Belno (gmina Bieliny)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Belno
wieś
Ilustracja
XIX wieczna kapliczka
Państwo

 Polska

Województwo

 świętokrzyskie

Powiat

kielecki

Gmina

Bieliny

Liczba ludności (2018)

471[2]

Strefa numeracyjna

41

Kod pocztowy

26-004[3]

Tablice rejestracyjne

TKI

SIMC

0227554[4]

Położenie na mapie gminy Bieliny
Mapa konturowa gminy Bieliny, blisko centrum po lewej na dole znajduje się punkt z opisem „Belno”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, blisko centrum po prawej na dole znajduje się punkt z opisem „Belno”
Położenie na mapie województwa świętokrzyskiego
Mapa konturowa województwa świętokrzyskiego, w centrum znajduje się punkt z opisem „Belno”
Położenie na mapie powiatu kieleckiego
Mapa konturowa powiatu kieleckiego, po prawej znajduje się punkt z opisem „Belno”
Ziemia50°49′03″N 20°56′15″E/50,817500 20,937500[1]

Belnowieś w Polsce położona w województwie świętokrzyskim, w powiecie kieleckim, w gminie Bieliny[4][5].

Integralne części wsi Belno[4][5]
SIMC Nazwa Rodzaj
0227560 Barwinek przysiółek
0227577 Podlesie przysiółek

Historia[edytuj | edytuj kod]

Belno – w wieku XIX opisano jako wieś poduchowną, nad rzeką Belnianką, wśród Łysogór w powiecie kieleckim, ówczesnej gminie Daleszyce, o 10 wiorst na północny zachód od Łagowa.

W 1827 r. było tu 19 domów i 116 mieszkańców[6].

Mieszkańcy wsi utrzymywali się głównie ze stawów hodowlanych, zniszczonych podczas wielkiej burzy w 1967 r. Na początku XX w. funkcjonowały tu na małą skalę tartak i cegielnia, spalone wskutek pożaru w latach 20.

W latach 1954–1959 wieś należała do gromady Napęków, po jej zniesieniu należała i była siedzibą władz gromady Belno. W latach 1975–1998 miejscowość należała administracyjnie do województwa kieleckiego. Historycznie położone w Małopolsce (ziemia sandomierska), od początku swego istnienia związane z dobrami biskupów krakowskich.[6]

Zabytki[edytuj | edytuj kod]

Kapliczka św. Jana Nepomucena z drugiej połowy XIX wieku.
  • Drewniany młyn z 1884 r., zbudowany przy znajdujących się wówczas we wsi stawach, pełniący swą funkcję aż do 1995 r. Wpisany do rejestru zabytków nieruchomych (nr rej.: A.210 z 18.08.1970)[7].
  • Kapliczka św. Jana Nepomucena w Belnie z drugiej połowy XIX wieku. Budowla jest drewniana, kryta gontem. W środku 1,5 metrowa barokowa figurka świętego. Postaci brakuje połowy lewej ręki. Kaplica z figurą znajduje się po prawej stronie DK 74 Kielce - Lublin.



Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 3654
  2. Raport o stanie gminy w roku 2018. Stan ludności 31.12.2018 str. 5-6 [dostęp 2022-03-10]
  3. Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 17 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22].
  4. a b c GUS. Wyszukiwarka TERYT
  5. a b Rozporządzenie w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200)
  6. a b Belno, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. I: Aa – Dereneczna, Warszawa 1880, s. 126.
  7. Rejestr zabytków nieruchomych – województwo świętokrzyskie [online], Narodowy Instytut Dziedzictwa, 30 września 2023, s. 21 [dostęp 2015-10-29].