Codex Toletanus

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Codex Toletanus, tekst z Commą.

Codex Toletanus – łaciński rękopis Wulgaty z X wieku. Zawiera Biblię Starego i Nowego Testamentu, reprezentuje hiszpańską tradycję tekstualną Wulgaty, zawiera Commę Johanneum, wykorzystany został w kilku wydaniach Wulgaty.

Opis[edytuj | edytuj kod]

Rękopis zawiera tekst całej Biblii na 375 pergaminowych kart o rozmiarach 43,8 na 33 cm[1]. Kształty liter są charakterystyczne dla pisma wizygockiego[2].

Tekst łaciński reprezentuje hiszpański typ Wulgaty. Traktowany jest jako drugi ważny rękopis reprezentujący hiszpański typ Wulgaty (po Cavensis). Podobnie jak Codex Cavensis umieszcza Commę po 1 J 5,8 (inne rękopisy umieszczają Commę po 1 J 5,7)[2][3]. Niektóre z not marginalnych są w języku arabskim. Zdobienia wskazują na pewien wpływ kultury arabskiej[4].

Historia rękopisu[edytuj | edytuj kod]

Powstał prawdopodobnie w Sewilli. Według noty na końcu rękopisu uczynionej przez jednego z właścicieli rękopisu, w roku 988 rękopis ofiarowany został biskupowi Kordoby. Nota ta bywa traktowana jako data powstania rękopisu[3].

Tekst rękopisu został skolacjonowany na potrzeby Wulgaty sykstyńskiej, dotarł jednak do rąk kardynała Caraffy za późno[5]. Został jednak wykorzystany w Wulgacie klementyńskiej, a także w wydaniu Wordswortha, w którym to wydaniu został oznakowany przy pomocy siglum T[2].

Giuseppe Bianchini wydał tekst rękopisu w roku 1740[6].

Od roku 1869[4] rękopis przechowywany jest w bibliotece Hiszpańskiej Bibliotece Narodowej w Madrycie (Ms. Tol. 2.1)[3].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]