Arrinera Hussarya
.JPG) Arrinera Hussarya na Motor Show Poznań 2015 | |
| Producent | |
|---|---|
| Projektant |
Pavlo Burkatskyy (design karoserii i wnętrza) |
| Zaprezentowany |
1 kwietnia 2014 |
| Okres produkcji |
od 2016 |
| Miejsce produkcji | |
| Dane techniczne | |
| Segment | |
| Typy nadwozia |
2-drzwiowe coupé |
| Silniki | |
| Skrzynia biegów |
6-biegowa manualna |
| Napęd | |
| Długość |
4643 mm |
| Szerokość |
2093 mm |
| Wysokość |
1195 mm |
| Rozstaw osi |
2695 mm |
| Masa własna |
1300 kg |
| Liczba miejsc |
2 |
Arrinera Hussarya − supersamochód konstruowany przez polską firmę Arrinera Automotive. Nazwa Hussarya odnosi się do siedemnastowiecznej polskiej kawalerii[1].
Prace projektowe nad pierwszym polskim supersamochodem rozpoczęto w 2008 roku. Prototyp pojazdu zaprezentowano akcjonariuszom i inwestorom firmy Arrinera 9 czerwca 2011 roku, natomiast pierwsza jazda próbna odbyła się niecały miesiąc wcześniej − 17 maja 2011 roku.
Zmianę wyglądu wersji produkcyjnej względem prototypu ogłoszono we wrześniu 2011 roku[2]. Pierwsze szkice zaprezentowano 17 lipca 2012 roku[3]. 3 sierpnia 2012 roku na oficjalnym blogu firmy zaprezentowano komputerową symulację wyglądu wersji produkcyjnej pojazdu.
1 kwietnia 2014 roku zaprezentowano w wersji 3D finalny model samochodu.
14 stycznia 2016 zaprezentowano wersję Arrinera GT[4] .
Produkcja supersamochodu ma się odbywać w Gliwicach.
Wygląd
Nadwozie ma dynamiczne linie. Przód samochodu poprowadzono bardzo nisko. Dwa duże wloty powietrza pozwalają na wydajniejsze chłodzenie hamulców. Pojazd ma zostać wyposażony w 20-calowe koła z felgami ze stopów lekkich, z oponami Michelin Pilot Sport Cup 2: 245/30 R20 z przodu oraz 325/25 R20 z tyłu.
Rama i nadwozie
Rama pojazdu zaprojektowana została przez Lee Noble’a i została wykonana z wysokowytrzymałej stali o zróżnicowanym przekroju z uwzględnieniem odpowiedniej wytrzymałości na skręcanie. Rama ma być lekka i charakteryzować się dużą odpornością na odkształcenia. Opcjonalnie nadwozie, wnętrze oraz podłoga samochodu będą mogły zostać wykonane z kompozytów węglowych i kewlarowych. Aby zwiększyć wytrzymałość lakieru na zarysowania, planuje się wykorzystanie przy jego produkcji grafenu.
Silnik
Arrinera 33 ma być testowana z centralnie umieszczoną wolnossącą jednostką benzynową w układzie V8 o pojemności 6.2 litra i mocy 650 KM oraz momencie obrotowym 810 Nm, napędzającą tylną oś pojazdu poprzez 6-biegową manualną lub sekwencyjną skrzynię biegów. Skrzynię biegów wyposażono w elektroniczne sensory oraz mechanizm różnicowy, w którym następuje samoczynne dostosowanie rozdziału momentu napędowego na poszczególne koła napędowe, w zależności od współczynnika przyczepności, a także dzięki dodatkowym sensorom w możliwość zautomatyzowania oraz szybką zmianę biegów poprzez łopatki umieszczone przy kole kierownicy[5]. Prędkość maksymalna wynikająca z charakterystyki silnika, obecnej 6-biegowej skrzyni biegów i zastosowanych opon ma zostać elektronicznie ograniczona do 330 km/h. Stosunek mocy do masy pojazdu wynosi 615KM/t
Pierwszy prototyp pojazdu wyposażony był w silnik Diesla Audi.
Wyposażenie[6]
Standardowe wyposażenie pojazdu obejmować ma m.in. radioodtwarzacz CD/MP3 z 4 głośnikami oraz zestawem głośnomówiącym Bluetooth, elektrycznie sterowane i podgrzewane lusterka boczne, elektrycznie sterowane szyby, sportowe fotele, obszywaną skórą deskę rozdzielczą, centralny zamek z pilotem, światła do jazdy dziennej, światła mijania oraz światła drogowe wykonane w technologii LED, 3-ramienną sportową kierownicę, klimatyzację manualną, kamerę cofania, czujniki parkowania, skórzaną tapicerkę oraz złącze AUX.
Opcjonalnie pojazd wyposażyć będzie można m.in. w pakiety:
- Termowizja − kamera termowizyjna oraz podnoszony ekran LCD
- Carbon wnętrze − elementy wykonane z włókna węglowego z widocznymi włóknami: konsola środkowa, progi wewnętrzne, rączki w drzwiach, obudowa cyferblatów, kierownica, tylne oparcie foteli.
