DWM/BBC GT6-EP
 Wagon GT6-EP w 1993 r. | |
| Dane ogólne | |
| Kraj produkcji | |
|---|---|
| Producent |
DWM, BBC |
| Lata produkcji |
1959–60 |
| Dane techniczne | |
| Liczba członów |
2 |
| Długość |
19 295 mm |
| Szerokość |
2 400 mm |
| Wysokość |
3 186 mm |
| Masa |
23 660 kg |
| Rozstaw wózków |
1435 mm |
| Rozstaw osi w wózkach |
1 800 mm |
| Układ osi |
B’2’B’ |
| Moc silników |
2 × 120 kW |
| Napięcie zasilania |
750 V |
| Prędkość maksymalna |
60 km/h |
| Wnętrze | |
| Liczba miejsc siedzących |
41 |
| Liczba miejsc ogółem |
188 |
| Niskopodłogowość |
0% |
| Wysokość podłogi |
900 mm |
DWM/BBC GT6-EP – typ sześcioosiowych, silnikowych, przegubowych wagonów tramwajowych eksploatowanych przez Verkehrsbetriebe Karlsruhe (VBK). Tramwaje GT6-EP wytwarzano od 1959 do 1960 r. w niemieckich zakładach Deutschen Waggon- und Maschinenfabrik. Skrót GT6-EP oznacza „Gelenk-Triebwagen mit 6 Achsen und elektropneumatischer Schützensteuerung” (pol. tramwaj przegubowy sześcioosiowy z elektropneumatycznym rozrządem stycznikowym).
Konstrukcja[edytuj | edytuj kod]
Tramwaje typu GT6-EP są dwuczłonowymi wagonami przegubowymi, wyposażonymi w jedną kabinę motorniczego. Pod każdym z członów tramwaju oraz pod przegubem zainstalowano wózki Jakobsa. Wagony pod względem technicznym zbliżone są do eksploatowanych przez Verkehrsbetriebe Karlsruhe od 1961 r. tramwajów typu GT6-D, które były węższe o 3 cm od typu GT6-EP. W celu umożliwienia jazdy w trakcji ukrotnionej w składzie z T4EP oraz z wagonami GT6-EP i GT8-EP posiadanymi przez firmę Albtal-Verkehrs-Gesellschaft (AVG), tramwaje zostały wyposażone w sprzęgi elektryczne. Pomimo znacznego podobieństwa do tramwajów wytwarzanych przez Duewag, nie jest to wagon powstały na licencji tych zakładów.
Tramwaje typu GT6-EP różnią się od typu GT6-D także tym, że zostały one przystosowane do poruszania się po torach linii kolejowej Karlsruhe – Bad Herrenalb; wyposażono je m.in. w gwizdek ostrzegawczy oraz koła o specjalnym profilu, umożliwiającym poruszanie się tramwajów zarówno po torowisku tramwajowym, jak i kolejowym.
Skrajne wózki Jakobsa napędzane są przez silniki prądu zmiennego o łącznej mocy 240 kW. Podobnie jak tramwaje typu GT6-EP i GT8-EP, posiadają one sprzęg elektryczny, który umożliwia połączenie ze sobą do czterech wagonów.
Wnętrze i malowanie[edytuj | edytuj kod]
Przedział pasażerski został wyposażony w obite materiałem imitującym skórę siedzenia, zainstalowane w układzie 2+2. Początkowo w tylnej części wagonu znajdowało się dodatkowe miejsce dla konduktora, które zostało zdemontowane w 1966 r. podczas przebudowy w zakładzie Waggonfabrik Rastatt.
Tramwaje polakierowane były na kolor żółty z czerwonymi paskami pod oknem oraz czerwonym fartuchem. Cechą charakterystyczną było to, że podobnie jak wagony typu GT6-D i GT8-D, każdy z GT6-EP otrzymał nazwę na cześć berlińskiego osiedla lub części miasta; w ten sposób chciano okazać solidarność z podzielonym miastem. Po prawej stronie pudła umieszczono berlińskiego niedźwiedzia oraz odpowiednią nazwę.
Tramwaje nosiły następujące nazwy[1]
| Numer | Nazwa | Sektor |
|---|---|---|
| 142 | Wittenau (Reinickendorf) | francuski |
| 143 | Britz (Neukölln) | amerykański |
| 144 | Buckow (Neukölln) | amerykański |
| 145 | Rudow (Neukölln) | amerykański |
| 146 | Johannisthal (Treptow) | radziecki |
Dostawa[edytuj | edytuj kod]
Po zamówieniu przez przedsiębiorstwo Albtal-Verkehrs-Gesellschaft nowych wagonów silnikowych typu GT6-EP, Verkehrsbetriebe Karlsruhe zdecydowało się zamówić taki sam typ tramwaju. Ze względu na chęć wsparcia gospodarki w podzielonym wówczas Berlinie, VBK nie zamówiło wagonów podobnie jak AVG w zakładach Düwag lub Waggonfabrik Rastatt, lecz w berlińskiej fabryce Deutschen Waggon- und Maschinenfabrik. Łącznie dostarczono do Karlsruhe 5 tramwajów tego typu.
Wagony silnikowe dla Verkehrsbetriebe Karlsruhe wyprodukowano oraz dostarczono w latach 1959-1960. Wyposażenie elektryczne pochodziło od firmy BBC z Mannheimu. Tramwaje drugiej serii dostarczano od 1961 r. Różniły się one od GT6-EP zastosowaniem innego systemu sterowania. Wagony drugiej serii otrzymały oznaczenie GT6-D.
Eksploatacja[edytuj | edytuj kod]
Po zakończeniu dostawy tramwaje zostały skierowane do obsługi ówczesnej linii A, funkcjonującej w ramach systemu kolei miejskiej w Karlsruhe. W późniejszym czasie kursowały na innych liniach sieci tramwajowej. Wagony GT6-EP łączono także w składy z tramwajami Düwag GT8-EP oraz Waggon Union/BBC GT8-EP.
W 1995 r. dzięki dostarczeniu pierwszych tramwajów niskopodłogowych typu GT6-70D/N i GT8-70D/N, wycofano z eksploatacji wszystkie kursujące po Karlsruhe wagony GT6-EP. Wagon nr 142 został zezłomowany, wagony nr 143–146 zostały sprzedane do rumuńskiej Timișoary, gdzie kursowały do 2002 r.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Dieter Höltge: Straßen- und Stadtbahnen in Deutschland. Band 6: Baden. EK-Verlag, Freiburg (Breisgau) 1999, ISBN 3-88255-337-5.
- Martin Pabst: Taschenbuch Deutsche Straßenbahn-Triebwagen. Band 2: Elektro-Triebwagen 1931 – heute. Franckh'sche Verlagsbuchhandlung, Stuttgart 1982, ISBN 3-440-05043-2.
- Willi Diestelkamp: Einheits-Gelenktriebwagen der Verkehrsbetriebe Karlsruhe. In: Nahverkehrs-Praxis. 3/1978, ISSN 0342-9849.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Treffpunkt Schienennahverkehr Karlsruhe: Wagenparkliste Straßenbahnen - Wagennummer mit Bezirks- oder Ortsteilname der Gelenktriebwagen. Treffpunkt Schienennahverkehr Karlsruhe e.V.. [dostęp 2014-03-28].