Cláudio Taffarel

{{{imię i nazwisko}}}

[[Plik:{{{grafika}}}|240x240px|alt=Ilustracja|{{{opis grafiki}}}]] {{{opis grafiki}}}
Pełne imię i nazwisko	{{{pełne imię i nazwisko}}}
Data i miejsce urodzenia	{{{data urodzenia}}} {{{miejsce urodzenia}}}
Data i miejsce śmierci	{{{data śmierci}}} {{{miejsce śmierci}}}
Wzrost	183 cm
Pozycja	bramkarz
Informacje klubowe
Klub	{{{klub}}}
Numer w klubie	{{{numer w klubie}}}
Kariera juniorska
Lata Klub BŁĄD: {{{kariera juniorska}}}
Kariera seniorska
Lata Klub Wyst. Gole BŁĄD: {{{kariera seniorska}}}
Kariera reprezentacyjna
Lata Reprezentacja Wyst. Gole BŁĄD: {{{kariera reprezentacyjna}}}
Kariera trenerska
Lata Drużyna BŁĄD: {{{kariera trenerska}}}
Dorobek medalowy
Mistrzostwa świata I miejsce USA 1994 piłka nożna II miejsce Francja 1998 piłka nożna
Odznaczenia
{{{odznaczenia}}}
[{{{www}}} Strona internetowa]

{{Piłkarz infobox}} Sugerowane pola (wstaw w kodzie): | grafika = | data urodzenia = | opis grafiki = | pełne imię i nazwisko = | wikicytaty = | kariera trenerska = | kariera juniorska = | kariera reprezentacyjna = | miejsce urodzenia = | imię i nazwisko = | miejsce śmierci = | data śmierci = | klub = | kariera seniorska = | numer w klubie = | commons = | odznaczenia = | www = Nieznane pola: "masa_ciała", "krajurodzenia", "obecnyklub", "kluby", "dataurodzenia", "występywreprezentacji(gole)", "zdjęcie", "pełneimięinazwisko", "miastourodzenia", "reprezentacja", "pseudonim", "imięinazwisko", "juniorskielata", "latawreprezentacji", "juniorskiekluby", "występy(gole)", "lata" oraz "numer".

Cláudio André Mergen Taffarel (ur. 8 maja 1966 w Santa Rosa), były brazylijski piłkarz, grający na pozycji bramkarza. Obecnie trener bramkarzy w tureckim Galatasaray SK.

Z reprezentacją Brazylii, w której barwach rozegrał 101 meczów, zdobył w 1994 roku mistrzostwo, a cztery lata później wicemistrzostwo świata. W finałach mistrzostw świata rozegrał 18 meczów. Wśród bramkarzy zagrał najwięcej razy w barwach reprezentacji Brazylii. Był uznanym specjalistą od obrony rzutów karnych. W półfinale Igrzysk Olimpijskich 1988 obronił trzy jedenastki wykonywane przez piłkarzy RFN, a dziesięć lat później na tym samym etapie rozgrywek, tyle, że na mistrzostwach świata, nie dał się pokonać Phillipowi Cocu i Ronaldowi de Boerowi, i dzięki temu to Brazylia, a nie Holandia, zagrała w finale turnieju. W 1994 roku w bezpośredniej batalii o Puchar Świata z Włochami z jedenastu metrów do brazylijskiej bramki nie trafili Roberto Baggio i Franco Baresi (strzelili nad bramką) oraz Daniele Massaro, którego strzał wybronił.

Na początku lat 90. odnosił sukcesy z AC Parmą. W 1992 roku wygrał z nią rywalizację o Puchar Włoch, a w kolejnym sezonie – o Puchar Zdobywców Pucharów. Po zakończeniu reprezentacyjnej kariery w 1998 roku przypomniał o sobie w tureckim Galatasaray SK, z którym w tym czasie dwukrotnie triumfował w rozgrywkach ligowych i raz – w 2000 roku – w Pucharze UEFA.

Sukcesy piłkarskie

• Puchar Włoch 1992 oraz Puchar Zdobywców Pucharów 1993 z AC Parmą
• mistrzostwo stanu Minas Gerais 1995 i 1997 z Atletico Mineiro
• mistrzostwo Turcji 1999 i 2000, Puchar Turcji 1999 i 2000, Puchar UEFA 2000 oraz Superpuchar Europy UEFA 2000 z Galatasaray Stambuł
• mistrzostwo świata 1985 z młodzieżową reprezentacją Brazylii
• srebrny medal na Igrzyskach Olimpijskich 1988 z olimpijską reprezentacją Brazylii

W reprezentacji Brazylii od 1987 do 1998 roku rozegrał 101 meczów – mistrzostwo świata 1994, wicemistrzostwo świata 1998, 1/8 finału Mundialu 1990 oraz Copa América 1989 i 1997, wicemistrzostwo Ameryki Południowej 1991 i 1995.

Bibliografia

• Szablon:National Football Teams