Brygady rakietowe Obrony Powietrznej
Brygady rakietowe Obrony Powietrznej (BROP) – organa dowodzenia szczebla taktycznego zabezpieczające od strony wykonawczej sprawowanie funkcji dowodzenia i zarządzania podległymi dywizjonami w procesie ich przygotowania do realizacji zadań na okres zagrożenia bezpieczeństwa państwa i wojny[1].
Zadania brygady[edytuj | edytuj kod]
W okresie pokoju brygada przygotowuje podległe pododdziały do wykonywania zadań specjalistycznych oraz wynikających z ich operacyjnego przeznaczenia. Organizuje też zabezpieczenie logistyczne, proces szkolenia oraz działalność bieżącą własną i podległych jednostek[1]. W okresie wojny dowództwo brygady realizuje proces dowodzenia w stosunku po podległych pododdziałów. Podejmuje decyzje zapewniające właściwą realizację nałożonych zadań i przekazuje w formie rozkazów do podwładnych[1].
W ramach unowocześnia systemu dowodzenia i kierowania ogniem poszczególnych dywizjonów, brygada wyposażona została w system Surface to Air Miss ile Operation Centre (SAMOC). Wyposażone w system transmisji danych Link-1 IB stanowisko dowodzenia brygady posiada możliwość współpracy z sojuszniczymi środkami ogniowymi w ramach Zintegrowanego Systemu Obrony Powietrznej NATINADS. Siły brygady mogą być wykorzystane w całości lub jako zgrupowania zadaniowe dywizjonów rakietowych OP[2].
Struktura organizacyjna BROP[edytuj | edytuj kod]
Struktura w 2013[1]
- dowództwo brygady
- sztab
- sekcja personalna s–1
- sekcja rozpoznawcza s–2
- sekcja operacyjna s–3
- sekcja logistyczna s–4
- sekcja planowania i prognozowana
- sekcja dowodzenia i łączności s–6
- pion ochrony informacji niejawnych
- kancelaria tajna
- kancelaria jawna
- pion szkolenia
- sekcja szkoleniowa
- sekcja szkolenia specjalistycznego
- sekcja WF i sportu
- pion techniczny
- sekcja eksploatacji uzbrojenia
- sekcja wsparcia technicznego
- sekcja wsparcia dowodzenia
- sekcja wychowawcza
- dywizjony rakietowe OP
Brygady rakietowe Obrony Powietrznej[edytuj | edytuj kod]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c d Wołejszo (red.) 2013 ↓, s. 155.
- ↑ Załęski 2018 ↓, s. 109.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Jarosław Wołejszo (red.): System dowodzenia. Warszawa: Akademia Obrony Narodowej, 2013. ISBN 978-83-7523-228-8.
- Krzysztof Załęski: Siły zbrojne. Teoria i praktyka funkcjonowania. Warszawa: Dyfin SA, 2018. ISBN 978-83-8085-693-6.