone Philadelphia Flyers – 98 punktów
  4. Stany Zjednoczone Columbus Blue Jackets – 97 punktów (39 zwycięstw), dzika karta
  5. Stany Zjednoczone New Jersey Devils – 97 punktów (39 zwycięstw,) dzika karta

Konferencja Zachodnia[edytuj | edytuj kod]

Dywizja pacyficzna
  1. Stany Zjednoczone Vegas Golden Knights – 109 punktów, mistrz dywizji pacyficznej
  2. Stany Zjednoczone Anaheim Ducks – 101 punktów
  3. Stany Zjednoczone San Jose Sharks – 100 punktów
  4. Stany Zjednoczone Los Angeles Kings – 98 punktów, dzika karta
Dywizja centralna
  1. Stany Zjednoczone Nashville Predators – 117 punktów, mistrz dywizji centralnej i konferencji zachodniej, zdobywca Presidents' Trophy
  2. Kanada Winnipeg Jets – 114 punktów
  3. Stany Zjednoczone Minnesota Wild – 101 punktów
  4. Stany Zjednoczone Colorado Avalanche – 95 punktów, dzika karta

Drzewko playoff[edytuj | edytuj kod]

Faza play-off rozgrywana jest w czterech rundach. Drużyna, która zajęła wyższe miejsce w sezonie zasadniczym w nagrodę zostaje gospodarzem ewentualnego siódmego meczu. Z tym, że zdobywca Presidents' Trophy zawsze jest gospodarzem siódmego meczu. Wszystkie cztery rundy rozgrywane są w formule do czterech zwycięstw według schematu: 2-2-1-1-1, czyli wyżej rozstawiony rozgrywa mecze: 1 i 2 oraz ewentualnie 5 i 7 we własnej hali. Niżej rozstawiona drużyna rozgrywa mecze w swojej hali: trzeci, czwarty oraz ewentualnie szósty.

Mecze play-off rozpoczęły się 11 kwietnia 2018. Wyżej rozstawiona drużyna jest pokazana w górnym rzędzie pary.

  Ćwierćfinały Konferencji Półfinały Konferencji Finały Konferencji Finał Pucharu Stanleya
                                     
M1  Washington Capitals 4     M1  Washington Capitals 4  
WC  Columbus Blue Jackets 2     M2  Pittsburgh Penguins 2  


M2  Pittsburgh Penguins 4 Konferencja Wschodnia
M3  Philadelphia Flyers 2  
    A1  Tampa Bay Lightning 3  
  M1  Washington Capitals 4  
A2  Boston Bruins 4  
A3  Toronto Maple Leafs 3  
A1  Tampa Bay Lightning 4   A1  Tampa Bay Lightning 4
WC  New Jersey Devils 1     A2  Boston Bruins 1  


  M1  Washington Capitals 4
  P1  Vegas Golden Knights 1
C1  Nashvill Predators 4     C1  Nashville Predators 3
WC  Colorado Avalanche 2     C2  Winnipeg Jets 4  
C2  Winnipeg Jetts 4
C3  Minnesota Wild 1  
  C2  Winnipeg Jets 1
  P1  Vegas Golden Knights 4  
P2  Anaheim Ducks 0  
P3  San Jose Sharks 4   Konferencja Zachodnia
P1  Vegas Golden Knights 4   P1  Vegas Golden Knights 4
WC  Los Angeles Kings 0     P3  San Jose Sharks 2  

Wyniki spotkań playoff[edytuj | edytuj kod]

