Cristoforo Numai
| Kardynał prezbiter | |
| |
| Data i miejsce urodzenia |
XV w. |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |
| generał franciszkanów | |
| Okres sprawowania |
1517-1518 |
| administrator apostolski Riez | |
| Okres sprawowania |
1526-1527 |
| Wyznanie | |
| Kościół | |
| Kreacja kardynalska | |
| Kościół tytularny | |
Cristoforo Numai OFM (ur. w XV w. w Forlì, zm. 23 marca 1528 w Ankonie) − włoski franciszkanin, generał zakonu, kardynał.
Życiorys
Urodził się wszlacheckiej rodzinie Franciszka Numaia i Kasandry Ercolani, jako drugi z pięciu synów. Studiował w Bolonii, a następnie na Sorbonie w Paryżu. Po zdobyciu tytułu doktora słuchał w Wenecji wykładów franciszkanina Francesco Zorzi o walorach mistycznych dzieła Mirandoli. Po przyjęciu święceń kapłańskich był spowiednikiem Ludwiki Sabaudzkiej oraz, według niektórych źródeł, Klaudii Walezjuszki. W latach 1517-1518 był przełożonym generalnym franciszkanów obediencji obserwanckiej. Papież Leon X kreował go 1 lipca 1517 kardynałem. Urząd generała zakonu pełnił jednak nadal do kapituły w Lyonie, gdzie doprowadził do nowego określenia prowincji w zakonie. Był administratorem apostolskim Alatri (1517-1528), Isernii (1522-1524) oraz Riez (1526-1527). Kościołem tytularnym kard. Numai był najpierw kościół San Matteo in Merulana, a następnie Santa Maria in Ara coeli, znajdujący się w rękach braci mniejszych. Był mianowany nuncjuszem apostolskim na dworze francuskim i komisarzem odpowiedzialnym za budowę Bazyliki św. Piotra na Watykanie. W czasie Sacco di Roma został raniony przez żołnierzy księcia Burbonii. Po wyjeździe do Ankony otrzymał listy z wyrazami współczucia wysłane przez papieża Klemensa VII, królów Franciszka I Walezjusza oraz Henryka VIII. Zmarł w Ankonie 23 marca 1528. Pochowano go w Rzymie w Bazylice Matki Bożej Ołtarza Niebiańskiego.
Bibliografia
- Heribert Holzapfel: Podręcznik historii Zakonu Braci Mniejszych. Kraków: 2012, s. 253-254. ISBN 978-83-7354-426-0.
- Numai, O.F.M.Obs., Cristoforo. www2.fiu.edu. [dostęp 2013-08-15]. (ang.).
- Luke Wadding: Annales Minorum ad annum 1517 (XVI). s. 24-35.
- Picconi: Cenni biografici sugli uomini illustri della francescana provincia di Bologna I. 1894, s. 380. (wł.).