Brama Łazienna w Toruniu

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Brama Łazienna
Bader Tor
Ilustracja
Państwo

 Cesarstwo Niemieckie

Miejscowość

Thorn

Typ budynku

Brama

Styl architektoniczny

Gotyk

Rozpoczęcie budowy

XIII wiek

Ukończenie budowy

XIV wiek

Zniszczono

1895-1900

Położenie na mapie Torunia
Mapa konturowa Torunia, w centrum znajduje się punkt z opisem „Brama Łazienna”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, blisko centrum u góry znajduje się punkt z opisem „Brama Łazienna”
Położenie na mapie województwa kujawsko-pomorskiego
Mapa konturowa województwa kujawsko-pomorskiego, w centrum znajduje się punkt z opisem „Brama Łazienna”
Ziemia53°00′30,49″N 18°36′27,44″E/53,008469 18,607622

Brama Łazienna – jedna z ośmiu bram Starego Miasta. Zburzona pod koniec XIX wieku.

Historia[edytuj | edytuj kod]

Brama ta, podobnie jak bramy sąsiednie – Żeglarska, czy Klasztorna, została wzniesiona najprawdopodobniej na przełomie XIII i XIV wieku. Była jedną z czterech bram broniących dostępu do miasta od strony Wisły; prowadziła na nabrzeże portowe.

Nie jest znana dokładna data wyburzenia bramy, jednak budynek został jeszcze uwieczniony na widokówce, na której znalazła się również budowa wieży kościoła Świętego Ducha. Wieżę tę wzniesiono w latach 1893-1899. Rozbiórka Bramy Łaziennej była jednym z elementów planu likwidacji murów staromiejskich, oddzielających w XIX wieku centrum od rozwijających się przedmieści.

Obecnie ulica Łazienna bezpośrednio dochodzi do Bulwaru Filadelfijskiego, a mur po obu stronach dawnej bramy został zabezpieczony w formie ceglanych kolumn.

Wygląd[edytuj | edytuj kod]

Trudno jest dokładnie określić wygląd bramy, gdyż nie zachowały się niemalże żadne podobizny budynku. Brama widoczna jest jedynie na kilku panoramach, w tym na pochodzącej z powstałego w 1861 r. cyklu 11 pierwszych fotografii Torunia, autorstwa Eduarda Flottwella juniora. Z zachowanych źródeł można wnioskować, że brama przypominała Bramę Żeglarską, a więc była to najprawdopodobniej ceglana brama wzniesiona na planie prostokąta. Tuż przed zburzeniem posiadała hełm podobny do tego, jaki podczas przebudowy w XIX wieku otrzymała Brama Żeglarska. Możliwe zatem, że obie bramy przechodziły analogiczne modyfikacje. Pod koniec swojego istnienia brama od strony Wisły wykończona była gotycką blendą.

Nazwa[edytuj | edytuj kod]

Swą nazwę (niem. Baderthor), podobnie jak cała ulica do niej prowadząca, wzięła od miejskiej łaźni stojącej nad pobliskim brzegiem rzeki. Niekiedy nazywana była także Bramą Szkolną (Schulthor), z uwagi na mieszczącą nieopodal szkołę staromiejską, lub Bramą Białą (Weiße Thor).

Galeria[edytuj | edytuj kod]

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]