Cerkiew Zaśnięcia Najświętszej Maryi Panny w Jarosławiu

Cerkiew Zaśnięcia Najświętszej Maryi Panny

A-12/45 z dnia 22.02.1951.
Cerkiew Zaśnięcia Najświętszej Maryi Panny
Państwo	Polska
Województwo	podkarpackie
Miejscowość	Jarosław
Wyznanie	katolickie
Kościół	rzymskokatolicki
Wezwanie	Wniebowzięcia NMP
Wspomnienie liturgiczne	15 sierpnia
Historia Data zakończenia budowy XVIII w.; 1894 Poprzednie wyznanie Kościół Greckokatolicki w Polsce
Dane świątyni Świątynia • materiał bud. • cegła
Położenie na mapie Jarosławia Jarosław, cerkiew Zaśnięcia Najświętszej Maryi Panny
Położenie na mapie Polski Jarosław, cerkiew Zaśnięcia Najświętszej Maryi Panny
Położenie na mapie województwa podkarpackiego Jarosław, cerkiew Zaśnięcia Najświętszej Maryi Panny
Położenie na mapie powiatu jarosławskiego Jarosław, cerkiew Zaśnięcia Najświętszej Maryi Panny
50°01′05,7″N 22°40′40,9″E

Cerkiew Zaśnięcia Najświętszej Maryi Panny w Jarosławiu – kaplica rzymskokatolicka (obecnie pod wezwaniem Wniebowzięcia NMP), położona na terenie Parku Miejskiego im. Baśki Puzon (gdzie wcześniej znajdował się cmentarz unicki), przy ulicy Józefa Ignacego Kraszewskiego. Dawna greckokatolicka cerkiew cmentarna. Wpisana do rejestru zabytków 22 lutego 1951 pod nr 45.

Historia

Świątynia pierwotnie drewniana, a od połowy XVII w. murowana, w 1789 zamieniona przez Austriaków na arsenał. Później wystawiona na licytację. Dzięki staraniom ówczesnych proboszczów parafii została w 1791 odkupiona przez parafię greckokatolicką. Wykonano wówczas renowację, przebudowując zachowane prezbiterium na kaplicę mszalną. Ostatnia przebudowa miała miejsce w 1894. W 1956 niszczoną systematycznie kaplicę postanowiono rozebrać, jednak na skutek protestów miejscowej ludności tej czynności zaniechano. Odnowiona kaplica należy obecnie do Kościoła rzymskokatolickiego. We wnętrzu XVIII-wieczna polichromia ze scenami religijnymi oraz portretami świętych i doktorów kościoła wschodniego.

Proboszczowie cerkwi

• Jakiw Hżoda (1600–1608)
• Hrehor Kużmicz (1608–1652)
• Piotr Herzycki (1652)
• Bazyli Chotyniecki (1652–1689)
• Jakub Narolski (1689–1720)
• Stefan Cyrul (1720)
• Jan Nerononowycz (1720–1740)
• Teodor Wysoczański (1740–1758)
• Jan Chryzostom Bernakewycz (1759–1764)
• Antoni Rybotycki (1764–1795)
• Paweł Sajkewycz (1795–1796)
• Jan Manastyrski (1796–1826)
• Grzegorz Błonarowycz (1826–1827)
• Daniel Kaczaniwski (1827–1836)
• Oleksander Noskewycz (1836–1837)
• Iwan Hładysziwski (1837–1855)
• Orest Wituszyński (1855–1857)
• Teodor Lewicki (1857–1878)
• Ołeksij Iwasiwska (1878–1879)
• Iwan Sanczyc (1879–1883)
• Jan Chryzostom Konstankewycz (1883–1884)
• Jan Chotyniecki (1884–1906)
• Piotr Hodowański i Piotr Jurczak (1906)
• Cyprian Chotyniecki (1906–1942)
• Ołeksij Biłyk (1942–1945)
• Stanisław Fedorowicz (1945–1956)