Bhaskaraćarja

Bhaskaraćarja (sanskryt भास्कराचार्य, trl. Bhāskarācārya, czyli Bhāskara nauczyciel, Bhāskara II), (1114–1185) – indyjski matematyk i astronom, kierownik obserwatorium astronomicznego w Ujjainie^[1].

Dzieła[edytuj | edytuj kod]

Jego głównym dziełam było Siddhantasiromani, składające się z czterech części. Wśród nich najlepiej opracowane zostały:

Lilavati poświęcone arytmetyce
Bidźaganita poświęcone algebrze

Wkład[edytuj | edytuj kod]

Podał geometryczny dowód twierdzenia Pitagorasa^[2]

Oszacował także liczbę Pi jako ${\frac {754}{240}},$ czyli około 3,141666...

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

↑ Bhaskara Aćarja, [w:] Encyklopedia PWN [dostęp 2022-06-20] .
↑ 53. Konferencja Studenckich Kół Naukowych Pionu Hutniczego.

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]

John J. O'Connor; Edmund F. Robertson: Bhaskaraćarja w MacTutor History of Mathematics archive (ang.) [dostęp 2021-10-27].

[epwn-1] Bhaskara Aćarja, [w:] Encyklopedia PWN [dostęp 2022-06-20] .

[2] 53. Konferencja Studenckich Kół Naukowych Pionu Hutniczego.

[1]

[2]