Przejdź do zawartości

Błażkowa (województwo dolnośląskie)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Błażkowa
wieś
Ilustracja
Państwo

 Polska

Województwo

 dolnośląskie

Powiat

kamiennogórski

Gmina

Lubawka

Liczba ludności (III 2011)

241[2]

Strefa numeracyjna

75

Kod pocztowy

58-420[3]

Tablice rejestracyjne

DKA

SIMC

0190450

Położenie na mapie gminy Lubawka
Mapa konturowa gminy Lubawka, u góry znajduje się punkt z opisem „Błażkowa”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, po lewej nieco na dole znajduje się punkt z opisem „Błażkowa”
Położenie na mapie województwa dolnośląskiego
Mapa konturowa województwa dolnośląskiego, blisko centrum po lewej na dole znajduje się punkt z opisem „Błażkowa”
Położenie na mapie powiatu kamiennogórskiego
Mapa konturowa powiatu kamiennogórskiego, w centrum znajduje się punkt z opisem „Błażkowa”
Ziemia50°44′06″N 15°59′01″E/50,735000 15,983611[1]

Błażkowa (niem. Blasdorf bei Liebau in Schlesien[4][5]) – wieś w Polsce, położona w województwie dolnośląskim, w powiecie kamiennogórskim, w gminie Lubawka

Wieś leży w Bramie Lubawskiej, u podnóża Gór Kruczych (Góry Kamienne) w Sudetach Środkowych w dolinie Bobru, na wysokości 470 m n.p.m.[6].

W latach 1945–1954 miejscowość była siedzibą gminy Błażkowa. W latach 1954–1972 wieś należała i była siedzibą władz gromady Błażkowa. W latach 1975–1998 miejscowość należała administracyjnie do województwa jeleniogórskiego.

12 listopada 1946 nadano miejscowości polską nazwę Błażkowa[4].

Demografia

[edytuj | edytuj kod]

W 1933 r.[7] w miejscowości mieszkało 460 osób, a w 1939 r.[8] – 448 osób[5].

Liczba ludności Błażkowa

Zabytki

[edytuj | edytuj kod]
  • kapliczka domkowa z 1878 roku
  • dwór (nr 43) z 3. ćwierci XIX wieku, przebudowany na przełomie XIX i XX wieku
  • słup graniczny dzielący wieś na dolną i górną z 1577 r[5]

Religia

[edytuj | edytuj kod]
Świetlica Wiejska w Błażkowej

W miejscowości znajduje się rzymskokatolicka kaplica bez wezwania, jedna z filii parafii pw. Wniebowzięcia NMP w Lubawce. Urządzona została w pomieszczeniach wiejskiej świetlicy, a jej wyposażenie jest współczesne[9].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 6492
  2. GUS: Ludność - struktura według ekonomicznych grup wieku. Stan w dniu 31.03.2011 r.
  3. Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2022, s. 70 [zarchiwizowane 2022-10-26].
  4. a b Rozporządzenie Ministrów: Administracji Publicznej i Ziem Odzyskanych z dnia 12 listopada 1946 r. o przywróceniu i ustaleniu urzędowych nazw miejscowości (M.P. z 1946 r. nr 142, poz. 262).
  5. a b c Michael Rademacher: Deutsche Verwaltungsgeschichte Schlesien, Kreis Landeshut. 2006. [dostęp 2013-03-16]. (niem.).
  6. Zygmunt Sarnecki, Bohdan Szarek, Kotlina Kamiennogórska. Przewodnik turystyczny, Wydawnictwo PTTK KRAJ, Warszawa 1994, str.106 ISBN 83-7005-362-9
  7. Stan na 16 czerwca.
  8. Stan na 17 maja.
  9. Jubileuszowy Schematyzm Diecezji Legnickiej 1992-2017, Legnica 2017

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Staffa Marek (red.) Góry Kamienne, T. 9; Wydawnictwo I-BIS, Wrocław 1996, s. 54–56