Czaplino (województwo podlaskie)
53°06′02″N 23°01′04″E/53,100556 23,017778
| wieś | |
| |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Powiat | |
| Gmina | |
| Wysokość |
135 m n.p.m. |
| Liczba ludności (2011) | |
| Strefa numeracyjna |
85 |
| Kod pocztowy |
16-070[4] |
| Tablice rejestracyjne |
BIA |
| SIMC |
0025052 |
Położenie na mapie gminy Choroszcz  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa podlaskiego  | |
Położenie na mapie powiatu białostockiego  | |
| 53°06′02″N 23°01′04″E/53,100556 23,017778[1]
| |
Czaplino – wieś w Polsce, położona w województwie podlaskim, w powiecie białostockim, w gminie Choroszcz[5][6].
W latach 1975–1998 wieś administracyjnie należała do województwa białostockiego.
Wierni kościoła rzymskokatolickiego należą do parafii św. Antoniego Padewskiego w Niewodnicy Kościelnej[7]. Z kolei w strukturach administracyjnych kościoła prawosławnego Czaplino podlega parafii w Choroszczy.
Integralne części wsi[edytuj | edytuj kod]
| SIMC | Nazwa | Rodzaj |
|---|---|---|
| 0025069 | Kolonia Czaplino | kolonia |
Historia[edytuj | edytuj kod]
 |
Ta sekcja od 2012-07 wymaga zweryfikowania podanych informacji. |
Wieś wzięła swą nazwę od nazwiska rodu bojarskiego. W 1516 bojar Chodkiewiczów, Stefan Andrzejewicz Czaplicz wybudował swój dworek w miejscu, gdzie dziś jest wieś Czaplino.
W 1533 toczył się spór o ziemię między Horodyńskimi i Klepaczami a Koryckim. W dokumencie dotyczącym tego sporu wymienia się pole pana Jośka Czaplica, syna Andrzeja Czapli.
W roku 1596 w dokumencie fundacyjnym kościoła niewodnickiego wspomniana jest wieś Czaplino.
5 listopada 1641 zawarto umowę między wielebnym księdzem Nikodemem Szybińskim archymandrytą Supraslskim z wielebną kapitułą monastyru Supraslskiego z jednej strony a księdzem Adamem Moczarskim plebanem niewodnickim, także panem Krzysztofem Skiwskim, y małżonką panią Katarzyną Korycką Skiwską, panem Andrzejem Wilczewskim i małżonką panią Zofią Korycką Wilczewską z drugiej strony o wybudowanie w dobrach Czaplinskich grobli granicznej na koszt monastyru.
W 1662 wspomniany jest dwór Jakuba Wilczewskiego. We dworze tym było 19 osób.
W 1723 do dworu Smogarzewskiego w Czaplinie należała wieś Trypucie, do dworu Kotuńskiego wieś Mińce i Barszczówka. We dworze Smogarzewskiego było dziewięciu ludzi, we dworze Kotuńskiego ośmiu.
W 1790 w Czaplinie był młyn będący własnością wszystkich pięciu mieszkających tu rodzin szlacheckich: Moniuszków, Cybulskich, Łyszczyńskich, Godlewskich, Sandarskich.
1863 - Jednym z ognisk ruchu powstańczego był dwór Henryka Rogowskiego w Czaplinie.
W 1900 wieś miała 204 dziesięcin, Łyszczyńscy 246, Rogowscy 116 i Kuczyńscy 51 dziesięcin.
Zobacz też[edytuj | edytuj kod]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 18702
- ↑ Wieś Czaplino w liczbach [online], Polska w liczbach [dostęp 2020-03-24], liczba ludności w oparciu o dane GUS.
- ↑ GUS: Ludność - struktura według ekonomicznych grup wieku. Stan w dniu 31.03.2011 r..
- ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 170 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22].
- ↑ a b Rozporządzenie Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia 13 grudnia 2012 r. w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200)
- ↑ a b GUS. Rejestr TERYT
- ↑ Opis parafii na stronie diecezji
