Beniamin Kostrubiec

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Beniamin Kostrubiec
Państwo działania

 Polska

Data i miejsce urodzenia

2 kwietnia 1936
Le Creusot

Data śmierci

10 maja 2021

profesor nauk o Ziemi
Specjalność: geografia teoretyczna, demografia, Europa Środkowo-Wschodnia, zastosowania matematyki w naukach geograficznych
Alma Mater

Uniwersytet Wrocławski (1963)

Doktorat

1970

Habilitacja

1981

Profesura

18 kwietnia 2005

Odznaczenia
Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski Medal „Pro Patria”

Beniamin Kostrubiec (ur. 2 kwietnia 1936 w Le Creusot, zm. 10 maja 2021) – polski geograf, prof. dr habilitowany, działacz polskiego powojennego podziemia antykomunistycznego[1][2].

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Syn Stanisława. Był przywódcą antykomunistycznej młodzieżowej organizacji niepodległościowej „Wolna Polska”[3]. W 1952 r. został zatrzymany pod zarzutem przygotowania i rozpowszechniania na terenie Łodzi ulotek szkalujących komunistyczny ustrój w Polsce i Związku Radzieckim. Zarzucano mu również udział w akcjach, które doprowadziły do uszkodzenia projektora w kinie „Włókniarz” w Łodzi oraz włamanie do szkoły w Konstantynowie Łódzkim w celu kradzieży radioodbiornika, maszyny do pisania i materiałów piśmienniczych[4]. Za swą działalność został skazany na karę ośmiu lat więzienia, którą odbył w zakładach karnych w Rawiczu, Koronowie, Łodzi, Sieradzu, Jaworznie oraz Strzelcach Opolskich. Na fali gomułkowskiej odwilży został zwolniony w 1956 r. i skierowany do odbycia zasadniczej służby wojskowej, w ramach której pracował w kopalni „Mieszko” w Wałbrzychu[1].

W 1963 r. ukończył studia matematyczne na Uniwersytecie Wrocławskim, w 1970 r. obronił pracę doktorską, w 1981 r. uzyskał stopień doktora habilitowanego. 18 kwietnia 2005 r. nadano mu tytuł profesora w zakresie nauk o Ziemi[2]. Został zatrudniony na stanowisku kierownika w Centrum Analizy Procesów Integracyjnych Regionów Europejskich na Wydziale Nauk o Ziemi Uniwersytetu Śląskiego w Katowicach[2].

W latach 1980–1982 działał w NSZZ „Solidarność” na Uniwersytecie Wrocławskim. Zmarł 10 maja 2021[1].

Prace[edytuj | edytuj kod]

Jest autorem artykułów i prac (wybór)[5]:

  • Analiza zjawisk koncentracji w sieci osadniczej; problemy metodyczne, Wrocław 1972
  • Metody badań geograficzno-osadniczych, Warszawa 1974
  • Statystyka z elementami matematyki dla geografów, Warszawa 1981
  • Taksonomia numeryczna w badaniach geograficznych, Wrocław 1982
  • Précis de géographie humaine et économique de la Pologne, Lille 1998
  • Les villes doublons de la frontière polono-allemande, Wrocław 2000
  • Delokalizacja przedsiębiorstw - przejaw światowej samoregulacji, Sosnowiec 2006
  • Jaworzniacy: la conspiration des jeunes en Pologne populaire, Lille 2007
  • Waluty światowe jako fundamenty kapitalizmu w procesie globalizacji, 2015.

Odznaczenia i wyróżnienia[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d Nekrolog śp. prof. dr. hab. Beniamina Kostrubca. kombatanci.gov.pl. [dostęp 2022-05-26].
  2. a b c Prof. dr hab. Beniamin Kostrubiec (nie żyje), [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI) [dostęp 2022-05-26].
  3. Ministerstwo Spraw Wewnętrznych w Warszawie [1944 1954–1990]. Instytut Pamięci Narodowej. [dostęp 2022-05-26].
  4. Wojskowy Sąd Rejonowy w Łodzi 1946–1955. Instytut Pamięci Narodowej. [dostęp 2022-05-26].
  5. Search results for „Beniamin Kostrubiec”. worldcat.org. [dostęp 2022-05-26].
  6. M.P. z 2008 r. nr 80, poz. 701