Borůvkový vrch
| Państwo | |
|---|---|
| Położenie | |
| Pasmo | |
| Wysokość |
859 m n.p.m. |
Położenie na mapie Sudetów  | |
 50°18′12,931″N 17°00′11,452″E/50,303592 17,003181
| |
Borůvkový vrch – wzniesienie o wysokości 859 m n.p.m. w Czechach Górach Złotych w Sudetach Wschodnich, leżące na granicznym grzbiecie Gór Złotych, oddzielającym Polskę od Czech.
Położenie[edytuj | edytuj kod]
Wzniesienie położone w południowo-zachodniej części Gór Złotych na obszarze Czech, w pobliżu granicy polsko-czeskiej. Wznosi się między wzniesieniami: Siwa Kopa po północno-wschodniej stronie oraz Špičák (Góry Złote) po południowo-wschodniej stronie, około 1,2 km, na południowy wschód od centrum miejscowości Nowy Gierałtów[1].
Fizjografia[edytuj | edytuj kod]
Wzniesienie w głównym grzbiecie granicznym o wydłużonym w kierunku północno-wschodnim kopulastym kształcie z wyrazistym wierzchołkiem oraz nieregularnej rzeźbie i ukształtowaniu o stromych zboczach. Zachodnie zbocze ostro opada w kierunku doliny Górnej Białej Lądeckiej. Północno-zachodnie grzbietowe zbocze opada wzdłuż granicy do niższego o 69 m wzniesienia Siwa Kopa (790 m n.p.m.) od którego oddzielone jest niewielkim płytkim siodłem. Na południe zbocze nieznacznie opada do niewielkiego siodła oddzielającego od wyższych wzniesień: Czartowiec i Špičák. Wzniesienie na północno-wschodnim zboczu wyraźnie podkreślają dwie doliny górskich potoków. Wzniesienie zbudowane ze skał metamorficznych, należących do jednostki geologicznej metamorfiku Lądka i Śnieżnika głównie z gnejsów gierałtowskich, fyllitów i amfibolitów oraz łupków krystalicznych. Zbocza wzniesienia pokrywa niewielka warstwa młodszych osadów glin, żwirów, piasków i lessów z okresu zlodowaceń plejstoceńskich i osadów powstałych w chłodnym, peryglacjalnym klimacie. Cała powierzchnia wzniesienia porośnięta jest w większości naturalnym lasem mieszanym regla dolnego, a w partiach szczytowych świerkowym regla górnego z niewielką domieszką drzew liściastych. Wzniesienie pod koniec XX wieku dotknęły zniszczenia wywołane katastrofą ekologiczną w Sudetach. Położenie wzniesienia, kształt oraz wyraźny szczyt czynią wzniesienie rozpoznawalnym w terenie.
Inne[edytuj | edytuj kod]
- Masyw wzniesienia z masywem wzniesienia Špičák tworzą ciekawy i duży żleb o nazwie Ostré údolí[2].
- Zachodnie zbocze wzniesienia od linii granicy państwa położone jest na obszarze Śnieżnickiego Parku Krajobrazowego[3].
Turystyka[edytuj | edytuj kod]
Zachodnim zboczem poniżej szczytu prowadzą szlaki turystyczne:
zielony – prowadzący przez Borówkową, zamek Karpień na Śnieżnik i dalej.
czerwony – prowadzący przez Žulová do Javorník i dalej.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Słownik geografii turystycznej Sudetów, tom 17 Góry Złote, red. Marek Staffa, Wydawnictwo I-BIS, Wrocław 1993, ISBN 83-85773-01-0
- Masyw Śnieżnika, Góry Bialskie, Góry Złote, Krowiarki, mapa w skali 1:40 000, Wydawnictwo "Plan", Wrocław 2006, ISBN 83-60180-51-2
- Ziemia Kłodzka, mapa w skali 1:50 000, Wydawnictwo "Compass", Kraków 2012, ISBN 978-83-7605-346-2