KONFERENCJA WSCHODNIA
Drużyna wyżej rozstawiona Drużyna niżej rozstawiona Wynik serii Wyniki meczów
1. 2. 3. 4. 5. 6. 7.
Ćwierćfinały
Washington Capitals (M1) Columbus Blue Jackets (WC) 4 : 2 12 kwietnia 15 kwietnia 17 kwietnia 19 kwietnia 21 kwietnia 23 kwietnia
3 : 4D 4 : 5D 3 : 22D 4 : 1 4 : 3D 6 : 3
Pittsburgh Penguins (M2) Philadelphia Flyers (M3) 4 : 2 11 kwietnia 13 kwietnia 15 kwietnia 18 kwietnia 20 kwietnia 22 kwietnia
7 : 0 1 : 5 5 : 1 5 : 0 2 : 4 8 : 5
Tampa Bay Lightning (A1) New Jersey Devils (WC) 4 : 1 12 kwietnia 14 kwietnia 16 kwietnia 18 kwietnia 21 kwietnia
5 : 2 5 : 3 2 : 5 3 : 1 3 : 1
Boston Bruins (A2) Toronto Maple Leafs (A3) 4 : 3 12 kwietnia 14 kwietnia 16 kwietnia 19 kwietnia 21 kwietnia 23 kwietnia 25 kwietnia
5 : 1 7 : 3 2 : 4 3 : 1 3 : 4 1 : 3 7 : 4
Półfinały
Washington Capitals (M1) Pittsburgh Penguins (M2) 4 : 2 26 kwietnia 29 kwietnia 1 maja 3 maja 5 maja 7 maja
2 : 3 4 : 1 4 : 3 1 : 3 6 : 3 2 : 1D
Tampa Bay Lightning (A1) Boston Bruins (A2) 4 : 1 28 kwietnia 30 kwietnia 2 maja 4 maja 6 maja
2 : 6 4 :2 4 : 1 4 : 3D 3 : 1
Finał
Tampa Bay Lightning (A1) Washington Capitals (M1) 3 : 4 11 maja 13 maja 15 maja 17 maja 19 maja 21 maja 23 maja
2 : 4 2 : 6 4 : 2 4 : 2 3 : 2 0 : 3 0 : 4
KONFERENCJA ZACHODNIA
Drużyna wyżej rozstawiona Drużyna niżej rozstawiona Wynik serii Wyniki meczów
1. 2. 3. 4. 5. 6. 7.
Ćwierćfinały
Nashville Predators (C1) Colorado Avalanche (WC) 4 : 2 12 kwietnia 14 kwietnia 16 kwietnia 18 kwietnia 20 kwietnia 22 kwietnia
5 : 2 5 : 4 3 : 5 3 : 2 1 : 2 5 : 0
Winnipeg Jets (C2) Minnesota Wild (C3) 4 : 1 11 kwietnia 13 kwietnia 15 kwietnia 17 kwietnia 20 kwietnia
3 : 2 4 : 1 2 : 6 2 : 0 5 : 0
Vegas Golden Knights (P1) Los Angeles Kings (WC) 4 : 0 11 kwietnia 13 kwietnia 15 kwietnia 17 kwietnia
1 : 0 2 : 12D 3 : 2 1 : 0
Anaheim Ducks (P2) San Jose Sharks (P3) 0 : 4 12 kwietnia 14 kwietnia 16 kwietnia 18 kwietnia
0 : 3 2 : 3 1 : 8 1 : 2
Półfinały
Nashville Predators (C1) Winnipeg Jets (C2) 3 : 4 27 kwietnia 29 kwietnia 1 maja 3 maja 5 maja 7 maja 10 maja
1 : 4 5 : 42D 4 : 7 2 : 1 2 : 6 4 : 0 1 : 5
Vegas Golden Knights (P1) San Jose Sharks (P3) 4 : 2 26 kwietnia 28 kwietnia 30 kwietnia 2 maja 4 maja 6 maja
7 : 0 3 : 42D 4 : 3D 0 : 4 5 : 3 3 : 0
Finał
Winnipeg Jets (C2) Vegas Golden Knights (P1) 1 : 4 12 maja 14 maja 16 maja 18 maja 20 maja
4 : 2 1 : 3 2 : 4 2 : 3 1 : 2
złoto FINAŁ PUCHARU STANLEYA
28.05.2018
Mecz numer
1 		Paradise
T-Mobile Arena
18 575 widzów 		Vegas Golden Knights (P1) – Washington Capitals (M1)
6 : 4[64]		 Stan rywalizacji
1 : 0
30.05.2018
Mecz numer
2 		Paradise
T-Mobile Arena
18 702 widzów 		Vegas Golden Knights (P1) – Washington Capitals (M1)
2 : 3[65]		 Stan rywalizacji
1 : 1
2.06.2018
Mecz numer
3 		Waszyngton
Capital One Arena
18 506 widzów 		Washington Capitals (M1) – Vegas Golden Knights (P1)
3 : 1[66]		 Stan rywalizacji
2 : 1
4.06.2018
Mecz numer
4 		Waszyngton
Capital One Arena
18 506 widzów 		Washington Capitals (M1) – Vegas Golden Knights (P1)
6 : 2[67]		 Stan rywalizacji
3 : 1
7.06.2018
Mecz numer
5 		Paradise
T-Mobile Arena
18 529 widzów 		Vegas Golden Knights (P1) – Washington Capitals (M1)
3 : 4[68]		 Stan rywalizacji
1 : 4

