Atlantic-Fokker C-7
| Dane podstawowe | |
| Państwo | |
|---|---|
| Producent |
Atlantic-Fokker |
| Typ |
samolot transportowy |
| Konstrukcja |
trzysilnikowy górnopłat |
| Załoga |
2-3 |
| Historia | |
| Liczba egz. |
1 (C-7) |
| Liczba wypadków |
1 |
| Dane techniczne | |
| Napęd |
3×Wright R-975-1 (J-6) |
| Moc |
3×300 KM |
| Wymiary | |
| Rozpiętość |
22,18 m |
| Długość |
14,65 m |
| Wysokość |
3,81 m |
| Masa | |
| Własna |
4989 kg |
| Osiągi | |
| Prędkość maks. |
223 km/h |
| Prędkość przelotowa |
204 km/h |
| Pułap |
4404 m |
| Zasięg |
1207 km |
| Dane operacyjne | |
| Liczba miejsc | |
| 10 | |
| Przestrzeń ładunkowa | |
| 907 kg | |
| Użytkownicy | |
| United States Army Air Corps | |
Atlantic-Fokker C-7 – amerykański samolot pasażersko-transportowy z lat 30. XX wieku, wersja rozwojowa C-2A.
Historia[edytuj | edytuj kod]
W latach 20. i 30. XX wieku standardową praktyką United States Army Air Corps (USAAC) było testowanie różnych silników na danym modelu samolotu i nadawanie takiemu samolotowi całkowicie nowego oznaczenia[1]. W 1929 ostatni z zamówionych C-2A (numer seryjny 28-126) otrzymał silniki o większej mocy 300-konne Wright R-975-1 zamiast oryginalnych 220-konnych i został przyjęty do służby jako C-7[1]. Prędkość przelotowa samolotu z nowymi silnikami wzrosła o ponad 40 kilometrów na godzinę[1].
Poprawione osiągi samolotu doprowadziły do zamówienia kolejnych sześciu samolotów z silnikami R-975-1, które otrzymały oznaczenie C-7A i które w porównaniu z C-7 były poważnie zmodyfikowane[2]. C-7A składały z części „pożyczonych” z wielu modeli Fokkera, w tym z kadłubów Fokkerów F.10, skrzydeł Fokkerów C-2 i stateczników pionowych i poziomych z bombowca Fokker XLB-2[3][2].
C-7 używany był jako samolot pasażerski, rozbił się 24 lutego 1931[1]. Sześć C-7A używanych było w różnych rolach, zazwyczaj do jednej bazy przydzielony był jeden samolot tego typu[3]. Najczęściej służyły jako samoloty pasażerskie i transportowe, używane były także jako latające karetki z miejscem na cztery nosze, lekarza i pielęgniarza[3]. Samoloty zostały wycofane ze służby w połowie lat 30[2][3].
Lista samolotów[edytuj | edytuj kod]
Lista samolotów C7/C7A[4].
| Numer seryjny USAAC | Numer fabryczny | Data wycofania ze służby | Uwagi |
|---|---|---|---|
| 28-126 | ? | 24/2/1931[3] | C-2A przebudowany na XC-7, później C-7, rozbity[3] |
| 29-407 | 1501 | 1/11/1934 | Pierwsze oznaczenie XC-7A w kwietniu 1930, przemianowany na C-7A w marcu 1931, złomowany w bazie San Antonio Air Depot |
| 29-408 | 1502? | 22/10/1934 | Złomowany w bazie Middletown Air Depot |
| 29-409 | 1503? | 20/8/1934 | Złomowany w bazie San Antonio Air Depot |
| 29-410 | 1504? | 20/8/1934 | Złomowany w bazie Brooks Field |
| 29-411 | 1505? | 22/4/1936 | Rozbity w styczniu 1936, złomowany |
| 29-412 | 1506? | ? | Po raz ostatni widziany w bazie Scott Field 18/4/1933, dalszy los nieznany |
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c d Atlantic-Fokker C-7. nationalmuseum.af.mil. [dostęp 2013-10-08]. (ang.).
- ↑ a b c E. Johnson: American Military Transport Aircraft. s. 26.
- ↑ a b c d e f Atlantic-Fokker C-7A. nationalmuseum.af.mil. [dostęp 2013-10-08]. (ang.).
- ↑ Joe Baugher: 1922-1929 USAAS-USAAC Serial Numbers. joebaugher.com. [dostęp 2013-10-08]. (ang.).
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- E. R. Johnson, Lloyd S. Jones: American Military Transport Aircraft Since 1925. ISBN 978-0-7864-6269-8.
.svg)
.svg)