Australotarsius
| Australotarsius | |
| Solodovnikov & Newton, 2009 | |
| Systematyka | |
| Domena | |
|---|---|
| Królestwo | |
| Typ | |
| Gromada | |
| Rząd | |
| Podrząd | |
| Rodzina | |
| Podrodzina | |
| Plemię | |
| Podplemię | |
| Rodzaj |
Australotarsius |
| Typ nomenklatoryczny | |
|
Australotarsius grandis Solodovnikov & Newton, 2009 | |
Australotarsius – rodzaj chrząszczy z rodziny kusakowatych i podrodziny kusaków.
Taksonomia[edytuj | edytuj kod]
Do rodzaju tego należą dwa opisane gatunki[1]:
- Australotarsius grandis Solodovnikov & Newton, 2009
- Australotarsius tasmanicus Solodovnikov & Newton, 2009
Rodzaj i oba zaliczane doń gatunki opisane zostały po raz pierwszy w 2009 roku przez Aleksieja Sołodownikowa i Alfreda Newtona. Gatunkiem typowym wyznaczono A. grandis[1].
Przypuszczalnie Australotarsius należy do linii ewolucyjnej obejmującej również rodzaje: Anchocerus, Acylophorus, Euryporus i Hemiquedius[1].
Morfologia[edytuj | edytuj kod]
Chrząszcze o wydłużonym, w całości gęsto oszczecinionym ciele długości od 7,4 do 14 mm. Zaokrąglona głowa ma duże oczy złożone, dobrze wykształcone listewki brzuszno-nasadowe i zapoliczkowe, sięgające do połowy odległości między nasadami żuwaczek a szyją listewki infraorbitalne, natomiast pozbawiona jest listewki zażuwaczkowej. Czułki są oszczecinione, a od czwartego członu także owłosione. Symetryczne żuwaczki mają po zębie na stronach wewnętrznych oraz szeroko osadzone prosteki. Głaszczki szczękowe mają czwarty, ostatni z członów wrzecionowaty i porośnięty delikatnymi szczecinkami. Ostatni człon głaszczków wargowych jest wrzecionowaty z lekko ściętym szczytem i również porośnięty delikatnymi szczecinkami. Szyja jest szeroka[1].
Tułów ma przedplecze o przednich kątach ku przodowi wystających przed przedpiersie oraz hypomerach ze słabo zesklerotyzowanymi wyrostkami zabiodrowymi. Na tarczce znajdują się dwa poprzeczne żeberka, z których pierwsze przy samej podstawie. Pokrywy mają ostre kąty barkowe, dobrze rozwinięte listewki subbazalne, natomiast pozbawione są listewek na epipleurach. Skrzydła tylnej pary są w pełni wykształcone. Stopy są pięcioczłonowe, w przypadku pierwszej pary o członach od pierwszego do czwartego silnie rozszerzonych, od spodu gęsto porośniętych długimi, białawymi, przylegającymi szczecinkami[1].
Odwłok niemal na całej długości ma równoległe boki. Ósmy sternit u obu płci jest niezmodyfikowany, zaokrąglony. Dziewiąty sternit samca tylko w części nasadowej jest asymetryczny[1].
Rozprzestrzenienie[edytuj | edytuj kod]
Owady endemiczne dla Australii, znane z Queenslandu, Nowej Południowej Walii i zachodniej Tasmanii[1].