Najlepsi zawodnicy playoff[edytuj | edytuj kod]

Zawodnicy z pola

Jewgienij Kuzniecow
Punkty Gole Asysty +/-
Rosja Jewgienij Kuzniecow (WSH) 32 Rosja Aleksandr Owieczkin (WSH) 15 Rosja Jewgienij Kuzniecow (WSH) 20 Stany Zjednoczone Brooks Orpik (WSH) +17
Rosja Aleksandr Owieczkin (WSH) 27 Kanada Mark Scheifele (WPG) 14 Stany Zjednoczone Blake Wheeler (WPG)
Szwecja Nicklas Bäckström (WSH)		 18 Rosja Jewgienij Kuzniecow (WSH) +12
Szwecja Nicklas Bäckström (WSH) 23 Rosja Jewgienij Kuzniecow (WSH) 12 Stany Zjednoczone John Carlson (WSH)
Kanada Tom Wilson (WSH)		 +11
Kanada Reilly Smith (VGK) 22 Stany Zjednoczone Jake Guentzel (PIT) 10 Kanada Reilly Smith (VGK) 17
Stany Zjednoczone Jake Guentzel (PIT)
Kanada Sidney Crosby (PIT)
Stany Zjednoczone Blake Wheeler (WPG)
Kanada Jonathan Marchessault (VGK)
Stany Zjednoczone T.J. Oshie (WSH)		 21 Kanada Sidney Crosby (PIT) 9 Stany Zjednoczone John Carlson (WSH) 15 Stany Zjednoczone Jake Guentzel (PIT) +10

Bramkarze

W zestawieniu ujęto bramkarzy grających przez co najmniej 600 minut.

Marc-André Fleury
Obrony (w %) GAA[18] Shutouty Zwycięstwa
Kanada Marc-André Fleury (VGK) .927 Kanada Braden Holtby (WSH) 2.16 Kanada Marc-André Fleury (VGK) 4 Kanada Braden Holtby (WSH) 16
Stany Zjednoczone Connor Hellebuyck (WPG) .922 Kanada Marc-André Fleury (VGK) 2.24 Finlandia Pekka Rinne (NSH)
Kanada Matt Murray (PIT)
Kanada Braden Holtby (WSH)
Kanada Martin Jones (SJS)
Stany Zjednoczone Connor Hellebuyck (WPG)		 2 Kanada Marc-André Fleury (VGK) 13
Kanada Braden Holtby (WSH) .922 Stany Zjednoczone Connor Hellebuyck (WPG) 2.36 Rosja Andriej Wasilewskij (TBL) 11
Rosja Andriej Wasilewskij (TBL) .918 Kanada Matt Murray (PIT) 2.43 Stany Zjednoczone Connor Hellebuyck (WPG) 9
Kanada Matt Murray (PIT)
Kanada Devan Dubnyk (MIN)		 .908 Rosja Andriej Wasilewskij (TBL) 2.58 Finlandia Pekka Rinne (NSH) 7

Nagrody[edytuj | edytuj kod]

Nagrody drużynowe[edytuj | edytuj kod]

Nagroda Drużyna
Puchar Stanleya

Stany Zjednoczone Washington Capitals
Clarence S. Campbell Bowl
Najlepszy zespół Konferencji Zachodniej		 Stany Zjednoczone Vegas Golden Knights
V
Nagroda Drużyna
Presidents' Trophy
Najlepsza drużyna sezonu zasadniczego

Stany Zjednoczone Nashville Predators
Prince of Wales Trophy
Najlepszy zespół Konferencji Wschodniej

Stany Zjednoczone Washington Capitals

Nagrody indywidualne[edytuj | edytuj kod]

