Dariusz Kwolek

Dodaj linki
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Dariusz Kwolek
Data i miejsce urodzenia

9 czerwca 1970
Pisz

Zawód, zajęcie

biochemik

Tytuł naukowy

dr nauk medycznych

Dariusz Kwolek (ur. 9 czerwca 1970 w Piszu) – polski biochemik kliniczny, dr nauk medycznych, profesor Wyższej Szkoły Menedżerskiej w Legnicy i Instytutu Badań Fizykomedycznych PIW Primax Medic[1], dyplomata ONZ[potrzebny przypis].

Wykształcenie[edytuj | edytuj kod]

Ukończył Liceum Ogólnokształcące im. Stanisława Dubois w Koszalinie (1989) oraz wielokierunkowe studia biochemiczne na Zachodniopomorskim Uniwersytecie Technologicznym (dawnej Politechnice Szczecińskiej), medyczne doktoranckie na Uniwersytecie Medycznym (2001) i obronił pracę doktorską z systemów przezskórnego podawania leków, podyplomowe: integracji europejskiej na Uniwersytecie Szczecińskim (1998), zarządzania turystyką i rekreacją na Akademii Wychowania Fizycznego (1997), prawa międzynarodowego na Uniwersytecie Warszawskim (2007). Ukończył specjalizację podyplomową z rehabilitacji (2005) oraz uzyskał tytuł specjalisty zdrowia publicznego (2012). W 2007 roku był stypendystą Fundacji Andrew Mellona na Loyola Marymount University w Los Angeles (USA). W 2008 roku uzyskał licencję Ministra Skarbu RP do rad nadzorczych spółek Skarbu Państwa.

Działalność zawodowa[edytuj | edytuj kod]

W latach 1997-2002 pracował na stanowisku starszego wykładowcy, następnie adiunkta na Wydziale Pedagogiki w Bałtyckiej Wyższej Szkole Humanistycznej w Koszalinie. W latach 2003-2004 na stanowisku adiunkta i Kierownika Zakładu na Wyższej Szkole Ekonomicznej w Warszawie (obecnie Almamer) i równolegle na stanowisku profesora w Wyższej Szkole Menedżerskiej w Legnicy. W latach 2004-2008 na stanowisku docenta, a następnie profesora w Wyższej Szkole Hotelarstwa, Gastronomii i Turystyki w Warszawie, gdzie od 2005 roku kierował Zakładem Biomedycznych Podstaw Turystyki i Rekreacji wraz z Pracownią Fizjologii Wysiłku i EKG. Od 2006 współpracuje i pełni nadzór naukowy w Centrum Medycznym „Verde” w Warszawie[2]. Od 2010 związany z Lubuską Wyższą Szkołą Zdrowia Publicznego[3].

W 2010 Minister Zdrowia RP Ewa Kopacz powierzyła mu obowiązki specjalisty w zakresie zdrowia publicznego[potrzebny przypis]

W latach 2001-2003 oraz 2008-2012 wykładał gościnnie na uniwersytetach niemieckich oraz współpracował z niemieckimi koncernami farmaceutycznymi i CHEMPARK w Leverkusen. Równolegle w latach 2008-2012 prowadził praktykę leczniczą[potrzebny przypis] w Leichlingen (Rheinland).

Od 2003 pełni funkcje Kanclerza Krajowego Międzynarodowej Organizacji Edukacji dla Pokoju (IAEWP)[4] stowarzyszonej z ONZ (posiadającej status konsultatywny przy Radzie Społeczno-Gospodarczej ONZ)[potrzebny przypis], jest akredytowany przy siedzibie ONZ w Wiedniu (United Nations Office at Vienna)[5], jest ekspertem organizacji w zakresie Global Public Health[6]. Jest stałym uczestnikiem konferencji ONZ odbywających się w europejskich siedzibach ONZ w Genewie i Wiedniu[potrzebny przypis]. Od 2005 roku jest redaktorem Diplomatic Journal[7].

W 2004 wyróżniony Nagrodą ONZ im. Daga Hammarskjölda[potrzebny przypis][8].

