Dźwierzno (województwo kujawsko-pomorskie)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Dźwierzno
wieś
Ilustracja
Kościół pw. Wniebowzięcia Najświętszej Marii Panny
Państwo

 Polska

Województwo

 kujawsko-pomorskie

Powiat

toruński

Gmina

Chełmża

Liczba ludności (III 2011)

433[2]

Strefa numeracyjna

56

Kod pocztowy

87-140[3]

Tablice rejestracyjne

CTR

SIMC

0841840

Położenie na mapie gminy wiejskiej Chełmża
Mapa konturowa gminy wiejskiej Chełmża, po prawej nieco u góry znajduje się punkt z opisem „Dźwierzno”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, blisko centrum u góry znajduje się punkt z opisem „Dźwierzno”
Położenie na mapie województwa kujawsko-pomorskiego
Mapa konturowa województwa kujawsko-pomorskiego, w centrum znajduje się punkt z opisem „Dźwierzno”
Położenie na mapie powiatu toruńskiego
Mapa konturowa powiatu toruńskiego, u góry nieco na prawo znajduje się punkt z opisem „Dźwierzno”
Ziemia53°12′32″N 18°43′52″E/53,208889 18,731111[1]

Dźwierzno (niem. Seefelte, Zefeld (1438), Schwirsen (1874))– wieś w Polsce położona w województwie kujawsko-pomorskim, w powiecie toruńskim, w gminie Chełmża.

W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa toruńskiego. Według Narodowego Spisu Powszechnego (III 2011 r.) liczyła 433 mieszkańców[2]. Jest dziesiątą co do wielkości miejscowością gminy Chełmża.

Gniazdo rodu rycerskiego Rokuszów von Sefelden vel Dźwierznickich herbu Hybryda.

Zabytki[edytuj | edytuj kod]

Barokowy ołtarz w kościele w Dźwierznie
  • Kościół pw. Wniebowzięcia Najświętszej Marii Panny, gotycki, wzniesiony około roku 1300 przez Krzyżaków, którzy wydzielili wówczas tutejszą parafię z chełmżyńskiej. Jednonawowy kamienny kościół, znajdujący się we wsi, został przebudowany w XVII wieku, w 1864 roku dobudowano ceglaną wieżę. Barokowe wyposażenie wnętrza pochodzi z XVIII wieku.

Filia obozu Stutthof (KL) w Dźwierznie[edytuj | edytuj kod]

Pomnik na cmentarzu

Latem 1944 r. do okolic Chełmży przyjechało 5 tysięcy Żydówek w trzech transportach ze Stutthofu (KL), gdzie trafiły głównie z Auschwitz, ale też z Litwy, Łotwy i Estonii. W ramach podobozu Baukommando Weichsel (Organisation Todt, Thorn) kobiety wykonywały prymitywne prace, np. kopały rowy przeciwczołgowe. Mieszkały w zatłoczonych stodołach, owczarniach, przy majątkach, m.in. w Bocieniu, Szerokopasie, Grodnie; żyły w tragicznych warunkach, o czym świadczą zachowane meldunki, jakie płynęły do KL Stutthof[4]. Na cmentarzu w Dźwierznie znajduje się zbiorowa mogiła i pomnik poświęcony Pamięci kobiet żydowskich zamęczonych w hitlerowskich obozach pracy - podobozu Stutthof w Bocieniu i Szerokopasie.

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 29334
  2. a b GUS: Ludność - struktura według ekonomicznych grup wieku. Stan w dniu 31.03.2011 r.
  3. Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2022, s. 246 [zarchiwizowane 2022-10-26].
  4. Małgorzata Święchowicz, My z Dźwierzna. www.onet.pl. [dostęp 2013-03-17].