Nagroda Zawodnik
Hart Memorial Trophy
Najwartościowszy zawodnik (MVP)
sezonu zasadniczego		 Kanada Taylor Hall
New Jersey Devils
Maurice Richard Trophy
Zdobywca największej ilości goli
w sezonie zasadniczym		 Rosja Aleksandr Owieczkin
Washington Capitals
Art Ross Memorial Trophy
Zdobywca największej ilości punktów
w sezonie zasadniczym
Kanada Connor McDavid
Edmonton Oilers
James Norris Memorial Trophy
Najlepszy obrońca		 Szwecja Victor Hedman
Tampa Bay Lightning
Trofeum Vezina
Najlepszy bramkarz		 Finlandia Pekka Rinne
Nashville Predators
William M. Jennings Trophy
Bramkarz, który puścił najmniejszą ilość goli
rozgrywając minimum 25 spotkań		 Stany Zjednoczone Jonathan Quick
Los Angeles Kings
Calder Memorial Trophy
Najlepszy debiutant		 Kanada Mathew Barzal
New York Islanders
Plus/Minus Award
Zawodnik z najlepszą statystyką +/-		 Szwecja William Karlsson
Vegas Golden Knights
Jack Adams Award
Trener roku		 Kanada Gerard Gallant
Vegas Golden Knights
Lady Byng Memorial Trophy
Zawodnik łączący kulturę na boisku
z wysokim poziomem sportowym		 Szwecja William Karlsson
Vegas Golden Knights
King Clancy Memorial Trophy
Przywódca na lodowisku i poza nim,
ludzki dla członków swojego zespołu		 Szwecja Henrik Sedin
Szwecja Daniel Sedin
Vancouver Canucks
Bill Masterton Memorial Trophy
Zawodnik wytrwały i pełen poświęcenia w grze		 Stany Zjednoczone Brian Boyle
New Jersey Devils
Frank J. Selke Trophy
Najlepszy napastnik defensywny		 Słowenia Anže Kopitar
Los Angeles Kings
Conn Smythe Trophy
Najwartościowszy zawodnik (MVP)
play-off		 Kanada Aleksander Owieczkin
Washington Capitals

Trzy gwiazdy miesiąca (NHL Three Stars of the Month)[edytuj | edytuj kod]

Miesiąc 1 2 3
Październik[69] Kanada Steven Stamkos

Tampa Bay Lightning 		Rosja Nikita Kuczerow

Tampa Bay Lightning 		Kanada Jaden Schwartz

St. Louis Blues
Listopad[70] Kanada Nathan MacKinnon

Colorado Avalanche 		Dania Frederik Andersen

Toronto Maple Leafs 		Kanada Brayden Schenn

St. Louis Blues
Grudzień[71] Finlandia Tuukka Rask

Boston Bruins 		Kanada Josh Bailey

New York Islanders 		Rosja Nikita Kuczerow

Tampa Bay Lightning
Styczeń[72] Rosja Jewgienij Małkin

Pittsburgh Penguins 		Kanada Patrice Bergeron

Boston Bruins 		Kanada Jonathan Bernier

Colorado Avalanche
Luty[73] Kanada Eric Staal

Minnesota Wild 		Rosja Jewgienij Małkin

Pittsburgh Penguins 		Kanada Reilly Smith

Vegas Golden Knights
Marzec[74] Kanada Connor McDavid

Edmonton Oilers 		Kanada Brad Marchand

Boston Bruins 		Stany Zjednoczone John Gibson

Anaheim Ducks

Trzy gwiazdy tygodnia (NHL Three Stars of the Week)[edytuj | edytuj kod]

