Blandfordiaceae

*Blandfordiaceae*
	Systematyka
Domena	eukarionty
Królestwo	rośliny
Klad	rośliny naczyniowe
Klad	Euphyllophyta
Klad	rośliny nasienne
Klasa	okrytonasienne
Klad	jednoliścienne
Rząd	szparagowce
Rodzina	Blandfordiaceae
	Nazwa systematyczna
	{{{nazwa łacińska}}} Dahlgren & Clifford; Fam. Monocot.: 155 (1985)
	Zasięg
	Systematyka w Wikispecies
	Multimedia w Wikimedia Commons

Następująca wersja przejrzana tej strony, którą oznaczono 11 lut 2018, była oparta na tej wersji.

Blandfordiaceae – monotypowa rodzina roślin jednoliściennych z jednym rodzajem Blandfordia Sm., reprezentowanym we florze wschodniej Australii przez 4 gatunki^[3]. Nazwa naukowa rodzaju została nadana na cześć Georga Spencera-Churchilla, markiza Blandford, piątego księcia Marlborough^[4].

Morfologia

Pędy podziemne: Skrócone, bulwiaste kłącze.

Liście: Ulistnienie naprzemianległe, dwurzędowe. Liście równowąskie, siedzące, o szerokości 8 mm i długości do 1 metra, tworzące pochwę liściową okalającą kłącze. Szypułki wsparte u nasady dwoma wąskimi podkwiatkami. Nerwacja równoległa z wyraźną żyłką główną.

Kwiaty: Kwiaty obupłciowe, promieniste, szypułkowe, zebrane w wierzchołkowe grono. Okwiat pojedynczy, sześciolistkowy. Listki okwiatu zrośnięte do postaci koronowatej, dzwonkowatej rurki, czerwono-żółte, pomarańczowe lub żółte. Pręciki położone w dwóch okółkach (3+3). Nitki pręcików zrośnięte z okwiatem do ⅓-½ jego długości. Główki pręcików dołączone grzbietowo. Zalążnia trójkomorowa, u nasady zwężająca się do gynoforu. Szyjka słupka wzniesiona, krótka, zakończona pojedynczym, wierzchołkowo trójżeberkowanym znamieniem. Zalążki liczne, anatropowe, położone w dwóch rzędach na osiowych łożyskach.

Owoce: Torebki. Nasiona brązowe, z omszoną łupiną. Bielmo obfite, pozbawione skrobii. Zarodek równowąski, lekko skrzywiony^[5].

Biologia i ekologia

Rozwój: Wieloletnie geofity ryzomowe. Kwiaty większości gatunków są zapylane przez ptaki z rodziny miodojadów.

Siedlisko: Wrzosowiska, szczególnie sezonowo podmokłe. Rośliny występują przeważnie w strefie przybrzeżnej, na wysokości nie przekraczającej 1000 metrów. Kilka wyizolowanych populacji rośnie w Górach Niebieskich.

Cechy fitochemiczne: W roślinach obecny jest kwas chelidonowy. W liściach – glikozydy flawonowe oraz cyjanidowe.

Genetyka: Liczba chromosomów 2n wynosi 34 lub 54^[5].

Systematyka

Pozycja i podział rodziny według Angiosperm Phylogeny Website (aktualizowany system APG IV z 2016)

Jeden z kladów w rzędzie szparagowców Asparagales w obrębie jednoliściennych. Pozycję filogenetyczną rodziny w obrębie rzędu przedstawia poniższy kladogram^[2].

←

storczykowate Orchidaceae

Boryaceae

Blandfordiaceae

Lanariaceae

	asteliowate Asteliaceae

	przyklękowate Hypoxidaceae

	Ixioliriaceae

	Tecophilaeaceae

Doryanthaceae

kosaćcowate Iridaceae

Xeronemataceae

złotogłowowate Asphodelaceae

	amarylkowate Amaryllidaceae

	szparagowate Asparagaceae

Podział rodziny

rodzaj: Blandfordia Sm.
- gatunek: Blandfordia cunninghamii Lindl., Edwards's Bot. Reg. 31: t. 18 (1845)
- gatunek: Blandfordia grandiflora R.Br., Prodr.: 296 (1810)
- gatunek: Blandfordia nobilis Sm., Exot. Bot. 1: 5 (1804)
- gatunek: Blandfordia punicea (Labill.) Sweet, Hort. Brit., ed. 2: 517 (1830)

Typ nomenklatoryczny

Gatunkiem typowym dla rodzaju jest Blandfordia nobilis Sm.^[6]

Zastosowanie

Blandfordia grandiflora o dużych, czerwono-żółtych kwiatach, jest uprawiana jako ozdobna roślina ogrodowa i na kwiaty cięte. Rośliny są trudne w uprawie, wymagają wilgotnej, torfowej gleby i stanowiska słonecznego lub lekko zacienionego. Są podatne na gnicie korzeni i wrażliwe na zaburzenia składników odżywczych w glebie^[7].

Przypisy

↑ James Reveal: Indices Nominum Supragenericorum Plantarum Vascularium – B. PlantSystematics.org. [dostęp 2010-10-24]. (ang.).
↑ ^a ^b Stevens P.F.: Angiosperm Phylogeny Website. 2001–. [dostęp 2016-10-23]. (ang.).
↑ Rafaël Govaerts: World Checklist of Selected Plant Families. The Board of Trustees of the Royal Botanic Gardens, Kew. [dostęp 2011-09-25]. (ang.).
↑ David Gledhill: The names of plants. Wyd. 4. Cambridge University Press, 2008, s. 72. ISBN 978-0-511-47376-0.
↑ ^a ^b H.T. Clifford i J.G. Conran: Blandfordiaceae. W: Klaus Kubitzki (red.): The Families and Genera of Vascular Plants. T. 3: Flowering Plants. Monocotyledons. Lilianae (except Orchidaceae). Berlin Heidelberg: Springer-Verlag, 1998, s. 148-150. ISBN 3-540-64060-6. (ang.).
↑ Index Nominum Genericorum. [dostęp 2011-09-24].
↑ Praca zbiorowa: Botanica. Könemann, 2005, s. 145. ISBN 3-8331-1916-0. (pol.).

[indices-1] James Reveal: Indices Nominum Supragenericorum Plantarum Vascularium – B. PlantSystematics.org. [dostęp 2010-10-24]. (ang.).

[apweb-2] Stevens P.F.: Angiosperm Phylogeny Website. 2001–. [dostęp 2016-10-23]. (ang.).

[kew-3] Rafaël Govaerts: World Checklist of Selected Plant Families. The Board of Trustees of the Royal Botanic Gardens, Kew. [dostęp 2011-09-25]. (ang.).

[4] David Gledhill: The names of plants. Wyd. 4. Cambridge University Press, 2008, s. 72. ISBN 978-0-511-47376-0.

[kub-5] H.T. Clifford i J.G. Conran: Blandfordiaceae. W: Klaus Kubitzki (red.): The Families and Genera of Vascular Plants. T. 3: Flowering Plants. Monocotyledons. Lilianae (except Orchidaceae). Berlin Heidelberg: Springer-Verlag, 1998, s. 148-150. ISBN 3-540-64060-6. (ang.).

[6] Index Nominum Genericorum. [dostęp 2011-09-24].

[7] Praca zbiorowa: Botanica. Könemann, 2005, s. 145. ISBN 3-8331-1916-0. (pol.).

[1]

[3]

[4]

[5]

[2]

[6]

[7]