Diaphorocera obscuritarsis
| Diaphorocera obscuritarsis | |||
| Farmaire, 1885 | |||
| Systematyka | |||
| Domena | |||
|---|---|---|---|
| Królestwo | |||
| Typ | |||
| Gromada | |||
| Rząd | |||
| Podrząd | |||
| Rodzina | |||
| Podrodzina | |||
| Plemię | |||
| Rodzaj | |||
| Gatunek |
Diaphorocera obscuritarsis | ||
| Synonimy | |||
| |||
Diaphorocera obscuritarsis – gatunek chrząszcza z rodziny oleicowatych i plemienia Cerocomini.
Taksonomia[edytuj | edytuj kod]
Gatunek opisany został w 1885 roku przez Léona Fairmaire. Wraz z D. carinicollis i D. johnsoni tworzy grupę gatunkową obscuritarsis-group, której przedstawiciele wyróżniają się ostatnim członem czułków samców prawie kwadratowym i przednimi goleniami nie zmodyfikowanymi[1].
Opis[edytuj | edytuj kod]
Samiec osiąga od 9 do 15 mm długości ciała. Ubarwienie samca metalicznie fioletowo-niebieskie, rzadziej zielonkawe, z wyjątkiem ciemnych krętarzy i stóp oraz pomarańczowych czułków, nadustka, labrum, głaszczków szczękowych, policzków, ud i goleni. Czoło między panewkami czułkowymi czarne, przednio-boczna część głowy, z przodu od oczu, ciemna. Zwykle obecna czerwona plamka czołowa. Ubarwienie samicy zbliżone, lecz głaszczki szczękowe i labrum ciemne, a uda i golenie żółto-pomarańczowe. Skronie u samca nieco zakrzywione, tak szerokie jak oczy, a u samicy nieco powiększone. III człon głaszczków szczękowych samców krótszy niż II, a IV krótki i prawie wielokątny, 1,5 raza długi jak szeroki. Przednia strona III członu czułków samców z kilkoma szczecinkami krótszymi niż na członie II. IV człon czułków z palcowatym wyrostkiem. Przedni brzeg członu VII z grzbietowym, smukłym i spiczastym wyrostkiem. Na członach od V do VII kolcowate szczecinki na przednich wierzchołkach. Dwie czarne, błyszczące linie na członie XI i jedna na X u samców. XI człon u obu płci prawie kwadratowy. W przedniej części przedplecza dwa skośne dołki. Paramery w widoku brzusznym krótkie, tęgie, gwałtownie kanciaste z przodu. Płaty edeagusa stosunkowo długie[1].
Występowanie[edytuj | edytuj kod]
Gatunek ten występuje w Mauretanii, Maroku, Algierii, Tunezji, Egipcie, Izraelu i Jordanii[2][1]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c Federica Turco, Marco A. Bologna. Revision of the genus Diaphorocera Heyden, 1863 (Coleoptera, Meloidae, Cerocomini). „Contributions to Zoology”. 76 (2), s. 63-85, 2007.
- ↑ Joel Hallan: Synopsis of described Coleoptera of the world: Meloidae. [dostęp 2014-01-31].