Andrzej Oberc

Andrzej Oberc
Data i miejsce urodzenia	7 października 1920 ; Jasło
Data i miejsce śmierci	24 sierpnia 1981 ; Wisła
Zawód, zajęcie	geolog, profesor Politechniki Krakowskiej
	Odznaczenia
	;

Andrzej Stefan Oberc (ur. 7 października 1920 w Jaśle, zm. 24 sierpnia 1981 w Wiśle) – polski geolog, profesor.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Brat księdza Aleksandra Oberca, odznaczonego Medalem Sprawiedliwy wśród Narodów Świata oraz profesora geologii Józefa Oberca. Jego bratankiem był Paweł Oberc, polski geofizyk. W 1937 ukończył Państwowe Gimnazjum w Jaśle^[1] i podjął studia geologiczne na Uniwersytecie Jana Kazimierza we Lwowie, które ukończył już w czasie okupacji (1941). W latach 1942–1944 pracował we Lwowie jako geolog kolejno w firmach Beskiden Erdölgewinnung Gesellschaft i Karpathen Öll. W 1944 został aresztowany, przebywał w obozach pracy przymusowej w Grybowie i w Stróżach. Po ucieczce pod koniec tego roku, ukrywał się aż do zakończenia wojny.

Po wojnie pracował na Uniwersytecie Jagiellońskim do 1947, broniąc tam magisterium w 1945 i doktorat w 1947. Od 1947 do 1961 był pracownikiem krakowskiej Akademii Górniczo-Hutniczej, gdzie habilitował się, a od 1961 Politechniki Krakowskiej. Od 1955 do 1959 był prorektorem AGH. W 1975 uzyskał tytuł profesora nadzwyczajnego. Członek Polskiego Towarzystwa Geologicznego^[2].

Jednym z ważnych zagadnień badawczych A. Oberca było gruntoznawstwo i gleboznawstwo. Opracowywał liczne mapy gruntowe. Zajmował się także geologią inżynierską (zwłaszcza w zakresie hydrologii), mineralogią oraz geologią złożową. Terytorialnie zajmował się głównie obszarem Karpat oraz okolicami Krakowa.

W 1948 ożenił się z Marią z domu Bojko (1925–2007), polonistką, z którą miał córkę Annę Oberc (ur. 1949)^[3], dyrektorkę naczelną Filharmonii Krakowskiej.

Zmarł w Wiśle, pochowany na cmentarzu Rakowickim w Krakowie (kwatera LXXXIII-10-12)^[4].

Ordery i odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski (1967)^[3]
Złoty Krzyż Zasługi (1959)^[3]
Medal 10-lecia Polski Ludowej (15 stycznia 1955)^[5]
Złota Odznaka ZNP (1966)^[3]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

↑ Wykaz uczniów klas ósmych od roku szkolnego 1875/6. W: Księga pamiątkowa 70-lecia Państwowego Gimnazjum imienia króla Stanisława Leszczyńskiego w Jaśle 1868–1938. Jasło: 1938, s. 125.
↑ Lista członków Polskiego Towarzystwa Geologicznego, stan na 31 stycznia 1971, Rocznik Polskiego Towarzystwa Geologicznego Tom XL-1970, Zeszyt 3–4, Kraków 1971
↑ ^a ^b ^c ^d Włodzimierz Parachoniak. Andrzej Oberc 1920–1981. „Rocznik Polskiego Towarzystwa Geologicznego”. V . 54-3/4, s. 451–456, 1984. Kraków. [dostęp 2024-01-18].
↑ Wyszukiwarka grobów w Krakowie.
↑ M.P. z 1955 r. nr 101, poz. 1400 – Uchwała Rady Państwa z dnia 15 stycznia 1955 r. Nr 0/165 – na wniosek Ministra Szkolnictwa Wyższego.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Oberc Aleksander. jaslanie.gal.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2008-05-27)].

[1] Wykaz uczniów klas ósmych od roku szkolnego 1875/6. W: Księga pamiątkowa 70-lecia Państwowego Gimnazjum imienia króla Stanisława Leszczyńskiego w Jaśle 1868–1938. Jasło: 1938, s. 125.

[2] Lista członków Polskiego Towarzystwa Geologicznego, stan na 31 stycznia 1971, Rocznik Polskiego Towarzystwa Geologicznego Tom XL-1970, Zeszyt 3–4, Kraków 1971

[:0-3] Włodzimierz Parachoniak. Andrzej Oberc 1920–1981. „Rocznik Polskiego Towarzystwa Geologicznego”. V . 54-3/4, s. 451–456, 1984. Kraków. [dostęp 2024-01-18].

[4] Wyszukiwarka grobów w Krakowie.

[5] M.P. z 1955 r. nr 101, poz. 1400 – Uchwała Rady Państwa z dnia 15 stycznia 1955 r. Nr 0/165 – na wniosek Ministra Szkolnictwa Wyższego.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]