Zaborniki

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Zaborniki
Заборнікі
Państwo

 Białoruś

Obwód

 witebski

Rejon

brasławski

Sielsowiet

Opsa

Populacja (2009)
• liczba ludności


35[1]

Położenie na mapie obwodu witebskiego
Mapa konturowa obwodu witebskiego, po lewej nieco u góry znajduje się punkt z opisem „Zaborniki”
Położenie na mapie Białorusi
Mapa konturowa Białorusi, u góry nieco na lewo znajduje się punkt z opisem „Zaborniki”
Położenie na mapie Polski w 1939
Mapa konturowa Polski w 1939, blisko górnej krawiędzi po prawej znajduje się punkt z opisem „Zaborniki”
Ziemia55°30′12″N 26°48′41″E/55,503333 26,811389

Zaborniki (biał. Заборнікі; ros. Заборнікі) – wieś na Białorusi, w obwodzie witebskim, w rejonie brasławskim, w sielsowiecie Opsa.

Historia[edytuj | edytuj kod]

W czasach zaborów w granicach Imperium Rosyjskiego[2].

W dwudziestoleciu międzywojennym wieś leżała w Polsce, w województwie nowogródzkim (od 1926 w województwie wileńskim), w powiecie dziśnieńskim (od 1926 w powiecie brasławskim), w gminie Bohiń[3] a następnie w gminie Opsa[4].

Według Powszechnego Spisu Ludności z 1921 roku wieś zamieszkiwało 165 osób, wszystkie były wyznania rzymskokatolickiego. Jednocześnie 26 mieszkańców zadeklarowało polską przynależność narodową, a 139 litewską. Było tu 36 budynków mieszkalnych[3]. W 1931 w 37 domach zamieszkiwało 197 osób[5].

Wierni należeli do parafii rzymskokatolickiej w Opsie. Miejscowość podlegała pod Sąd Grodzki w Opsie i Okręgowy w Wilnie; właściwy urząd pocztowy mieścił się w Opsie[6].

W wyniku napaści ZSRR na Polskę we wrześniu 1939 miejscowość znalazła się pod okupacją sowiecką. Od czerwca 1941 roku pod okupacją niemiecką. W 1944 miejscowość została ponownie zajęta przez wojska sowieckie i włączona do Białoruskiej SRR.

Od 1991 w składzie niepodległej Białorusi.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Liczby ludności miejscowości obwodu witebskiego na podstawie spisu ludności wg stanu na dzień 14 października 2009 roku. (ros.).
  2. Zaborniki, wś, powiat dziśnieński, gm. Bohiń, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. XIV: Worowo – Żyżyn, Warszawa 1895, s. 197.
  3. a b Skorowidz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej: opracowany na podstawie wyników pierwszego powszechnego spisu ludności z dn. 30 września 1921 r. i innych źródeł urzędowych., t. 7, część 2, 1924, s. 41.
  4. Wykaz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej, t. 1, Warszawa 1938, s. 10.
  5. Wykaz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej, t. 1, Warszawa 1938, s. 10.
  6. Skorowidz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej z oznaczeniem terytorjalnie im właściwych władz i urzędów oraz urządzeń komunikacyjnych, Przemyśl, Warszawa 1933, s. 1937.

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]