Czesław Thullie

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Czesław Thullie
Data i miejsce urodzenia

12 stycznia 1888
Lwów

Data i miejsce śmierci

20 czerwca 1976
Katowice

profesor nauk technicznych
Specjalność: architektura
Alma Mater

Politechnika Lwowska

Doktorat

1912
Politechnika Lwowska

Profesura

1946

Polska Akademia Umiejętności
Status

członek krajowy czynny

Uczelnia

Politechnika Śląska

Odznaczenia
Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski
Grób prof. Czesława Thullie na cmentarzu przy ul. Sienkiewicza w Katowicach

Czesław Thullie herbu Prawdzic (ur. 12 stycznia 1888 we Lwowie, zm. 20 czerwca 1976 w Katowicach) – polski architekt i historyk architektury.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Był synem Maksymiliana Thullie inżyniera, wykładowcy i rektora Politechniki Lwowskiej, senatora I, II i III kadencji Senatu RP, bratem księdza Kazimierza Thullie, Zdzisława Ignacego (1892-1922) oraz sióstr Ewy Marii (1880-1967), Marii Franciszki (ur. 1891) i Zofii Franciszki (ur. 1896)

Ukończył studia architektoniczne na Politechnice Lwowskiej, studia malarskie w Monachium oraz szkołę malarską – Wolną Akademię Sztuki Stanisława Batowskiego-Kaczora we Lwowie.

We Lwowie współpracował z architektami Ignacym Kędzierskim (1877-1968) i Adamem Opolskim (ur. 1878). Pracował w Namiestnictwie Galicyjskim, a później w Urzędach Wojewódzkich we Lwowie i Tarnopolu.

Został powołany na stanowisko profesora sztuki dekoracyjnej w szkole Przemysłu Artystycznego (1924-1939). Był też wykładowcą Liceum w Krynicy-Zdroju i profesorem Instytutu Sztuk Plastycznych w Krakowie.

Po II wojnie światowej zamieszkał w części wschodniej Górnego Śląska. Był współorganizatorem Politechniki Śląskiej w Gliwicach. Został profesorem nadzwyczajnym w 1946, zwyczajnym w 1948 Oddziału Architektury Wydziału Inżynieryjno-Budowlanego oraz członkiem podkomisji architektury i urbanistyki Polskiej Akademii Umiejętności w Krakowie.

Wielokrotnie odznaczany m.in. Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski.

Dzieła (wybór)[edytuj | edytuj kod]

Publikacje (wybór)[edytuj | edytuj kod]

  • Cechy obronne zabytków polskiego budownictwa, Lwów: Wydawn. J. Lachowski 1934
  • Jak wyglądały domy w dawnych miastach polskich, Lwów: Wydawn. W. Gubrynowicza i Syna, 1914
  • O kościołach lwowskich z czasów Odrodzenia, Lwów: Wydawn. W. Gubrynowicza i Syna, 1913
  • Widoki polskich miast i zabytków architektonicznych ze zbiorów graficznych Biblioteki Pawlikowskich we Lwowie. Szkicownik prof. Czesława Thullie, oprac. i red. Andrzej Majdowski, Warszawa: "Neriton", 1994.
  • Zabytki architektoniczne województw katowickiego i opolskiego. Przewodnik, Katowice: "Śląsk", 1969.
  • Zabytki architektoniczne ziemi śląskiej na tle rozwoju architektury w Polsce, rys. aut. ; oprac. graf. Tadeusz Grabowski. Katowice : "Śląsk", 1965.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Barucki T. Architektura II Rzeczpospolitej na jej wschodnich ziemiach // SARP. — № 3. — 2006. — S. 54. — ISSN 0239-3549.
  2. Betlej A. Klasztor i Zakład SS. Św. Józefa // Kościoły i klasztory Lwowa z wieków XIX i XX. — Kraków : Międzynarodowe Centrum Kultury, 2004. — S. 122—123. — ISBN 83-85739-17-9