Dom Schlütera w Gdańsku

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Dom Schlütera
Symbol zabytku nr rej. 299 z 24 lutego 1967[1]
Ilustracja
Fasada Domu Schlütera (pośrodku) po renowacji jesienią 2005 r.
Państwo

 Polska

Miejscowość

Gdańsk

Adres

Główne Miasto, ul. Piwna 1

Rozpoczęcie budowy

1638

Ukończenie budowy

1640

Położenie na mapie Gdańska
Mapa konturowa Gdańska, w centrum znajduje się punkt z opisem „Dom Schlütera”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, u góry znajduje się punkt z opisem „Dom Schlütera”
Położenie na mapie województwa pomorskiego
Mapa konturowa województwa pomorskiego, blisko centrum na prawo u góry znajduje się punkt z opisem „Dom Schlütera”
Ziemia54°21′01,29″N 18°38′59,72″E/54,350358 18,649922

Dom Schlütera (niem. Schlüterhaus) – wczesnobarokowa kamienica przy ul. Piwnej 1 w Gdańsku.

Historia[edytuj | edytuj kod]

Została zbudowana w latach 1638-1640 dla Hansa van Endena, prawdopodobnie przez Andreasa Schlütera starszego. Należy do najcenniejszych zabytków Głównego Miasta, jest bowiem jedną z nielicznych oryginalnych kamienic, które przetrwały II wojnę światową. Ponadto fasada Domu Schlütera stanowi ważne ogniwo w ewolucji gdańskich kamienic od form manierystycznych do barokowych.

Wyjątkowo rozbudowany szczyt zdobiony jest motywami małżowinowymi oraz roślinno-zwierzęcymi. Wieńczy go figura lwa stojącego na tylnych łapach, a przednimi wspierającego się na kamiennej kuli, co prawdopodobnie nawiązuje do herbu Endenów. Bogaty portal o formach wczesnego baroku ozdabiają atlanty i maszkarony oraz rzeźby postaci symbolicznych, zapewne personifikacji cnót. Fasada podzielona jest na trzy kondygnacje za pomocą wąskich fryzów, ozdobionych główkami w turbanach i wieńcach laurowych. Najważniejszy motyw dekoracyjny stanowią rozmieszczone w kilku kondygnacjach na filarach międzyokiennych kamienne medaliony: m.in. głowy Aleksandra Wielkiego, Herkulesa, królów polskich Zygmunta III i Władysława IV, rycerzy, mędrców, przedstawicieli różnych ras ludzkich. Być może wystrój ten miał stanowić aluzję do zwycięskich walk obu Wazów z muzułmańskim przeciwnikiem.

Około 1750 dom otrzymał przedproże z rokokowymi słupkami i balustradą, dziełem Johanna Heinricha Meissnera, o płytach zdobionych motywem antycznych ruin.

Około 1897 przy ul. Piwnej 2 mieściła się agencja konsularna USA.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • J. Friedrich: Gdańskie zabytki architektury do końca XVIII w., Gdańsk 1995, ISBN 83-7017-606-2