Czerniszki (sielsowiet Opsa)
55°33′27″N 26°51′52″E/55,557500 26,864444| Państwo | |
|---|---|
| Obwód | |
| Rejon | |
| Sielsowiet | |
Położenie na mapie obwodu witebskiego  | |
Położenie na mapie Białorusi  | |
Położenie na mapie Polski w 1939  | |
| 55°33′27″N 26°51′52″E/55,557500 26,864444
| |
Czerniszki – dawna wieś[1][2]. Tereny, na których była położona, leżą obecnie na Białorusi, w obwodzie witebskim, w rejonie brasławskim, w sielsowiecie Opsa.
Historia[edytuj | edytuj kod]
W czasach zaborów wieś leżała w granicach Imperium Rosyjskiego[3].
W latach 1921–1945 wieś leżał w Polsce, w województwie nowogródzkim[4] (od 1926 w województwie wileńskim[5]), w powiecie brasławskim, w gminie Opsa[6][1].
Według Powszechnego Spisu Ludności z 1921 roku zamieszkiwało tu 150 osób, wszystkie były wyznania rzymskokatolickiego i zadeklarowali polską przynależność narodową. Było tu 27 budynków mieszkalnych[6]. W 1931 w 31 domach zamieszkiwały 154 osoby[1].
Miejscowość należała do parafii rzymskokatolickiej w Opsie. Podlegała pod Sąd Grodzki w Opsie i Okręgowy w Wilnie; właściwy urząd pocztowy mieścił się w Opsie[7].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c Wykaz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej, t. 1, Warszawa 1938, s. 10.
- ↑ Mapa Taktyczna Polski 1:100 000, Pas 26, Słup 43, Warszawa 1932
- ↑ Czerniszki, wieś, pow. nowoaleksandrowski, gm. Opsa, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. XV, cz. 1: Abablewo – Januszowo, Warszawa 1900, s. 372.
- ↑ Dz.U. z 1921 r. nr 16, poz. 93
- ↑ Dz.U. z 1926 r. nr 6, poz. 29
- ↑ a b Skorowidz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej: opracowany na podstawie wyników pierwszego powszechnego spisu ludności z dn. 30 września 1921 r. i innych źródeł urzędowych., t. 7, część 2, 1924, s. 8.
- ↑ Skorowidz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej z oznaczeniem terytorjalnie im właściwych władz i urzędów oraz urządzeń komunikacyjnych, Przemyśl, Warszawa 1933, s. 291.
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- Czerniszki, wieś, pow. nowoaleksandrowski, gm. Opsa, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. XV, cz. 1: Abablewo – Januszowo, Warszawa 1900, s. 372.