- Carbon − elementy wykonane z włókna węglowego z widocznymi włóknami: lusterka, tylny dyfuzor, osłona silnika.
- Carbon premium − elementy wykonane z włókna węglowego z widocznymi włóknami: pakiet standard + kompletna karoseria wykonana z włókna węglowego.
- Carbon mat − wszystkie elementy wykonane z matowego włókna węglowego.
- Car audio premium − system 6 głośników wraz ze wzmacniaczem, DVD z nawigacją.
- LED − podświetlenie wnętrza kabiny pasażerskiej oraz drzwi za pomocą LED.
- Hamulce − powiększone tarcze hamulcowe i zaciski
- Tor − czteropunktowe pasy, utwardzone zawieszenie, obniżony profil opon, fotele kubełkowe wykonane z włókna węglowego.
- Exclusive − indywidualny kolor nadwozia, detale wnętrza, przeszycia na skórze, elementy z włókna węglowego w jednym z pięciu dostępnych wzorów pokrywane odcieniem podobnym do koloru karoserii.
.jpg)
Wersja limitowana − „Seria 33”
Arrinera zapowiedziała, że planuje produkcję specjalnej wersji supersamochodu Hussarya o nazwie „Seria 33”, gdzie liczba „33” pochodzi od ilości wyprodukowanych samochodów specjalnej wersji[7]. Od zwykłej wersji będzie się różnić elementami stylistycznymi wnętrza i nadwozia[7]. Cena wersji kosztuje 200 tys. euro (826 tys. zł)[8].
Hussarya GT
Hussarya GT3 jest napędzana przez wolnossący silnik V8 LS7 o pojemności 7.0L o mocy 505 koni mechanicznych i dysponującym momentem obrotowym o wartości 652 Nm. Moc jest przenoszona poprzez sześciostopniową sekwencyjną skrzynię biegów Hewland LLS. Za zatrzymywanie pojazdu odpowiadają 380mm tarcze hamulcowe z sześciotłoczkowymi zaciskami firmy Alcon. O zachowanie sterowności i ewentualnemu zablokowania kół podczas hamowania kontroluje układ ABS Bosch. Waga samochodu nie przekracza 1250kg. Podczas imprezy motoryzacyjnej Goodwood Festival of Speed 2017 w wyścigu górskim FOS Timed Shootout Anthony Reid za kierownicą Arrinery Hussarya GT3 uzyskał czas 48,28s. zajmując tym samym czwarte miejsce wyprzedzając takie samochody jak np. Porsche 911 GT3 Cup, Ford Mustang GT4, Mahindra M4Electro, Mitsubishi Mirage RX czy pojazdy serii Euro-NASCAR RC-01.
Kontrowersje
W maju 2012 roku dwaj polscy dziennikarze motoryzacyjni zaprezentowali materiał o kulisach produkcji samochodu, w którym dziennikarze portalu moto.pl próbowali dowieść, że prototyp samochodu jest jedynie repliką innych znanych aut[9][10]. Arrinera Automotive przesłało sprostowanie, którego nie opublikowano. W procesie o brak zamieszczenia sprostowania, sąd uznał rację Arrinery. Spółka wytoczyła też proces dziennikarzowi Jackowi Balkanowi oskarżając go o rozpowszechnienie nieprawdziwych informacji i pomówienie. Dziennikarz został uniewinniony od tego zarzutu 13 marca 2018[11].
Przypisy
- ↑ Arrinera Hussarya – zdjęcia wersji produkcyjnej. TopGear.net.pl, 2012-08-12. [dostęp 2012-08-06]. (pol.).
- ↑ Arrinera będzie mieć całkowicie nowy wygląd!. TopGear.net.pl, 2011-09-18. [dostęp 2012-07-20]. (pol.).
- ↑ Pierwsze szkice produkcyjnej wersji Arrinery!. TopGear.net.pl, 2012-07-17. [dostęp 2012-07-20]. (pol.).
- ↑ Jazda wszech czasów Hussarya GT od Arrinera Automotive, „Polski Przemysł – portal przemysłowy” [dostęp 2017-03-14] (pol.).
- ↑ 52 testy supersamochody Arrinera Hussarya z udziałem Lee Noblea. arrinera.com, 2011-11-23. [dostęp 2014-08-25].
- ↑ Wyposażenie nastronie arrinera.com
- ↑ a b Powstanie wersji limitowana Arrinery – 'Seria 33'. TopGear.net.pl, 2012-07-18. [dostęp 2012-07-20]. (pol.).
- ↑ Arrinera Hussarya – cena ujawniona [online], 11 czerwca 2014 [dostęp 2018-02-19] (pol.).
- ↑ Moto Dziennik: Arrinera czyli ściema po Polsku. moto.pl, 2012-08-07. [dostęp 2012-08-07]. (pol.).
- ↑ World Car Fans: Poland's Arrinera accused of being a fake replica not supercar. worldcarfans.com, 2012-08-07. [dostęp 2012-08-07]. (ang.).
- ↑ Tomasz Budzik, Jest wyrok w procesie Arrinery i Jacka Balkana. Dziennikarz został uniewinniony, „moto.wp.pl”, 14 marca 2018 [dostęp 2018-03-18] (pol.).