Antoni Czechowicz
 rotmistrz
| |
| Data i miejsce urodzenia |
7 marca 1897 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci |
20 stycznia 1979 |
| Przebieg służby | |
| Siły zbrojne | |
| Główne wojny i bitwy | |
| Odznaczenia | |
   
| |
Antoni Czechowicz (ur. 7 marca 1897 w Jekaterynosławiu, zm. 20 stycznia 1979 w Londynie) – rotmistrz Wojska Polskiego.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Urodził się 7 marca 1897 w Jekaterynosławiu, ówczesnej stolicy guberni jekaterynosławskiej, w rodzinie Leona Konstantego[1].
1 czerwca 1921 pełnił służbę w 14 pułku ułanów[2]. Później został przeniesiony do 6 pułku ułanów w Stanisławowie[3][4][5]. 3 maja 1922 został zweryfikowany w stopniu podporucznika ze starszeństwem od 1 lipca 1920 i 221. lokatą w korpusie oficerów jazdy (od 1924 – kawalerii)[3]. 12 lutego 1923 prezydent RP awansował go z dniem 1 stycznia 1923 na porucznika ze starszeństwem z 1 lipca 1922 i 17. lokatą w korpusie oficerów jazdy[6]. W listopadzie 1924 został przydzielony z macierzystego pułku do szwadronu pionierów przy 6 Samodzielnej Brygadzie Kawalerii w Stanisławowie na stanowisko młodszego oficera szwadronu[7][8]. W marcu 1926 wrócił do pułku[9]. W listopadzie 1928 ogłoszono jego przeniesienie do 21 pułku ułanów w Równem[10][11]. Z dniem 24 kwietnia 1930 został przydzielony na I sześciomiesięczny kurs unitarny broni pancernych w Centrum Wyszkolenia Broni Pancernych w Warszawie[12]. W październiku 1930 został przeniesiony do 1 dywizjonu samochodów pancernych w Brześciu[13]. Z dniem 1 września 1931 został przeniesiony do 4 dywizjonu pancernego w Brześciu, ale w następnym miesiącu przeniesiony do 3 pułku pancernego w Modlinie[14][15]. Wiosną 1934 został przeniesiony do Centrum Wyszkolenia Czołgów i Samochodów Pancernych w Modlinie[16]. Na stopień kapitana został awansowany ze starszeństwem z 19 marca 1938 i 145. lokatą w korpusie oficerów administracji, grupa administracyjna[17]. Jako oficer korpusu osobowego kawalerii, przeniesiony do grupy administracyjnej korpusu oficerów administracji, zachował dotychczasowe umundurowanie i prawo do tytułu rotmistrza. Później został przeniesiony w stan spoczynku[18].
Zmarł 20 stycznia 1979 w Londynie[19]. Został pochowany na cmentarzu Gunnersbury w Londynie[19].
Według kilku źródeł Antoni Czechowicz walczył w kampanii wrześniowej na stanowisku dowódcy szwadronu czołgów rozpoznawczych dywizjonu rozpoznawczego Warszawskiej Brygady Pancerno-Motorowej i miał polec 8 lub 10 września 1939 pod m. Lipsko[20][21][22][23]. W rzeczywistości poległym dowódcą szwadronu czołgów rozpoznawczych był kapitan broni pancernych Karol Czechowski[24].
Ordery i odznaczenia[edytuj | edytuj kod]
- Krzyż Walecznych dwukrotnie
- Medal Niepodległości – 25 stycznia 1933 „za pracę w dziele odzyskania niepodległości”[25][26]
- Srebrny Krzyż Zasługi – 22 maja 1939 „za zasługi w służbie wojskowej”[18]
- Odznaka „Znak Pancerny” nr 664 – 11 listopada 1934[27]
- Medal Zwycięstwa[28][29]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Kartoteka personalno-odznaczeniowa. Wojskowe Biuro Historyczne. [dostęp 2022-06-06].
- ↑ Spis oficerów 1921 ↓, s. 258, 589.
- ↑ a b Lista starszeństwa 1922 ↓, s. 179.
- ↑ Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 611, 690.
- ↑ Rocznik Oficerski 1928 ↓, s. 295, 361.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 9 z 15 lutego 1923, s. 102.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 123 z 21 listopada 1924, s. 688.
- ↑ Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 83, 553, 612.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 14 z 22 marca 1926, s. 97.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 14 z 5 listopada 1928, s. 342.
