Dani Parejo

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Dani Parejo
Ilustracja
Pełne imię i nazwisko

Daniel Parejo Muñoz

Data i miejsce urodzenia

16 kwietnia 1989
Madryt

Wzrost

182 cm[1]

Pozycja

pomocnik

Informacje klubowe
Klub

Villarreal CF

Numer w klubie

5

Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole
2006–2008 Real Madryt Castilla 37 (11)
2008 → Queens Park Rangers (wyp.) 14 (4)
2008–2009 Real Madryt 5 (0)
2009–2011 Getafe CF 64 (9)
2011–2020 Valencia CF 282 (54)
2020– Villarreal CF 124 (10)
W sumie: 526 (88)
Kariera reprezentacyjna
Lata Reprezentacja Wyst. Gole
2007–2008  Hiszpania U-19 13 (3)
2009  Hiszpania U-20 11 (1)
2008–2011  Hiszpania U-21 19 (5)
2018–2019  Hiszpania 4 (0)
W sumie: 47 (9)
  1. ↑ Aktualne na: 7 stycznia 2024. Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.
Multimedia w Wikimedia Commons

Dani Parejo, właśc. Daniel Parejo Muñoz (ur. 16 kwietnia 1989 w Madrycie) – hiszpański piłkarz grający na pozycji pomocnika w hiszpańskim klubie Villarreal CF. W latach 2018-2019 reprezentant Hiszpani.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Real Madryt[edytuj | edytuj kod]

Treningi piłkarskie rozpoczął w stołecznych CD Coslada i UD Espinilla, do Realu Madryt trafił w wieku czternastu lat. Szybko przebijał się przez wszystkie kategorie wiekowe, w końcu trafił do drużyny rezerw, Castilli. W sezonie 2006/07 wystąpił w dwudziestu dwóch spotkaniach ligowych i zdobył osiem bramek. Podsumowaniem udanego sezonu dla młodziutkiego rozgrywającego było powołanie do kadry hiszpańskiej młodzieżówki na Mistrzostwa Europy U-19 rozgrywane w Austrii, w których podopieczni Juana Santistebana odnieśli triumf. Dani, w meczu finałowym z Grecją, zdobył jedyną bramkę, pokonując golkipera rywali po perfekcyjnie wykonanym rzucie wolnym.

W kolejnym sezonie nadal był wyróżniającym graczem rezerw. W trzydziestu trzech rozegranych spotkaniach zdobył dziesięć bramek. Po zakończeniu sezonu trenował przez pewien czas z pierwszą drużyną Królewskich, ale Bernd Schuster uznał, że lepiej będzie wypożyczyć go do innego klubu, aby tam nabierał niezbędnego doświadczenia.

Wypożyczenie do Queens Park Rangers[edytuj | edytuj kod]

Od sierpnia do grudnia 2008 roku przebywał na wypożyczeniu w angielskim Queen's Park Rangers. W tym okresie rozegrał czternaście spotkań dla pierwszej drużyny. Do Madrytu wrócił szybciej, niż mu się wydawało. Ze względu na kontuzje, które przetrzebiły skład Królewskich, 17 grudnia został ściągnięty z wypożyczenia w trybie natychmiastowym[2].

Getafe CF[edytuj | edytuj kod]

Dnia 25 lipca 2009 został piłkarzem Getafe CF[3]. Kwota transferu, według informacji "Marki" i "Asa", wyniosła 3 miliony euro. Real Madryt zachował sobie opcję pierwokupu. W sezonie 2010–11 udział Parejo w rozgrywkach był bardziej znaczący, uczestnicząc w 36 spotkaniach[4]. Niemniej jednak Getafe ledwo uniknęło degradacji, co stanowiło wyraźny kontrast w porównaniu z osiągnięciami poprzedniego sezonu[5][6].

