Cerkiew Świętych Apostołów Piotra i Pawła w Jeleniej Górze

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Cerkiew Świętych Apostołów Piotra i Pawła
A/4954/715 z dnia 26.09.1960.
cerkiew parafialna
Ilustracja
Cerkiew od frontu
Państwo

 Polska

Województwo

 dolnośląskie

Miejscowość

Jelenia Góra

Adres

ul. 1 Maja 40

Wyznanie

prawosławne

Kościół

Polski Autokefaliczny Kościół Prawosławny

Diecezja

wrocławsko-szczecińska

Wezwanie

Świętych Apostołów Piotra i Pawła

Wspomnienie liturgiczne

29 czerwca/12 lipca

Położenie na mapie Jeleniej Góry
Mapa konturowa Jeleniej Góry, u góry znajduje się punkt z opisem „Cerkiew Świętych Apostołów Piotra i Pawła”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, po lewej nieco na dole znajduje się punkt z opisem „Cerkiew Świętych Apostołów Piotra i Pawła”
Położenie na mapie województwa dolnośląskiego
Mapa konturowa województwa dolnośląskiego, blisko centrum na lewo znajduje się punkt z opisem „Cerkiew Świętych Apostołów Piotra i Pawła”
Ziemia50°54′11,1″N 15°44′31,2″E/50,903083 15,742000
Strona internetowa

Cerkiew pod wezwaniem Świętych Apostołów Piotra i Pawłaprawosławna cerkiew parafialna w Jeleniej Górze. Należy do dekanatu Lubin diecezji wrocławsko-szczecińskiej Polskiego Autokefalicznego Kościoła Prawosławnego.

Położenie[edytuj | edytuj kod]

Cerkiew znajduje się w centrum miasta, przy ulicy 1 Maja 40.

Historia[edytuj | edytuj kod]

Dawny barokowy kościół Najświętszej Maryi Panny. Wzmiankowany w 1453, zniszczony w czasie wojny trzydziestoletniej.[1] Wzniesiony w I połowie XVIII w. na fundamentach starszego obiektu. Została odbudowana w latach 1737-1738 przez Caspra Jentscha.[2] Do 1925 użytkowany przez rzymskich katolików, następnie przekazany władzom miejskim. Oddany w 1948 w użytkowanie Polskiego Autokefalicznego Kościoła Prawosławnego; pierwsza Święta Liturgia została odprawiona w pięć lat później. Wyposażenie cerkwi z lat 1948–1952 zgodne z obrządkiem lub przywiezione ze zniszczonych cerkwi na Chełmszczyźnie. Ikonostas dotarł do świątyni z Hrubieszowa z inicjatywy ks. Stefana Bieguna. W zewnętrzne mury cerkwi wmurowane są dobrze zachowane dwa krzyże kamienne z rytami broni (łuk i miecz). Krzyże te nazywane są często krzyżami pokutnymi, co jednak nie ma podstaw w dowodach ani badaniach, a jest oparte jedynie na nieuprawnionym założeniu, że wszystkie stare kamienne krzyże monolitowe, zwłaszcza te z rytami broni, o których pochodzeniu nie zachowały się żadne informacje, są krzyżami pokutnymi (pojednania)[3], chociaż w rzeczywistości powód fundacji takich krzyży może być różnoraki, tak jak każdego innego krzyża. Niestety hipoteza ta stała się na tyle popularna, że zaczęła być odbierana jako fakt i pojawiać się w lokalnych opracowaniach, informatorach czy przewodnikach jako faktyczna informacja, bez uprzedzenia, że jest to co najwyżej luźny domysł bez żadnych bezpośrednich dowodów.

W drugiej dekadzie XXI w. cerkiew została gruntownie wyremontowana[4].

Cerkiew wpisano do rejestru zabytków 26 września 1960 pod nr A/4954/715[5].

Galeria[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Józef Pilch: Leksykon zabytków architektury Dolnego Śląska. Warszawa: Wydawnictwo Arkady, 2005, s. 126. ISBN 83-213-4366-X.
  2. Cerkiew prawosławna Apostołów Piotra i Pawła – Marienkirche. na str. polska-org.pl
  3. Arkadiusz Dobrzyniecki. Krzyże i kapliczki pokutne ziemi złotoryjskiej – historia pewnego mitu. „Pomniki Dawnego Prawa”. 11–12 (wrzesień–grudzień 2010), s. 32–37, 2010. 
  4. ks. Bazyli Sawczuk: Prace konserwatorskie w Jeleniej Górze. diecezjawroclawsko-szczecinska.pl, 17 grudnia 2020. [dostęp 2020-12-18].
  5. Rejestr zabytków nieruchomych – województwo dolnośląskie [online], Narodowy Instytut Dziedzictwa, 30 września 2023.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]