Arie Izaak Goldfarb

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Arie Izaak Goldfarb
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

13 września 1855
Starogard Gdański

Data i miejsce śmierci

5 lutego 1925
Wiesbaden

Wiceburmistrz Starogardu Gdańskiego
Okres

od marca 1890
do 11 lutego 1922

Arie Izaak Goldfarb (ur. 13 września 1855 w Starogardzie Gdańskim, zm. 5 lutego 1925 w Wiesbaden) – niemiecki polityk, przedsiębiorca i kupiec, filantrop, wolnomularz[1]. Był znany z przyjaznej postawy wobec Polaków[2][3].

Jest honorowym obywatelem miasta Starogard Gdański[1].

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Pochodził z rodziny żydowskiej; był synem Izaaka i Heleny z domu Borchardt oraz miał trzynaścioro rodzeństwa[2][3]. Uczył się w szkołach w Mannheim i w Hamburgu[2][3].

Zdjęcie przedstawiające willę Goldfarba (1909)

Po śmierci ojca w 1890 roku odziedziczył jego fabrykę tytoniu w rodzinnym mieście, w którym następnie wybudował willę oraz fabrykę przy obecnych ulicach odpowiednio Chojnickiej (ówcześnie Wilhelmstraße) i Tadeusza Kościuszki[2][3]. W 1886 roku odkupił gdańską fabrykę tytoniu, a w roku 1910 odkupił również takie fabryki w Bydgoszczy i Kościerzynie, kolejną wybudował w Stargardzie[2][3].

Kufel pochodzący ze stargardzkiej fabryki tytoniu.

W 1887 roku został wybrany radnym Starogardu Gdańskiego, a od marca 1890 do 11 lutego 1922 roku pełnił funkcję wiceburmistrza tego miasta[2][3][1]. Był mecenasem sztuki; na jego zaproszenie w tym mieście występowali wybitni muzycy, jak Max Reger i Anton Rubinstein[2][3][1].

Zmarł dnia 5 lutego 1925 roku w Wiesbaden[2][3][1]. Pogrzeb odbył się 12 lutego; jego ciało zostało skremowane w Berlinie, a prochy sprowadzone na cmentarz żydowski w Starogardzie Gdańskim[2][3][1]. Na tą uroczystość udała się delegacja władz samorządowych miasta w składzie z Czesławem Nagórskim, Ignacym Maciejewskim i burmistrzem Adamem Czwójdzińskim[1]. W dniu pogrzebu władze starogardzkie zarządziły opuszczenie do połowy masztu flag na państwowych budynkach[2][3][1].

Działalność charytatywna[edytuj | edytuj kod]

Z inicjatywy Goldfarba powstało przy Owitzerstraße (obecnej ul. Owidzkiej) trzy dome piętrowe pełniące funkcję schroniska; nieodpłatnie udzielano w nich mieszkania osobom starszym oraz ubogim[2][3][1].

Upamiętnienia[edytuj | edytuj kod]

Został nagrodzony tytułem Honorowego Obywatela Miasta Starogard Gdański[1].

26 kwietnia 2017 roku Rada Miejska Starogardu Gdańskiego podjęła decyzję o zmianie nazwy ulicy Mostowej na Trakt Ariego Izaaka Goldfarba; zmiana weszła w życie następnego dnia[1].

Tablica pamiątkowa upamiętniająca działalność Goldfarba (2021)

Dnia 13 września 2019 roku, z okazji 164. rocznicy narodzin Goldfarba, na budynku Starostwa Powiatowego w Starogardzie Gdańskim zamontowano tablicę upamiętniającą jego działalność[2][3].

Życie prywatne[edytuj | edytuj kod]

W 1886 roku poślubił Selmę Neumann, która zginęła w 1917 roku w wypadku jej wozu konnego[2]. Małżeństwo było bezdzietne, więc po śmierci Goldfarba w 1925 roku, jego fabryki zostały przejęte przez Arthura Behrendta, siostrzeniec Selmy Neumann[2][3].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d e f g h i j k Małgorzata Rogala: Ulica Mostowa zmieniła nazwę na Trakt A. I. Goldfarba. starogard.pl, 2017-04-27. (pol.).
  2. a b c d e f g h i j k l m n Jacek Barszcz: ARIE IZAAK GOLDFARB 1855- 1925. kociewie24.eu, 2021-03-11. (pol.).
  3. a b c d e f g h i j k l m Szymon Brzoska: Fabryka tytoniu i tabaki. Kim był Arie Goldfarb?. kociewiak.pl, 2020-02-05. (pol.).