Boris Wwiedienski

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Boris Wwiedienski
Państwo działania

Rosja/ZSRR

Data i miejsce urodzenia

19 kwietnia 1893
Moskwa

Data i miejsce śmierci

1 czerwca 1969
Moskwa

doktor nauk fizyczno-matematycznych
Specjalność: fizyka radiowa, radiotechnika, elektronika
Alma Mater

Uniwersytet Moskiewski (Moskiewski Uniwersytet Państwowy)

1912–1969
Odznaczenia
Złota Gwiazda Bohatera Pracy Socjalistycznej Nagroda Stalinowska
Order Lenina Order Lenina Order Lenina Order Czerwonego Sztandaru Pracy Order Czerwonego Sztandaru Pracy Medal „Za ofiarną pracę w Wielkiej Wojnie Ojczyźnianej 1941–1945”

Boris Aleksiejewicz Wwiedienski (ros. Борис Алексеевич Введенский, ur. 7 kwietnia?/19 kwietnia 1893 w Moskwie, zm. 1 czerwca 1969 tamże) – rosyjski uczony, radiofizyk.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

W 1911 skończył gimnazjum w Moskwie, a w 1915 Wydział Fizyczno-Matematyczny Uniwersytetu Moskiewskiego, od 1912 pracował w laboratorium prof. Arkadjewa Uniwersytetu im. Szaniawskiego, w 1913 został laborantem laboratorium fizycznego Uniwersytetu Moskiewskiego, a w 1915 pracownikiem laboratorium w fabryce wojskowych telefonów polowych w Moskwie. W 1916 opublikował swoją pierwszą pracę naukową. Od czerwca 1916 do sierpnia 1917 służył w rosyjskiej armii, po czym wrócił do pracy w fabryce telefonów, w 1919 został pracownikiem laboratorium Głównego Zarządu Wojskowo-Inżynieryjnego Armii Czerwonej i wykładowcą Wydziału Fizyczno-Matematycznego Moskiewskiego Uniwersytetu Państwowego, 1923–1927 był starszym pracownikiem naukowym działu magnetycznego Państwowego Eksperymentalnego Instytutu Elektrotechnicznego, potem został starszym pracownikiem naukowym Wszechzwiązkowego Instytutu Elektrotechnicznego, gdzie później był też kierownikiem wydziału i kierownikiem naukowym laboratorium. Od 1935 do 1940 kierował laboratorium Instytutu Naukowo-Badawczego-9 w Leningradzie (później był konsultantem w tym instytucie) i był kierownikiem naukowym laboratorium Naukowo-Badawczego Instytutu Fizyki przy Moskiewskim Uniwersytecie Państwowym, w 1944 został szefem laboratorium i kierownikiem naukowym Instytutu Naukowo-Badawczego-108, od 1954 do końca życia kierował wydziałem Instytutu Radiotechniki i Elektroniki Akademii Nauk ZSRR. W 1934 został członkiem korespondentem, a w 1943 akademikiem Akademii Nauk ZSRR, w 1929 otrzymał tytuł profesora, a w 1934 doktora nauk fizyczno-matematycznych, 1946–1953 był członkiem Prezydium Akademii Nauk ZSRR. W 1945 objął funkcję zastępcy przewodniczącego, a w 1947 przewodniczącego (do 1951) Wszechzwiązkowej Rady Naukowej ds. Radiofizyki i Radiotechniki Akademii Nauk ZSRR, 1947–1954 był redaktorem naczelnym pisma „Izwiestija AN SSSR. Otdielenije mechaniczeskich nauk”, 1959–1969 przewodniczył Radzie Naukowej Wydawnictwa „Sowietskaja Encyklopiedija”, 1949–1951 był członkiem głównej redakcji i głównym redaktorem drugiego wydania i następnie kierownikiem prac przygotowawczych do trzeciego wydania „Wielkiej Encyklopedii Radzieckiej” (1951–1959). W latach 1959–1969 był redaktorem naczelnym trzeciego wydania „Małej Encyklopedii Radzieckiej”, a także fizycznego słownika encyklopedycznego. W 1955 został członkiem zagranicznym Akademii Nauk NRD. Został pochowany na Cmentarzu Nowodziewiczym.

Odznaczenia i nagrody[edytuj | edytuj kod]

I medale.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]