Bięcino
54°31′20″N 17°12′59″E/54,522222 17,216389| wieś | |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Powiat | |
| Gmina | |
| Liczba ludności (2006) |
220 |
| Strefa numeracyjna |
59 |
| Kod pocztowy |
76-231[2] |
| Tablice rejestracyjne |
GSL |
| SIMC |
0743267 |
Położenie na mapie gminy Damnica  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa pomorskiego  | |
Położenie na mapie powiatu słupskiego  | |
| 54°31′20″N 17°12′59″E/54,522222 17,216389[1]
| |
Bięcino (kaszb. Bicëno[3], niem. Benzin) – wieś-ulicówka w Polsce położona w województwie pomorskim, w powiecie słupskim, w gminie Damnica.
W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa słupskiego.
Nazwa[edytuj | edytuj kod]
Nazwa, wzmiankowana po raz pierwszy w formie Bentzin w 1499, ma genezę słowiańską i charakter dzierżawczy. Powstała przez dodanie do pomorskiej nazwy osobowej *Bǫdъ formantu -ino[4]. Friedrich Lorentz odnotował formy nazwy w lokalnych gwarach słowińskich: Bjĩcänɵ, Bjì·cänɵ wraz z nazwami mieszkańców, zarówno z pominiętym formantem -in-: Bjĩcȯu̯n : Bjì·cȯu̯n, Bjĩcȯu̯nkă : Bjì·cȯu̯nkă „bięcinianin, bięcinianka”, jak i w postaci pełnej: Bjĩcäńȯu̯n : Bjì·cäńȯu̯n, Bjĩcäńȯu̯nkă : Bjì·cäńȯu̯nkă „ts.”[5]. Niemiecka nazwa Benzin jest adaptacją fonetyczną pierwotnej nazwy słowiańskiej[4]. Współczesna nazwa polska Bięcino w miejscu oczekiwanej formy *Będzino powstała w wyniku niedokładnej resubstytucji nazwy niemieckiej[4].
Rada Języka Kaszubskiego proponuje kaszubską formę nazwy Biãcëno[6].
Zobacz też[edytuj | edytuj kod]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 5979
- ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2022, s. 67 [zarchiwizowane 2022-10-26].
- ↑ Friedrich Lorentz, Polskie i kaszubskie nazwy miejscowości na Pomorzu Kaszubskiem, Instytut Zachodnio-Słowiański przy Uniwersytecie Poznańskim, 1923, s. 128 (pol.).
- ↑ a b c Witold Iwicki, Toponimia byłego powiatu słupskiego, Gdańsk: Wydawnictwo Gdańskie, 1993, s. 19.
- ↑ Friedrich Lorentz, Slovinzisches Wörterbuch: zweiter Teil: P-Z : Orts- und Personennamen. Nachträge, Unsichere Wörter, Sankt Petersburg: Kaiserliche Akademie der Wissenschaften, 1912, s. 1461-1462.
- ↑ Felicja Baska-Borzyszkowska i inni, Polsko-kaszubski słownik nazw miejscowych, Gdańsk: Zrzeszenie Kaszubsko-Pomorskie, 2017, s. 199, ISBN 978-83-62137-50-3.
