Bronisław Kopyciński
| Data i miejsce urodzenia |
27 stycznia 1907 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci |
22 listopada 2004 |
| profesor nauk inżynieryjnych | |
| Alma Mater | |
| Doktorat | |
| Profesura | |
| Doktor honoris causa Politechnika Krakowska – 7 października 1988 | |
| Uczelnia | |
| Rektor PK | |
| Odznaczenia | |
 
| |
Bronisław Kopyciński (ur. 27 stycznia 1907 we Lwowie[2], zm. 22 listopada 2004) – polski inżynier budownictwa, wykładowca Politechniki Krakowskiej.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Syn Aleksandra[3]. Uczęszczał do czteroklasowej szkoły podstawowej w Tarnowie. W 1925 zdał maturę w Gimnazjum św. Jacka w Krakowie. W 1932 uzyskał dyplom ukończenia studiów[2] na Wydziale Inżynierii Lądowej Politechniki Lwowskiej i pracował na tej uczelni jako starszy asystent. W 1934 opublikował w lwowskim „Życiu Technicznym” swoją pierwsza pracę naukową. Od 1934 mieszkał w Krakowie, gdzie w zarządzie miasta pracował jako statyk miejski[4].
Po wojnie pracował przy odbudowie zniszczonych budowli[4]. W 1949 doktoryzował się na podstawie pracy „Udźwig belki żelbetowej w świetle nowych teorii” na Wydziale Inżynierii Lądowej i Wodnej Politechniki Krakowskiej. W 1952 został zastępcą profesora na tym wydziale. W 1953 został kierownikiem nowo utworzonej Katedry Budownictwa Żelbetowego na Wydziale Budownictwa Lądowego. W latach 1953–1956 dziekan Wydziału Budownictwa Lądowego. Od maja do października 1956 prorektor Politechniki. W październiku 1956 wybrany rektorem, funkcję tę sprawował przez trzy kadencje, do 1965. W 1957 został członkiem Komitetu Inżynierii Lądowej PAN. Radny miasta Krakowa (1958–1973). W latach 1961–1973 przewodniczący Komisji Architektury i Budownictwa[5].
7 października 1988 został uhonorowany tytułem doktora honoris causa Politechniki Krakowskiej[6].
Został pochowany na cmentarzu Rakowickim w Krakowie (kwatera XXIB-12-5)[7].
Ordery i odznaczenia[edytuj | edytuj kod]
- Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski (20 lutego 1997)[3]
- Medal 10-lecia Polski Ludowej (15 stycznia 1955)[8]
- Medal im. prof. Stefana Kaufmana (nr 12) (2000)[9][10]
- Złota Odznaka „Za Pracę Społeczną dla miasta Krakowa” (25 lipca 1961)[11]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Prof. zw. dr inż. Bronisław Kopyciński, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI) [dostęp 2019-03-29].[martwy link]
- ↑ a b Kopyciński Bronisław Aleksander, [w:] Władysław Tyrański, Kto jest kim w Krakowie : lokalne władze, urzędy, instytucje, środowiska : edukacja, zatrudnienie, pozycja zawodowa, działalność polityczna i społeczna, sympatie polityczne, rodzina, rozrywki i upodobania (dane z 1999 roku), Kraków: Krakowska Agencja Informacyjna, 2000, s. 151, ISBN 83-909309-2-7, OCLC 47866363 [dostęp 2023-01-24].
- ↑ a b M.P. z 1997 r. nr 23, poz. 217 „za wybitne zasługi dla rozwoju budownictwa”.
- ↑ a b Kopyciński, Bronisław - profesor PK [online], krakow.wyborcza.pl [dostęp 2024-01-15].
- ↑ Władysław Muszyński, Wspomnienie o Bronisławie Kopycińskim, Nasza Politechnika - PK [dostęp 2019-03-20].
- ↑ Doktorzy honoris causa Politechniki Krakowskiej [dostęp 2024-01-15].
- ↑ Zarząd Cmentarzy Komunalnych w Krakowie. Internetowy lokalizator grobów. rakowice.eu. [dostęp 2017-08-01].
- ↑ M.P. z 1955 r. nr 101, poz. 1400 – Uchwała Rady Państwa z dnia 15 stycznia 1955 r. Nr 0/165 – na wniosek Ministra Szkolnictwa Wyższego.
- ↑ Stefan Pyrak. O patronach i laureatach medali Polskiego Związku Inżynierów i Techników Budownictwa. „Inżynieria i Budownictwo”, s. 452–460, 9/ 2020. ISSN 0021-0315. [dostęp 2023-12-18].
- ↑ Polski Związek Inżynierów i Techników Budownictwa – Zarząd Główny - [online], www.zgpzitb.org.pl [dostęp 2024-01-15].
- ↑ Uchwała Nr 254 Prezydium Rady Narodowej w m. Krakowie z dnia 25 lipca 1961 r. w sprawie nadania odznaki „Za Pracę Społeczną dla miasta Krakowa". „Dziennik Urzędowy Rady Narodowej w m. Krakowie”. Nr 20, poz. 97, s. 1–2, 1 sierpnia 1961. Kraków. [dostęp 2024-01-15].