- ↑ Rocznik oficerów kawalerii 1930 ↓, s. 34, 96.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 11 z 18 czerwca 1930, s. 228.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 1 z 28 stycznia 1931, s. 14.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 7 z 23 października 1931, s. 331, 348.
- ↑ Rocznik Oficerski 1932 ↓, s. 160, 733.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 11 z 7 czerwca 1934, s. 162.
- ↑ Rybka i Stepan 2021 ↓, s. 498.
- ↑ a b M.P. z 1939 r. nr 119, poz. 280.
- ↑ a b The Polish Heritage Society UK Ltd. : Honours : Polish Graves in North, West & South London cemeteries and churches. The Polish Heritage Society UK Ltd. [dostęp 2022-06-06].
- ↑ Szubański 1989 ↓, s. 183, 294, jako kapitan, poległy 8 września.
- ↑ Głowacki 1986 ↓, s. 29, 296, jako rotmistrz (ur. 3 VII 1897 zamiast 7 III), poległy 10 września w rejonie Solca.
- ↑ Zaleski 1988 ↓, s. 55-57, 61, 129, 163, 287, jako kapitan broni pancernych, poległy 10 września pod Lipskiem.
- ↑ Straty ↓, Wg „Księgi pochowanych żołnierzy polskich poległych w II wojnie światowej. Żołnierze września” poległ 7 września 1939 w Solcu nad Wisłą i tam pochowany.
- ↑ Kuchciak 2017 ↓, s. 169.
- ↑ M.P. z 1933 r. nr 24, poz. 33.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 4 z 19 marca 1933, s. 61.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 13 z 11 listopada 1934, s. 238.
- ↑ Rocznik Oficerski 1928 ↓, s. 295.
- ↑ Rocznik oficerów kawalerii 1930 ↓, s. 34.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych. [dostęp 2022-01-19].
- Spis oficerów służących czynnie w dniu 1.6.1921 r. Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1921.
- Lista starszeństwa oficerów zawodowych. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1922.
- Rocznik Oficerski 1923. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1923.
- Rocznik Oficerski 1924. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1924.
- Rocznik Oficerski 1928. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1928.
- Rocznik Oficerski 1932. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1932.
- Rocznik oficerów kawalerii. Warszawa: Nakładem „Przeglądu Kawaleryjskiego”, 1930.
- Ludwik Głowacki: Działania wojenne na Lubelszczyźnie w roku 1939. Wyd. 2. Lublin: Wydawnictwo Lubelskie, 1986. ISBN 83-222-0377-2.
- Wacław Zaleski: W Warszawskiej Brygadzie Pancerno-Motorowej 1939. Z dziejów 1 Pułku Strzelców Konnych. Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1988. ISBN 83-11-07460-7.
- Rajmund Szubański: Polska broń pancerna 1939. Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1989. ISBN 83-11-07660-X.
- Michał Kuchciak. Nieznane relacje dotyczące Warszawskiej Brygady Pancerno-Motorowej w 1939 roku. „Przegląd Historyczno-Wojskowy”. 4 (262), 2017. Warszawa: Wojskowe Biuro Historyczne. ISSN 1640-6281.
- Ryszard Rybka, Kamil Stepan: Awanse oficerskie w Wojsku Polskim 1935-1939. Wyd. 2 poszerzone. Warszawa: Wydawnictwo Tetragon Sp. z o.o., 2021. ISBN 978-83-66687-09-7.
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- Program „Straty osobowe i ofiary represji pod okupacją niemiecką”. Fundacja „Polsko-Niemieckie Pojednanie”. [dostęp 2022-06-06].
- Ludzie urodzeni w Dnieprze
- Odznaczeni Krzyżem Walecznych (II Rzeczpospolita)
- Odznaczeni Krzyżem Walecznych (dwukrotnie)
- Odznaczeni Medalem Niepodległości
- Odznaczeni odznaką „Znak Pancerny”
- Odznaczeni Srebrnym Krzyżem Zasługi (II Rzeczpospolita)
- Oficerowie 6 Pułku Ułanów Kaniowskich
- Oficerowie 14 Pułku Ułanów Jazłowieckich
- Oficerowie 21 Pułku Ułanów Nadwiślańskich
- Pochowani na Cmentarzu Gunnersbury w Londynie
- Polacy odznaczeni Medalem Zwycięstwa
- Rotmistrzowie II Rzeczypospolitej
- Uczestnicy kampanii wrześniowej (strona polska)
- Uczestnicy wojny polsko-bolszewickiej (strona polska)
- Urodzeni w 1897
- Zmarli w 1979