Valencia CF[edytuj | edytuj kod]

14 czerwca 2011 roku Valencia CF podpisała z Parejo umowę, która wyniosła około 6 milionów euro[7]. Zadebiutował w lidze 15 sierpnia, rozgrywajać 80 minut w meczu wyjazdowym z RCD Mallorca, który zakończył się remisem 1–1[8].

W sezonie 2012–13, zdobywając dwie bramki w 36 oficjalnych meczach, co przyczyniło się do zajęcia piątego miejsca w klasyfikacji końcowej[9][10].

W sezonie 2014–15, będąc kapitanem zespołu po raz pierwszy, zdobył łącznie 12 goli, co było jego najlepszym osiągnięciem w karierze, stając się jednym z najlepszych strzelców na pozycji pomocnika w rozgrywkach[11]. W procesie tym stał się także pierwszym pomocnikiem Valencii, który zdobył dziesięć lub więcej goli od czasu Vicente w sezonie 2003–04[12].

W sezonie 2017/18 ponownie uzyskał opaskę kapitana po odejściu Paco Alcácera[13], kiedy trenerem został Marcelino García Toral[14]. W sezonie 2018/19 zdobył Puchar Króla, po zwycięstwie nad FC Barceloną w finale wynikiem 2:1[15][16].

Villareal CF[edytuj | edytuj kod]

W dniu 12 sierpnia 2020 roku przeniósł się do hiszpańskiego klubu Villarrealu nawiązując czteroletnią umowę kontraktową[17][18].

W sezonie 2020/21 wygrał Ligę Europy[19]. W finale zmierzył się z Manchesterem Untied. Po regulaminowym czasie gry wynik wynosił 1:1[20]. Parejo zaliczył asystę do Gerarda Moreno w 29 minucie spotkania[21]. Po doliczonym spotkanie nie rozstrzygnęło się, przez co doszło do konkursu rzutów karnych. W rzutach karnych Villareal wygrał z Czerwonymi Diabłami wynikiem 11:10[22][23].

W sezonie 2021/22 wraz z klubem doszedł do półfinału Ligi Mistrzów[24]. W pierwszym meczu 1/8 finału strzelił bramkę przeciwko włoskiemu Juventusowi[25].

W sezonie 2022/23 rozegrał 50 spotkań, strzelił 3 bramki i zaliczył 6 asyst[26]. Klub z Madrytu zajął 5 miejsce w lidze[27]. W lidze konferencji doszli do fazy pucharowej i odpadli w 1/8 finału przeciwko RSC Anderlecht[28].

Kariera reprezentacyjna[edytuj | edytuj kod]

Młodzieżowa reprezentacja Hiszpani[edytuj | edytuj kod]

Został powołany do reprezentacji Hiszpanii do lat 19 na Mistrzostwa Europy U-19 w 2007 roku. W turnieju rozegranym w Austrii zdobył decydującą bramkę w finale przeciwko Grecji (1–0)[29].

W kolejnym roku awansował do reprezentacji Hiszpanii do lat 21, występując w kilku meczach eliminacyjnych do Mistrzostw Europy w 2009 roku[30].

Reprezentacja Hiszpanii[edytuj | edytuj kod]

Swój pierwszy występ w seniorskiej reprezentacji Hiszpanii rozegrał 27 marca 2018 roku w towarzyskim spotkaniu przeciwko reprezentacji Argentyny wchodząc z ławki za Thiago Alcântare[31][32]. Spotkanie zakończyło się ogromnym zwycięstwem Hiszpanów wynikiem aż 6:1[33].

Ostatni mecz w barwach Hiszpani rozegrał przeciwko reprezentacji Wysp Owczych w eliminacjach do Mistrzostw Europy w 2019 roku. Spotkanie zakończyło się zwycięstwem Hiszpani wynikiem 4:0, a Parejo rozegrał pełny wymiar czasowy spotkania[34].

Łącznie rozegrał 4 spotkania w barwach narodowych[35].

