Doniec (1887)
 |
Ten artykuł od 2016-05 wymaga zweryfikowania podanych informacji. |
.jpg)
| |
| Historia | |
| Stocznia |
zakłady metalowe w Mikołajowie |
|---|---|
| Położenie stępki |
21 maja 1886 |
| Wodowanie |
30 stycznia 1887 |
 MW Rosji
| |
| Wejście do służby | |
 Marynarka Wojenna ZSRR
| |
 Marynarka Wojenna ZSRR
| |
| Wycofanie ze służby | |
| Los okrętu |
oddany na złom |
| Dane taktyczno-techniczne | |
| Wyporność |
1280 ton |
| Długość |
67,2 metra |
| Szerokość |
12,2 metra |
| Zanurzenie |
3,7 metra |
| Napęd | |
| 2 maszyny parowe, 4 kotły, 2 śruby | |
| Prędkość |
13 węzłów |
| Zasięg |
2100 mil morskich |
| Uzbrojenie | |
| 2 x 152 mm, 1 x 120 mm, 2 x 75 mm, 4 x 47 mm, 2 x 7,62 mm karabiny maszynowe | |
| Załoga |
137 ludzi |
Kanonierka "Doniec" (ros. Канонерская лодка "Донец") - rosyjski okręt wojenny Floty Czarnomorskiej działający na Morzu Śródziemnym i Morzu Czarnym w latach 1887-1928
Historia[edytuj | edytuj kod]
Została zbudowana w ramach programu rozbudowy rosyjskiej floty wojennej 1885 r. w serii 6 kanonierek typu "Manczżur" (okręty różniły się od prototypu różnymi zmianami). Stępkę położono 21 maja 1886 r. w zakładach metalowych w Mikołajowie. Okręt zwodowano 30 stycznia 1887 r. Służbę we Flocie Czarnomorskiej rozpoczął w 1889 r. Początkowo wchodził w skład Eskadry Morza Śródziemnego. W 1891 r. uczestniczył w kompleksowych badaniach oceanograficznych. W 1900 r. przeszedł kapitalny remont w zakładach w Mikołajowie. Od 1901 r. miał status okrętu ćwiczebnego w składzie Eskadry Morza Czarnego. W 1912 r. przeszedł kolejny kapitalny remont w Sewastopolu. Dostał nowe uzbrojenie. Od 1914 r. uczestniczył w I wojnie światowej. Ochraniał północno-zachodnie wybrzeże Morza Czarnego. 29 października tego roku został zatopiony torpedą pod Odessą przez turecki torpedowiec "Gayret-i Vataniye". W grudniu podniesiono go jednak z dna, wyremontowano i przywrócono do służby. W sierpniu 1916 r. został przeniesiony do Flotylli Dunajskiej. 18 stycznia 1918 r. jego załoga przeszła na stronę bolszewików. 1 maja tego roku w Sewastopolu okręt przejęli Niemcy. W listopadzie flagę nad nim zawiesili Biali, ale już w grudniu przejęli go interwenci brytyjsko-francuscy. W kwietniu 1919 r. okręt ponownie objęli we władanie Biali gen. Antona I. Denikina. Wszedł on w skład Floty Czarnomorskiej Białych. W maju zatonął podczas sztormu w rejonie wyspy Tendra. 28 listopada 1921 r. został podniesiony przez bolszewików i po remoncie ochraniał port w Sewastopolu. W 1928 r. oddano go na złom.