Bolesław Basiński

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Bolesław Basiński
Data i miejsce urodzenia

27 stycznia 1948
Nowy Sącz

Data i miejsce śmierci

6 marca 2022
Klimkówka

Prezydent Nowego Sącza
Okres

od 1 lipca 1981
do 31 maja 1984

Przynależność polityczna

Polska Zjednoczona Partia Robotnicza

Poprzednik

Wiesław Oleksy

Następca

Zdzisław Pawlus

Bolesław Basiński (ur. 27 stycznia 1948 w Nowym Sączu, zm. 6 marca 2022 w Klimkówce[1][2]) – polski działacz samorządowy i sportowy, leśnik, urzędnik, w latach 1981–1984 prezydent Nowego Sącza.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Syn Bolesława[1] i Janiny Basińskiej z domu Grondalskiej, stryjeczny wnuk Stanisława Grondalskiego, ofiary zbrodni katyńskiej[3]. Absolwent I Liceum Ogólnokształcącego im. Jana Długosza w Nowym Sączu. W młodości grał jako bramkarz w drużynach piłkarskich Start Nowy Sącz, Nadwiślan Kraków i Górnik Siersza. Ukończył studia z leśnictwa na Akademii Rolniczej w Krakowie (1970) oraz wychowania fizycznego w Wyższej Szkole Wychowania Fizycznego w Krakowie (1974). Zajmował się działalnością sportową, był wieloletnim sędzią i kwalifikatorem piłkarskim, a następnie wiceprezesem Małopolskiego Związku Piłki Nożnej[2]. W latach 70. pracował w Nadleśnictwie Kraków oraz Prezydium Powiatowej Rady Narodowej[4].

Wstąpił do Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej, działał także w Związku Socjalistycznej Młodzieży Polskiej[5]. W latach 1975–1979 kierował Wojewódzkim Komitetem Kultury Fizycznej i Turystyki w Nowym Sączu[4], następnie do 1981 oddelegowany do Wydziału Pracy Ideowo-Wychowawczej Komitetu Wojewódzkiego PZPR w Nowym Sączu. W 1981 wybrany prezydentem miasta w głosowaniu Miejskiej Rady Narodowej w Nowym Sączu, pokonał rekomendowanego przez NSZZ „Solidarność” Jerzego Gwiżdża stosunkiem głosów 36:24. Zajmował to stanowisko od 1 lipca 1981 do 31 maja 1984 jako najmłodszy wówczas prezydent miasta w kraju[6]. W trakcie kadencji m.in. nadzorował wprowadzenie stanu wojennego, o którym nie był uprzedzony przez władze centralne[7]. Złożył rezygnację po skonfliktowaniu się z lokalnymi strukturami PZPR. W III RP działał w Sojuszu Lewicy Demokratycznej, z którego później wystąpił[5].;W późniejszym czasie m.in. pracował w urzędzie wojewódzkim jako specjalista ds. turystyki i zamówień publicznych, a także prowadził biuro porad inwestycyjno-prawnych[4].

Zmarł po dłuższej chorobie w domu opieki. Został pochowany na cmentarzu komunalnym Nowy Sącz-Gołąbkowice[2].

Odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

W 2007 odznaczony przez małopolski oddział Towarzystwa Krzewienia Kultury Fizycznej Medalem „Za Zasługi dla Sportu”[8].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b Bolesław Basiński. rejestry-notarialne.pl.
  2. a b c Nie żyje Bolesław Basiński, były prezydent Nowego Sącza. sadeczanin.info, 6 kwietnia 2022. [dostęp 2023-04-19].
  3. Zostawić Żołnierzy Radzieckich, uhonorować marszałka Piłsudskiego. dziennikpolski24.pl, 23 kwietnia 2010. [dostęp 2023-04-20].
  4. a b c Zmarł Bolesław Basiński. Był prezydentem Nowego Sącza. dts24.pl, 6 kwietnia 2022. [dostęp 2023-04-20].
  5. a b Daniel Weimer: Prezydent czasu przełomu. dziennikpolski24.pl, 11 marca 2005. [dostęp 2023-04-20].
  6. Zmarł były prezydent Nowego Sącza. Był najmłodszym prezydentem miasta w kraju. glos24.pl, 7 kwietnia 2022. [dostęp 2023-04-19].
  7. 13 grudnia roku pamiętnego. dziennikpolski24.pl, 13 grudnia 2006. [dostęp 2023-04-20].
  8. Krzewią sport od pół wieku. dziennikpolski24.pl, 19 listopada 2007. [dostęp 2023-04-20].