Statystyki klubowe[edytuj | edytuj kod]

Sezon Klub Kraj Liga Mecze Bramki Puchar Kraju Mecze Bramki Rozgrywki Europy Mecze Bramki
2006/07 Real Madryt Castilla Hiszpania  Segunda División 4 1 - - - - - -
2007/08 Segunda División B 33 10 - - - - - -
2008/09 Real Madryt Primera División 5 0 - - - - - -
Queens Park Rangers Anglia  Championship 10 4 Puchar Ligi Angielskiej 4 0 - - -
2009/10 Getafe CF Hiszpania  Primera División 28 6 Puchar Króla 8 1 - - -
2010/11 36 3 3 0 Liga Europy 5 1
2011/12 Valencia CF 16 0 6 0 Liga Mistrzów UEFA
Liga Europy 		3
5 		0
0
2012/13 27 1 4 1 Liga Mistrzów UEFA 5 0
2013/14 31 4 4 0 Liga Europy 11 1
2014/15 34 11 3 0 - - -
2015/16 33 8 6 1 Liga Mistrzów
Liga Europy 		8
3 		1
1
2016/17 36 5 3 1 - - -
2017/18 34 7 8 1 - - -
2018/19 36 9 8 0 Liga Mistrzów
Liga Europy 		5
7 		0
1
2019/20 35 8 Puchar Króla

Supercopa

4 1 Liga Mistrzów 8 1
2020/21 Villarreal CF 36 3 Puchar Króla 5 0 Liga Europy 12 0
2021/22 33 2 1 Liga Mistrzów 12 1
2022/23 37 3 4 Liga Konferencji 7 0

Stan na: 1 lipca 2023 r.[edytuj | edytuj kod]

Sukcesy[edytuj | edytuj kod]

Villarreal CF[edytuj | edytuj kod]

Valencia CF[edytuj | edytuj kod]

