Baszta Koci Ogon w Toruniu
 Od lewej: Brama Chełmińska, baszty nr 27, 25, Koci Ogon i areszt miejski | |
| Państwo | |
|---|---|
| Miejscowość | |
| Adres |
Bäckerstrasse (obecnie ul. Piekary) |
| Typ budynku | |
| Styl architektoniczny | |
| Ukończenie budowy |
2. połowa XIII wieku |
| Ważniejsze przebudowy |
ok. 1500 |
| Zniszczono |
1703, 1887[1] |
| Odbudowano |
1825 |
Położenie na mapie Torunia  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa kujawsko-pomorskiego  | |
 53°00′40,68″N 18°36′04,67″E/53,011300 18,601297
| |
Baszta Koci Ogon – baszta, która znajdowała się w ciągu murów miejskich w Toruniu, w północnej części Starego Miasta. Rozebrana w 1887 roku.
Historia[edytuj | edytuj kod]
W 2. połowie XIII wieku powstała większość obronnych obiektów staromiejskich. W tym czasie wybudowano również w północno-zachodniej części murów Starego Miasta narożną basztę, która pierwotnie wykonana była, w przeciwieństwie do pozostałych, z kamienia na planie okręgu. Wraz z rozwojem broni palnej postanowiono przebudować basztę Koci Ogon, oraz znajdujący się na drugim końcu północnego fragmentu murów basztę Koci Łeb. Około 1500 roku obie skrajne baszty przebudowano na okrągłe basteje, wypełniono ziemią i przystosowano do obrony z użyciem broni artyleryjskiej[potrzebny przypis].
W 1703 roku szwedzkie oblężenie przyniosło Toruniowi olbrzymie straty. Zniszczeniu uległa między innymi narożna baszta Koci Ogon. Budynek został odbudowany dopiero około 1825 roku. Na dolnej kondygnacji mieściło się wówczas stanowisko dla dział, górna natomiast przeznaczona była dla żołnierzy z bronią ręczną[potrzebny przypis].
Pod koniec lat 80. XIX wieku władze niemieckie podjęły decyzję o częściowej rozbiórce murów miejskich i budowy w ich miejscu gmachów użyteczności publicznej. Koci Ogon został rozebrany w 1887 roku[1]. Pozostały jedynie fundamenty, które znajdują się w podziemiach budynku administracyjnego pobliskiego oddziału zakładu karnego[2].
Nazwa[edytuj | edytuj kod]
Nazwa baszty pochodziła od bohatera legendy opowiadającej o kocie, który pomógł obrońcom miasta podczas oblężenia szwedzkiego w 1629 roku. Na cześć bohaterskiego zwierzęcia nazwano również inne baszty: Koci Łeb, Kocie Łapy, a także Barbakan Chełmiński zwany Kocim Brzuchem[3].
Galeria[edytuj | edytuj kod]
-
Odcinek murów zakończony basztą Koci Ogon widziany z szyi Bramy Starotoruńskiej -
Odcinek murów zakończony basztą Koci Ogon widziany od wewnętrznej strony murów. -
Fundamenty baszty w podziemiach Inowrocławskiego Oddziału Zakładu Karnego w Toruniu
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b Gąsiorowski 2007 ↓, s. 22.
- ↑ Sylwia Derengowska: Urodziny „Okrąglaka”. torun.pl, 2014-11-13. [dostęp 2023-10-28].
- ↑ Rafał Wiśniewski: O kocie, który bronił bram miasta. torun.turystyka.pl, 2009-09-08. [dostęp 2024-03-17]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-07-30)].
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Eugeniusz Gąsiorowski: Średniowieczne obwarowania Torunia. Toruń: Towarzystwo Miłośników Torunia, 2007, s. 22. ISBN 978-83-900852-6-5.
