Bet Josef
32°33′31″N 35°33′06″E/32,558611 35,551667| Państwo | |
|---|---|
| Dystrykt | |
| Poddystrykt | |
| Samorząd Regionu | |
| Powierzchnia |
2,3 km² |
| Wysokość |
-230 m n.p.m. |
| Populacja (2010) • liczba ludności |
|
Położenie na mapie Dystryktu Północnego  | |
Położenie na mapie Izraela  | |
| 32°33′31″N 35°33′06″E/32,558611 35,551667
| |
Bet Josef (hebr. בית יוסף; ang. Beit Yosef) – moszaw położony w Samorządzie Regionu Emek ha-Majanot, w Dystrykcie Północnym, w Izraelu.
Położenie[edytuj | edytuj kod]
Moszaw Bet Josef jest położony na wysokości 230 metrów p.p.m. w intensywnie użytkowanej rolniczo Dolinie Bet Sze’an, będącej częścią depresji Rowu Jordanu. Na południe od moszawu przepływa rzeczka Jisachar, który ma swoje ujście w położonej około 1,5 km na wschodzie rzece Jordan. Rzeka Jordan stanowi granicę z Jordanią. Na zachód od moszawu znajduje się struma skarpa płaskowyżu Ramot Issachar (280 metrów n.p.m.). Na najwyższym wzgórzu wznoszą się ruiny zamku Belvoir. W jego otoczeniu znajdują się kibuce Newe Ur, Ma’oz Chajjim, Newe Etan, Chamadja i Sede Nachum, oraz moszaw Jardena. Po stronie jordańskiej jest wioska Wakkas.
Bet Josef jest położony w Samorządzie Regionu Emek ha-Majanot, w Poddystrykcie Jezreel, w Dystrykcie Północnym Izraela.
Demografia[edytuj | edytuj kod]
Większość mieszkańców moszawu jest Żydami[1][2]:
Historia[edytuj | edytuj kod]
Pierwotnie w okolicy tej istniała arabska wioska Zaba. Została ona wysiedlona i zniszczona przez żydowskich żołnierzy Hagany w dniu 12 maja 1948 roku podczas wojny domowej w Mandacie Palestyny[3]. Dużo wcześniej tutejsze grunty wykupiły od arabskich mieszkańców żydowskie organizacje syjonistyczne.
Grupa założycielska moszaw zawiązała się w 1935 roku. Byli to absolwenci żydowskiej szkoły rolniczej Mikwe Jisra’el. Moszaw został założony w dniu 9 kwietnia 1937 roku przez imigrantów z Polski, Rumunii i Niemiec. Była to typowa osada rolnicza, z obronną palisadą i wieżą obserwacyjną. Nazwano ją na cześć jednego z liderów ruchu syjonistycznego, Josefa Aaronowicza. Podczas I wojny izraelsko-arabskiej rejon moszawu odgrywał strategiczne znaczenie i był miejscem ciężkich walk. Irakijscy żołnierze usiłowali zdobyć moszaw, zostali jednak powstrzymani. W okresie tym ewakuowano z osady wszystkie kobiety i dzieci. Moszaw został poważnie zniszczony, i po 1949 roku mieszkańcy go opuścili. Po jakimś czasie została podjęta próba jego odbudowy, zakończyła się jednak niepowodzeniem. W 1951 roku osiedlili się tutaj imigranci z Kurdystanu i Iraku. Podczas wojny na wyczerpanie (1967-1970) moszaw był regularnie ostrzeliwany przez jordańską artylerię i jego mieszkańcy musieli spędzać wiele czasu w schronach[4][5]. Na początku XXI wieku rozpoczęto rozbudowę moszawu, budując tutaj nowe domy mieszkalne[6].
Kultura i sport[edytuj | edytuj kod]
W moszawie znajduje się ośrodek kultury z biblioteką, basen kąpielowy, sala sportowa z siłownią, oraz boisko do piłki nożnej. Obiekty te są w większości wspólnie użytkowane z sąsiednim moszawem Jardena.
Edukacja i religia[edytuj | edytuj kod]
Moszaw utrzymuje przedszkole. Starsze dzieci są dowożone do szkoły podstawowej w kibucu Chamadja i szkoły średniej w kibucu Newe Etan. Moszaw posiada własną synagogę.
Gospodarka i infrastruktura[edytuj | edytuj kod]
Gospodarka moszawu opiera się na intensywnym rolnictwie. W szklarniach produkowane są przyprawy i warzywa. W moszawie jest przychodnia zdrowia, sklep wielobranżowy i warsztat mechaniczny.
Transport[edytuj | edytuj kod]
Z moszawu wyjeżdża się na zachód na drogę nr 90, którą jadąc na północ dojeżdża się do kibucu Newe Ur, lub jadąc na południowy wschód dojeżdża się do kibucu Chamadja i dalej do skrzyżowania z drogą nr 71 i miasta Bet Sze’an. Lokalna droga prowadzi na północny wschód do moszawu Jardena.
Wojsko[edytuj | edytuj kod]
Na południowy zachód od moszawu znajduje się baza wojskowa Sił Obronnych Izraela, w której prawdopodobnie mieszczą się wyrzutnie rakiet Chetz-2.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Dane statystyczne z lat 1948-1995. [w:] Israel Central Bureau of Statistics [on-line]. [dostęp 2012-05-16]. (hebr.).
- ↑ Dane statystyczne z lat 2001-2009. [w:] Israel Central Bureau of Statistics [on-line]. [dostęp 2012-05-16]. (hebr.).
- ↑ Welcome To Zab'a. [w:] Palestine Remembered [on-line]. [dostęp 2012-05-16]. (ang.).
- ↑ Beit Josef. [w:] Bet Alon [on-line]. [dostęp 2012-05-16]. (hebr.).
- ↑ Beit Josef. [w:] Galil Net [on-line]. [dostęp 2012-05-16]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-09-24)]. (hebr.).
- ↑ Beit Josef. [w:] Rom Galil [on-line]. [dostęp 2012-05-16]. (hebr.).
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- Zdjęcie satelitarne Bet Josef. [w:] Google Maps [on-line]. [dostęp 2012-12-11]. (ang.).
- Mapa Bet Josef. [w:] Amudanan [on-line]. [dostęp 2012-12-11]. (hebr.).