Reprezentacja Hiszpanii[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ Daniel Parejo. valenciacf.com. [dostęp 2017-08-17]. (hiszp.).
  2. ↑ Parejo w Madrycie – RealMadryt.pl [online], www.realmadrid.pl [dostęp 2017-11-22] (pol.).
  3. ↑ Home Getafe CF [online], www.getafecf.com [dostęp 2017-11-22] (hiszp.).
  4. ↑ Miku quita el miedo al Getafe [online], Diario ABC, 16 kwietnia 2011 [dostęp 2024-01-07] (hiszp.).
  5. ↑ Parejo, diez años en la élite del fútbol - Offside Comunicación [online], web.archive.org, 13 lipca 2019 [dostęp 2024-01-07] [zarchiwizowane z adresu 2019-07-13].
  6. ↑ RTVE.es, El Getafe decide no renovar a Míchel [online], RTVE.es, 30 maja 2011 [dostęp 2024-01-07] (hiszp.).
  7. ↑ VALENCIA SIGN PAREJO - Eurosport
  8. ↑ "Last-gasp Mallorca deny Valencia" - ESPN Soccernet
  9. ↑ Valencia CF - Liga hiszpańska 2012-13 - Terminarz meczów - PiłkaNożna.pl [online], pilkanozna.pl [dostęp 2024-01-07].
  10. ↑ | valencia, La salida de Parejo se precipita [online], Levante-EMV, 21 grudnia 2016 [dostęp 2024-01-07] (hiszp.).
  11. ↑ MARCA.com, Parejo iguala a James como centrocampista más goleador de la Liga [online], MARCA.com, 3 maja 2015 [dostęp 2024-01-07] (hiszp.).
  12. ↑ Fernandez Vicente 2003-04 Matches - Soccer - ESPN (UK) [online], ESPN [dostęp 2024-01-07] (ang.).
  13. ↑ "Neville replaces Valencia captain Parejo after poor results" - Goal.
  14. ↑ Marcelino: "Parejo será nuestro capitán y referente" - AS.com [online], web.archive.org, 16 stycznia 2020 [dostęp 2024-01-07] [zarchiwizowane z adresu 2020-01-16].
  15. ↑ FC Barcelona 1 – 2 Valencia: The Cup slips away [online], www.fcbarcelona.com [dostęp 2024-01-07] (ang.).
  16. ↑ Barcelona 2-1 Valencia, „BBC Sport” [dostęp 2024-01-07] (ang.).
  17. ↑ Sport, Villarreal confirm the signing of Dani Parejo from Valencia on a free transfer [online], sport, 12 sierpnia 2020 [dostęp 2024-01-07] (ang.).
  18. ↑ OFFICIAL: Villarreal sign Dani Parejo [online], www.besoccer.com [dostęp 2024-01-07] (ang.).
  19. ↑ Liga Europy 2020/2021 rezultaty, Piłka nożna Europa - Flashscore [online], www.flashscore.pl [dostęp 2024-01-07] (pol.).
  20. ↑ Villarreal 1-1 Manchester United (May 26, 2021) Final Score [online], ESPN [dostęp 2024-01-07] (ang.).
  21. ↑ Liga Europy: Finał Villarreal - Manchester United. Skrót meczu - Polsat Sport
  22. ↑ Villarreal 1-1 Man Utd AET (11-10 pens): David de Gea misses crucial spot-kick as Ole Gunnar Solskjaer's side suffer Europa League final shootout defeat [online], Sky Sports [dostęp 2024-01-07] (ang.).
  23. ↑ Report: Villarreal 1 United 1 (11-10 on penalties) [online], www.manutd.com [dostęp 2024-01-07] (ang.).
  24. ↑ Telewizja Polska S.A, Angielski gigant kontra rewelacja LM. Transmisja półfinału w TVP [online], sport.tvp.pl, 27 kwietnia 2022 [dostęp 2024-01-07] (pol.).
  25. ↑ UEFA.com, History: Villarreal-Juventus: UEFA Champions League 2021/22 Round of 16 [online], UEFA.com [dostęp 2024-01-07] (ang.).
  26. ↑ Dani Parejo - Występy 22/23 [online], www.transfermarkt.pl [dostęp 2024-01-07] (pol.).
  27. ↑ Villarreal 2022-23 Squad [online], ESPN [dostęp 2024-01-07] (ang.).
  28. ↑ Conference League 2022-23 - Web Oficial del Villarreal CF [online], 31 maja 2023 [dostęp 2024-01-07] (hiszp.).
  29. ↑ UEFA.com, 'The greatest feeling I've experienced' | Under-19 [online], UEFA.com, 27 lipca 2007 [dostęp 2024-01-07] (ang.).
  30. ↑ Parejo Dani - AzScore
  31. ↑ Spain 6-1 Argentina (Mar 27, 2018) Final Score [online], ESPN [dostęp 2024-01-07] (ang.).
  32. ↑ Hiszpania-Argentyna 6:1: Spacerowali jak po własnym salonie [online], Rzeczpospolita [dostęp 2024-01-07] (pol.).
  33. ↑ Cios w twarz. Argentyna w żałobie, a droga do złota w Rosji jest bardzo kręta [online], Przegląd Sportowy Onet [dostęp 2024-01-07] (pol.).
  34. ↑ Hiszpanie bez litości. Ramos wyrównał rekord [online], sport.interia.pl [dostęp 2024-01-07] (pol.).
  35. ↑ Dani Parejo - Reprezentacja [online], www.transfermarkt.pl [dostęp 2024-01-07] (pol.).
  36. ↑ Dani Parejo - Tytuły i sukcesy [online], www.transfermarkt.pl [dostęp 2024-01-07] (pol.).

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

skład Villarreal CF
  • Aktualny na dzień 10 września 2023
Skład reprezentacji Hiszpanii do lat 20 na Mundialu U-20 2009

Hiszpania

Skład reprezentacji Hiszpanii na Mistrzostwa Europy do lat 21 2011

Hiszpania

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Dani_Parejo&oldid=72439002”