Praca naukowa[edytuj | edytuj kod]

Jest autorem wielu publikacji i skryptów z zakresu biochemii klinicznej, farmakognozji, rekreacji ruchowej i turystyki jako elementu profilaktyki zdrowotnej. Wyniki swoich badań prezentował na licznych konferencjach międzynarodowych. [9] [10][11] Był promotorem 93 prac licencjackich, 26 prac magisterskich, 3-ch prac doktorskich, autor kilkudziesięciu recenzji prac naukowych i recenzji dorobku naukowego. Uczestnik wielu konferencji międzynarodowych z zakresu turystyki i rekreacji, biomedycyny i rehabilitacji medycznej[12][13][14][15].

Jest twórcą procedur medycznych:

a/ leczenia depresji lekoopornej (w tym choroby afektywnej dwubiegunowej) oraz wypalenia zawodowego i syndromu chronicznego zmęczenia, opartych na skojarzeniu kilku metod terapeutycznych naraz, poprzez działanie kilku substancji czynnych (po raz pierwszy w tak dobranym synergizmie) oraz medycyny fizykalnej (głównie magnetoterapii, elektrolecznictwa i światłolecznictwa) – jako metody endorfinowo-fizykalnej prekursorowania neuroprzekaźnictwa.
b/ terapii bólu przewlekłego jako Sine Dolore Concept[16]

Jest autorem złożenia recepturowego zestawu aminikwasowo-witaminowego chelatacji doustnej[17] (preparaty: Chelator i Revascular)[18]. Jest twórcą optymalizacji procesowej dla wzrostu hodowli bakteryjnych i otrzymywania z nich końcowych substancji jako surowców biotechnologicznych na użytek medycyny, farmacji i rolnictwa (stosując tzw. komponentę zbiorczą roztworów pożywki).

Korzystając z dorobku i opracowań ziołolecznictwa klasztornego Opata Cystersów Klausa Schlappsa[19][20] z Niemiec oraz na bazie dokonań polskich zakonników (głównie bonifratrów) opracował w 2012 roku recepturę wsadu ziołowego do ekologicznych soków owocowych, o uniwersalnym działaniu odżywczym, profilaktycznym i leczniczym jako preparatu fitochemicznego.

W 2013 roku był recenzentem merytorycznym dla klasyfikacji zawodu homeopata wobec Ministerstwa Pracy i Polityki Socjalnej[21].

Wykaz ważniejszych publikacji naukowych[edytuj | edytuj kod]