Miesiąc Data
Październik
4-8.10[75]
9-15.10[76]
16-22.10[77]
23-29.10[78]
1. Rosja Aleksandr Owieczkin
2. Kanada Marc-André Fleury
3. Kanada Wayne Simmonds 		1. Dania Nikolaj Ehlers
2. Stany Zjednoczone Auston Matthews
3. Szwecja Nicklas Bäckström 		1. Kanada Steven Stamkos
2. Rosja Nikita Kuczerow
3. Kanada Logan Couture 		1. Kanada John Tavares
2. Szwecja Oscar Dansk
3. Kanada Jean-Gabriel Pageau
Listopad
30.10-5.11[79]
6-12.11[80]
13-19.11[81]
20-26.11[82]
1. Kanada Corey Crawford
2. Kanada Josh Bailey
3. Kanada Martin Jones 		1. Stany Zjednoczone Jason Zucker
2. Rosja Nikita Kuczerow
3. Kanada Braden Holtby 		1. Finlandia Teuvo Teräväinen
2. Dania Frederik Andersen
3. Kanada Nathan MacKinnon 		1. Kanada Jonathan Marchessault
2. Rosja Siergiej Bobrowski
3. Rosja Aleksandr Owieczkin
Grudzień
27.11-3.12[83]
4-10.12[84]
11-17.12[85]
18-24.12[86]
25-31.12[87]
1. Stany Zjednoczone Blake Wheeler
2. Kanada Carey Price
3. Czechy Radek Faksa 		1. Kanada Brayden Schenn
2. Kanada Jake Allen
3. Kanada Brian Elliott 		1. Stany Zjednoczone Patrick Kane
2. Kanada Brian Elliott
3. Kanada Josh Bailey 		1. Finlandia Tuukka Rask
2. Kanada Mathew Barzal
3. Kanada James Reimer 		1. Stany Zjednoczone Connor Hellebuyck
2. Szwecja William Karlsson
3. Stany Zjednoczone David Backes
Styczeń
1-7.01[88]
8-14.01[89]
15-21.01[90]
22-28.01[91]
1. Kanada Patrice Bergeron
2. Kanada Jonathan Bernier
3. Kanada Sidney Crosby 		1. Stany Zjednoczone Johnny Gaudreau
2. Kanada Mike Smith
3. Stany Zjednoczone Phil Kessel 		1. Kanada Nathan MacKinnon
2. Stany Zjednoczone Connor Hellebuyck
3. Kanada Brad Marchand 		1. Stany Zjednoczone Brock Boeser
2. Stany Zjednoczone Jack Eichel
3. Szwecja Robin Lehner
Luty
29.01-4.02[92]
5.02-11.02[93]
12.02-18.02[94]
19.02-25.02[95]
1. Rosja Jewgienij Małkin
2. Finlandia Harri Säteri
3. Kanada Reilly Smith 		1. Kanada Claude Giroux
2. Stany Zjednoczone Johnny Gaudreau
3. Kanada Devan Dubnyk 		1. Szwajcaria Nico Hischier
2. Finlandia Antti Raanta
3. Kanada Mark Scheifele 		1. Kanada Eric Staal
2. Finlandia Pekka Rinne
3. Kanada Ryan Getzlaf
Marzec
26.02-4.03[96]
5.03-11.03[97]
12.03-18.03[98]
19.03-25.03[99]
1. Kanada Nathan MacKinnon
2. Finlandia Patrik Laine
3. Finlandia Aleksandr Barkov 		1. Finlandia Patrik Laine
2. Kanada Brad Marchand
3. Rosja Jewgienij Małkin 		1. Kanada Alex Pietrangelo
2. Kanada Nathan MacKinnon
3. Kanada Curtis McElhinney 		1. Kanada Connor McDavid
2. Kanada Jake Allen
3. Stany Zjednoczone Kyle Connor
Kwiecień
26.03-1.04[100]
2.04-8.04[101]
1. Szwecja William Karlsson
2. Finlandia Antti Raanta
3. Stany Zjednoczone Jack Eichel 		1. Kanada Jamie Benn
2. Kanada Roberto Luongo
3. Kanada Claude Giroux

