Cmentarz Bożego Ciała w Poznaniu

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Cmentarz Bożego Ciała
Obiekt zabytkowy nr rej. 236 z 9 lutego 1984[1]
Ilustracja
Główna brama cmentarna
Państwo

 Polska

Miejscowość

Poznań

Adres

ul. Bluszczowa 14

Data otwarcia

1912

Położenie na mapie Poznania
Mapa konturowa Poznania, blisko centrum na dole znajduje się punkt z opisem „Cmentarz Bożego Ciała”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, po lewej znajduje się punkt z opisem „Cmentarz Bożego Ciała”
Położenie na mapie województwa wielkopolskiego
Mapa konturowa województwa wielkopolskiego, blisko centrum na lewo znajduje się punkt z opisem „Cmentarz Bożego Ciała”
Ziemia52°22′30,30″N 16°54′48,12″E/52,375083 16,913367

Cmentarz Bożego Ciała – zabytkowa poznańska nekropolia przy ulicy Bluszczowej 14 na Wildzie, na osiedlu administracyjnym Wilda, założona w roku 1912.

Historia[edytuj | edytuj kod]

Jest cmentarzem parafialnym Parafii Bożego Ciała (z siedzibą w kościele Bożego Ciała na ul. Strzeleckiej)[1]. Pierwotnie cmentarz o kształcie prostokąta rozciągał się na obszarze 6,5 ha. Założono go w 1911[2], a jego projekt wykonał Kazimierz Karłowski przy współpracy z Kazimierzem Skąpskim. Wybór oraz rozmieszczenie roślinności zostało zaprojektowane przez Annę Karłowską. Poświęcenie nastąpiło 1 września 1912[2]. Główna brama wjazdowa, kostnica, dom ogrodnika oraz wozownia zostały zaprojektowane przez Kazimierza Rucińskiego. Neobarokowy cokół z piaskowca, na którym stanął krzyż fundacyjny, wykonał rzeźbiarz Władysław Rudy. W 1932 roku cmentarz został powiększony od wschodu o 2,1 ha. W latach 1968–2001 zamknięto go dla celów grzebalnych[3]. W 2001, dzięki staraniom lokalnego proboszcza – ks. Wojciecha Maćkowiaka, został ponownie otwarty, ale wymagał znaczących renowacji po okresie zamknięcia i dewastacji[2].

Pochowani na cmentarzu[edytuj | edytuj kod]

 Z tym tematem związana jest kategoria: Pochowani na cmentarzu Bożego Ciała w Poznaniu.

Na cmentarzu spoczywa wielu zasłużonych mieszkańców Poznania, w tym przedstawiciele zasłużonych rodzin z Dębca oraz Wildy. Jest jednym z piękniejszych cmentarzy parkowych Wielkopolski, który – paradoksalnie – dzięki dekretowi lokalnych władz komunistycznych o zakazie grzebania, zachował unikatowy charakter nekropolii poznańskiej pierwszej połowy dwudziestego wieku. Cechą charakterystyczną jest to, iż na przeważającej części nagrobków widnieją tradycyjne nazwiska wielkopolskie oraz nazwiska Bambrów poznańskich.

Przyroda[edytuj | edytuj kod]

Na cmentarzu występuje 218 gatunków flory naczyniowej[4].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b Miejski Konserwator Zabytków w: SIP Geopoz
  2. a b c Joanna Lubierska-Lewandowska, Kilka słów o poznańskich nekropoliach, Wielkopolskie Towarzystwo Genealogiczne Gniazdo, s.99
  3. Cmentarz parafialny przy ul. Bluszczowej, [w:] Parafia Bożego Ciała w Poznaniu. Historia kościoła [online] [dostęp 2014-09-08] [zarchiwizowane z adresu 2012-02-13].
  4. A. Czarna i inni, Flora of vascular plants of selected Poznan cemeteries, „Acta Agrobotanica”, 64 (4), 2011, ISSN 0065-0951 [dostęp 2021-07-28] (ang.).

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Kronika Miasta Poznania, Dębiec 2004 1. Poznań: Miejskie, 2004, s. 143-181. ISSN 0137-3552.
  • Poznań, przewodnik po zabytkach i historii. Poznań: Wydawnictwo Miejskie, 2003, s. 330-331. ISBN 83-87847-92-5.