  • Model of Natural Medicine Practising on the European Grounds Including Health Prophylactic and Holistic Therapeutic Procedures. Alma Ata 2001
  • Diagnostic and Therapeutic System for Reflex-Therapy. Modules of Ryodoraku, Auriculo, Alarm-Points, Cranio-Puncture, Bioemanation Cerebral Feedback and Laserpuncture. Witten-Herdecke, 2002
  • Marketing w promocji rekreacji i sportu w działaniach samorządu terytorialnego, Ogólnopolska konferencja „Rola administracji rządowej i samorządu terytorialnego w promocji rekreacji ruchowej” - materiały konferencyjne , t. I., AWF Poznań 1998
  • Rola i zadania animatora rekreacji ruchowej w środowisku regionalnym i lokalnym, Ogólnopolska konferencja „Rola administracji rządowej i samorządu terytorialnego w promocji rekreacji ruchowej” - materiały konferencyjne , t. II., AWF Poznań 1998
  • Wybrane aspekty z organizacji i zarządzania w działalności turystycznej Europejskiego Forum Studentów AEGEE - materiały konferencyjne Międzynarodowa konferencja: Współpraca transgraniczna jako szansa dla rozwoju obszarów wiejskich w aspekcie wejścia Polski do Unii Europejskiej, Akademia Rolnicza Szczecin 1999
  • System informacji internetowej dla uczestników kultury fizycznej i turystyki – materiały konferencyjne Międzynarodowa konferencja: Komputerowe wspomaganie decyzji w gospodarce, Akademia Rolnicza Szczecin 1999
  • Elektroakupunkturowy pomiar wpływu zdrowotnego uprawiania chińskiej gimnastyki leczniczej – materiały konferencyjne Międzynarodowa konferencja: Rekreacja i turystyka Współczesne dylematy, zadania i perspektywy, Polskie Stowarzyszenie Naukowe Animacji Rekreacji i Turystyki, AWF Poznań 2001
  • Chińska gimnastyka jako system terapeutyczny i rekreacyjny, „Czas wolny. Rekreacja. Turystyka. Hotelarstwo. Żywienie. Wyniki badań naukowych”, Zeszyty naukowe Wyższej Szkoły Hotelarstwa i Gastronomii w Poznaniu, Poznań 2003
  • Aspekty zdrowotne kultury fizycznej i rekreacji. Materiały konferencyjne. Sympozjum Integracyjne „Żyć z pasją. Żyć w ruchu”. Poradnia Psychologiczno-Pedagogiczna. Piekary Śląskie 2004
  • Rola hotelarstwa w gospodarce turystycznej, materiały konferencyjne, Ogólnopolska Konferencja Naukowa „Stan i kierunki hotelarstwa w Polsce w przededniu wejścia do Unii Europejskiej”, Wyższa Szkoła Ekonomiczna, Warszawa 2003
  • Tai Chi - Gimnastyka czy filozofia? Turystyka, Rekreacja, Hotelarstwo. Żywienie. Aspekty członkostwa w Unii Europejskiej. Zeszyty naukowe Wyższej Szkoły Hotelarstwa i Gastronomii w Poznaniu, Poznań 2004
  • "Równowaga kwasowo-zasadowa ustroju jako czynnik wspomagający terapie medycyny fizykalnej", międzynarodowe Sympozjum Naukowe - Medycyna fizykalna w nowoczesnej terapii, Instytut Ochrony Zdrowia, Państwowa Wyższa Szkoła Zawodowa im. St. Staszica w Pile, 2010
  • Depresja jako choroba społeczna. Innowacyjne metody terapeutyczne. Międzynarodowa Konferencja naukowa „Jestem z XXI wieku. Żyję przyszłością – w ujęciu społecznym i medycznym”, Politechnika Koszalińska 2012
  • Medycyna fizykalna w terapii chorób społecznych – przykłady zastosowań. Krajowy Kongres – Dni Medycyny i Zdrowia Publicznego „Polska 2012 – priorytety zdrowia publicznego”, Zielona Góra 2012

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ Dr hab. Dariusz Kwolek, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI) [dostęp 2014-06-10].
  2. ↑ Wymieniany jako jeden z pracowników Centrum Medycznego Verda. [dostęp 2014-06-10]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-07-18)].
  3. ↑ Homeopatia
  4. ↑ IAEWP. [dostęp 2014-06-02]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-07-19)].
  5. ↑ The International Association of Educators for World Peace. [dostęp 2014-06-02]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-05)].
  6. ↑ IAEWP. [dostęp 2021-05-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-12-29)].
  7. ↑ Diplomatic Journal. [dostęp 2014-06-02]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-05-28)].
  8. ↑ Open Yearbook
  9. ↑ Chińska gimnastyka jako system terapeutyczny i rekreacyjny. [dostęp 2014-06-02]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-04)].
  10. ↑ Chelatacja. [dostęp 2014-06-02]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-02-26)].
  11. ↑ Materace AFL
  12. ↑ Vigget
  13. ↑ Integracja ty i ja. [dostęp 2014-06-02]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-05)].
  14. ↑ Nowoczesne trendy w kosmetologii i fizjoterapii. [dostęp 2014-06-02]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-07-27)].
  15. ↑ Dni Medycyny Społecznej i Zdrowia Publicznego – Zielona Góra 2012
  16. ↑ PORADNIA LECZENIA BÓLU
  17. ↑ chelacja.pl. [dostęp 2014-06-03]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-09-27)].
  18. ↑ Chelatacja programy
  19. ↑ The Order of Port Royal
  20. ↑ Kompendium der Klosterheilkunde
  21. ↑ | Krajowy standard kompetencji zawodowych Homeopata

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Dariusz_Kwolek&oldid=73153534”