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ 2017 NHL Draft first-round results. nhl.com, 2017-06-24. [dostęp 2017-09-15].
  2. ↑ Cris Hine: NHL salary cap to increase to $75 million. Chicagotribune.com, 2017-06-18. [dostęp 2017-09-15].
  3. ↑ Kings defeat Canucks in opener of NHL China Games. nhl.com, 2017-09-21. [dostęp 2017-10-04].
  4. ↑ Kings defeat Canucks in shootout to sweep China Games. nhl.com, 2017-09-23. [dostęp 2017-10-04].
  5. ↑ Senators, Avalanche to play two games in Sweden. nhl.com, 2017-03-24. [dostęp 2017-11-01].
  6. ↑ Stone scores twice to lift Senators past Avalanche. nhl.com, 2017-11-10. [dostęp 2017-11-11].
  7. ↑ Hoffman scores twice to spark Senators past Avalanche. nhl.com, 2017-11-11. [dostęp 2017-11-11].
  8. ↑ Senators, Canadiens to play in NHL100 Classic. nhl.com, 2016-03-17. [dostęp 2017-11-12].
  9. ↑ Anderson, Senators shut out Canadiens in NHL100 Classic. nhl.com, 2017-12-17. [dostęp 2017-12-17].
  10. ↑ Anderson, Senators beat Canadiens 3-0 in NHL 100 Classic. washingtonpost.com, 2017-12-17. [dostęp 2017-12-17].
  11. ↑ Miller overtime goal gives Rangers Winter Classic win against Sabres. nhl.com, 2018-01-01. [dostęp 2018-01-01].
  12. ↑ Pacific Division wins All-Star Game. nhl.com, 2018-01-29. [dostęp 2018-01-30].
  13. ↑ Boeser All-Star MVP performance says plenty for Canucks forward. nhl.com, 2018-01-29. [dostęp 2018-01-30].
  14. ↑ Ovechkin scores 40th, Capitals top Maple Leafs in Stadium Series. nhl.com, 2018-03-04. [dostęp 2018-03-04].
  15. ↑ U.S. women's Olympic hockey team honored at Stadium Series. nhl.com, 2018-03-04. [dostęp 2018-03-04].
  16. ↑ 2017-2018 Regural Season Stats. nhl.com. [dostęp 2018-03-15]. (ang.).
  17. ↑ 2017-2018 Regural Season Stats. nhl.com. [dostęp 2018-03-18]. (ang.).
  18. ↑ a b Średnia straconych bramek na mecz
  19. ↑ Marleau to play 1,500th career game. msn.com, 2017-10-18. [dostęp 2017-11-04].
  20. ↑ Nash of Rangers set to play 1,000th NHL game. nhl.com, 2017-10-26. [dostęp 2017-11-04].
  21. ↑ Nash fans don unique outfits to celebrate Rangers forward's 1,000th game. nhl.com, 2017-10-27. [dostęp 2017-11-04].
  22. ↑ Joe Thornton Earns 1,400th NHL Point. nhl.com, 2017-11-02. [dostęp 2017-11-04].
  23. ↑ Thornton collects 1,400th point. nhl.com, 2017-11-02. [dostęp 2017-11-04].
  24. ↑ Hartnell celebrates milestone with goal in Predators win. nhl.com, 2017-11-04. [dostęp 2017-11-16].
  25. ↑ Cogliano of Ducks not putting much thought into consecutive-game streak. nhl.com, 2017-11-04. [dostęp 2017-11-05].
  26. ↑ Zucker, Dubnyk help Wild defeat Canadiens, end three-game skid. nhl.com, 2017-11-10. [dostęp 2017-11-10].
  27. ↑ Luongo, Holtby earn milestone wins. nhl.com, 2017-11-11. [dostęp 2017-11-12].
  28. ↑ Gibson's 40 saves boost Ducks past Bruins. nhl.com, 2017-11-16. [dostęp 2017-11-16].
  29. ↑ Kreider, Fast help Rangers past Hurricanes. nhl.com, 2017-11-23. [dostęp 2017-11-23].
  30. ↑ NHL turns 100 years old. nhl.com, 2017-11-26. [dostęp 2017-11-27].
  31. ↑ Sedin gets 1,000th point in Canucks win against Predators. nhl.com, 2017-12-01. [dostęp 2017-12-01].
  32. ↑ Gaborik scores No. 400, Kings top Wild for sixth straight win. nhl.com, 2017-12-06. [dostęp 2017-12-06].
  33. ↑ Bennett's late goal lifts Flames past Canucks. nhl.com, 2017-12-10. [dostęp 2017-12-11].
  34. ↑ Couturier powers Flyers past Maple Leafs with late goal. nhl.com, 2017-12-13. [dostęp 2017-12-13].
  35. ↑ Hurricanes defeat Fleury, Golden Knights in shootout to end skid. nhl.com, 2017-12-13. [dostęp 2017-12-13].
  36. ↑ Predators score seven, defeat Canucks for ninth win in 12 games. nhl.com, 2017-12-14. [dostęp 2017-12-14].
  37. ↑ Stars score five against Islanders to give Lehtonen 300th win. nhl.com, 2017-12-14. [dostęp 2017-12-14].
  38. ↑ Nash gives Rangers win against Kings. nhl.com, 2017-12-16. [dostęp 2017-12-16].
  39. ↑ Brown wins it for Kings against Avalanche in 1,000th game. nhl.com, 2017-12-22. [dostęp 2017-12-22].
  40. ↑ Huberdeau, Brickley boost Panthers past Wild. nhl.com, 2017-12-23. [dostęp 2017-12-23].
  41. ↑ Athanasiou shows promising signs for Red Wings against Senators. nhl.com, 2018-01-04. [dostęp 2018-01-04].
  42. ↑ Red Wings score twice in third to defeat Panthers, win fourth in row. nhl.com, 2018-01-06. [dostęp 2018-01-06].
  43. ↑ Ducks score four in second, then hold off Penguins. nhl.com, 2018-01-18. [dostęp 2018-01-18].
  44. ↑ Ovechkin gets 500th assist, 30th goal, helps Capitals top Panthers. nhl.com, 2018-01-26. [dostęp 2018-01-26].
  45. ↑ Kuemper makes 28 saves, Kings shut out Stars. nhl.com, 2018-01-31. [dostęp 2018-01-31].
  46. ↑ Rask extends point streak to 20 in Bruins win against Maple Leafs. nhl.com, 2018-02-04. [dostęp 2018-02-04].
  47. ↑ Vasilevskiy, Kucherov help Lightning defeat Canucks. nhl.com, 2018-02-04. [dostęp 2018-02-04].
  48. ↑ Crosby gets 400th NHL goal in Penguins win against Blues. nhl.com, 2018-02-11. [dostęp 2018-02-11].
  49. ↑ Ovechkin, Capitals withstand Wild. nhl.com, 2018-02-16. [dostęp 2018-02-16].
  50. ↑ Blackhawks end eight-game losing streak with win against Capitals. nhl.com, 2018-02-18. [dostęp 2018-02-18].
  51. ↑ Rinne gets 300th NHL win, Predators top Sharks. nhl.com, 2018-02-23. [dostęp 2018-02-23].
  52. ↑ Predators top Stars for record ninth straight win. nhl.com, 2018-03-07. [dostęp 2018-03-07].
  53. ↑ Penguins defeat Flyers, regain first place in Metropolitan. nhl.com, 2018-03-08. [dostęp 2018-03-08].
  54. ↑ Panthers defeat Rangers in shootout, close gap in wild card. nhl.com, 2018-03-11. [dostęp 2018-03-11].
  55. ↑ Ovechkin gets 600th NHL goal, Capitals top Jets in OT. nhl.com, 2018-03-13. [dostęp 2018-03-13].
  56. ↑ Ovechkin welcomed to 600-goal club in special tribute video. nhl.com, 2018-03-17. [dostęp 2018-03-17].
  57. ↑ Fleury gets 400th NHL win, Golden Knights top Flyers. nhl.com, 2018-03-13. [dostęp 2018-03-13].
  58. ↑ Penguins defeat Canadiens, gain in Metropolitan Division. nhl.com, 2018-03-22. [dostęp 2018-03-22].
  59. ↑ a b Ducks defeat Flames, climb to third in Pacific Division. nhl.com, 2018-03-22. [dostęp 2018-03-22].
  60. ↑ Stars fall to Canucks, fail to gain ground in wild card. nhl.com, 2018-03-26. [dostęp 2018-03-26].
  61. ↑ Emergency backup goalie plays for Blackhawks in win against Jets. nhl.com, 2018-03-30. [dostęp 2018-03-30].
  62. ↑ Capitals clinch first in Metropolitan with win against Penguins. nhl.com, 2018-04-01. [dostęp 2018-04-01].
  63. ↑ Panthers defeat Bruins to remain in Eastern race. nhl.com, 2018-04-06. [dostęp 2018-04-06].
  64. ↑ Golden Knights defeat Capitals in back-and-forth Game 1 of Cup Final. nhl.com, 2018-05-29. [dostęp 2018-05-29].
  65. ↑ Capitals hang on to defeat Golden Knights in Game 2, even Cup Final. nhl.com, 2018-05-31. [dostęp 2018-05-31].
  66. ↑ Capitals lead Stanley Cup Final after Game 3 win against Golden Knights. nhl.com, 2018-06-03. [dostęp 2018-06-03].
  67. ↑ Capitals top Golden Knights in Game 4, move one win from first Cup title. nhl.com, 2018-06-05. [dostęp 2018-06-05].
  68. ↑ Capitals win Stanley Cup, defeat Golden Knights in Game 5 of Final. nhl.com, 2018-06-08. [dostęp 2018-06-08].
  69. ↑ Stamkos named NHL's First Star for October. nhl.com, 2017-11-01. [dostęp 2017-11-01].
  70. ↑ MacKinnon named NHL's First Star for November. nhl.com, 2017-12-01. [dostęp 2017-12-01].
  71. ↑ Rask named NHL's First Star for December. nhl.com, 2018-01-01. [dostęp 2018-01-02].
  72. ↑ Malkin named NHL's First Star for January. nhl.com, 2018-02-01. [dostęp 2018-02-01].
  73. ↑ Staal named NHL's First Star for February. nhl.com, 2018-03-01. [dostęp 2018-03-01].
  74. ↑ McDavid leads 3 Stars of the Month. nhl.com, 2018-04-01. [dostęp 2018-04-01].
  75. ↑ NHL Announces "Three Stars" Of The Week. nhl.com, 2017-10-09. [dostęp 2017-11-03].
  76. ↑ Ehlers leads 3 Stars of the Week. nhl.com, 2017-10-16. [dostęp 2017-11-03].
  77. ↑ Stamkos leads 3 Stars of the Week. nhl.com, 2017-10-23. [dostęp 2017-11-03].
  78. ↑ Tavares leads 3 Stars of the Week. nhl.com, 2017-10-30. [dostęp 2017-11-03].
  79. ↑ Crawford leads 3 Stars of the Week. nhl.com, 2017-11-06. [dostęp 2017-11-06].
  80. ↑ Zucker leads 3 Stars of the Week. nhl.com, 2017-11-13. [dostęp 2017-11-13].
  81. ↑ Teravainen leads 3 Stars of the Week. nhl.com, 2017-11-20. [dostęp 2017-11-20].
  82. ↑ Marchessault leads 3 Stars of the Week. nhl.com, 2017-11-27. [dostęp 2017-11-27].
  83. ↑ Wheeler leads 3 Stars of the Week. nhl.com, 2017-12-04. [dostęp 2017-12-04].
  84. ↑ Schenn leads 3 Stars of the Week. nhl.com, 2017-12-11. [dostęp 2017-12-11].
  85. ↑ Kane leads 3 Stars of the Week. nhl.com, 2017-12-18. [dostęp 2017-12-18].
  86. ↑ Rask leads 3 Stars of the Week. nhl.com, 2017-12-25. [dostęp 2017-12-25].
  87. ↑ Hellebuyck leads 3 Stars of the Week. nhl.com, 2017-12-25. [dostęp 2017-12-25].
  88. ↑ Bergeron leads 3 Stars of the Week. nhl.com, 2018-01-08. [dostęp 2018-01-08].
  89. ↑ Gaudreau leads 3 Stars of the Week. nhl.com, 2018-01-15. [dostęp 2018-01-15].
  90. ↑ MacKinnon leads 3 Stars of the Week. nhl.com, 2018-01-22. [dostęp 2018-01-24].
  91. ↑ Boeser leads 3 Stars of the Week. nhl.com, 2018-01-29. [dostęp 2018-01-30].
  92. ↑ Malkin leads 3 Stars of the Week. nhl.com, 2018-02-05. [dostęp 2018-02-05].
  93. ↑ Giroux leads 3 Stars of the Week. nhl.com, 2018-02-12. [dostęp 2018-02-12].
  94. ↑ Hischier leads 3 Stars of the Week [online], NHL.com [dostęp 2018-02-20] (ang.).
  95. ↑ Staal leads 3 Stars of the Week [online], NHL.com [dostęp 2018-02-26] (ang.).
  96. ↑ MacKinnon leads 3 Stars of the Week. nhl.com, 2018-03-05. [dostęp 2018-03-05].
  97. ↑ Laine leads 3 Stars of the Week. nhl.com, 2018-03-12. [dostęp 2018-03-12].
  98. ↑ Pietrangelo leads 3 Stars of the Week. nhl.com, 2018-03-19. [dostęp 2018-03-19].
  99. ↑ McDavid leads 3 Stars of the Week. nhl.com, 2018-03-26. [dostęp 2018-03-26].
  100. ↑ Karlsson leads 3 Stars of the Week. nhl.com, 2018-04-02. [dostęp 2018-04-02].
  101. ↑ Benn leads 3 Stars of the Week. nhl.com, 2018-04-09. [dostęp 2018-04-09].

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Sezony National Hockey League
←2016/2017 Sezon 2017/2018 w sportach zimowych 2018/2019→
Biathlon
Biegi narciarskie
Bobsleje
Curling
Hokej na lodzie
Kombinacja norweska
Łyżwiarstwo figurowe
Łyżwiarstwo szybkie
Narciarstwo alpejskie
Narciarstwo dowolne
Narciarstwo szybkie
Saneczkarstwo
Saneczkarstwo (tory naturalne)
Short track
Skeleton
Skoki narciarskie
Snowboarding
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=NHL_(2017/2018)&oldid=72876593”