Drozdowo (powiat piski)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Drozdowo
wieś
Państwo

 Polska

Województwo

 warmińsko-mazurskie

Powiat

piski

Gmina

Orzysz

Liczba ludności (2011)

118[2]

Strefa numeracyjna

87

Kod pocztowy

12-250[3]

Tablice rejestracyjne

NPI

SIMC

0763732

Położenie na mapie gminy Orzysz
Mapa konturowa gminy Orzysz, po lewej nieco u góry znajduje się punkt z opisem „Drozdowo”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, u góry po prawej znajduje się punkt z opisem „Drozdowo”
Położenie na mapie województwa warmińsko-mazurskiego
Mapa konturowa województwa warmińsko-mazurskiego, po prawej znajduje się punkt z opisem „Drozdowo”
Położenie na mapie powiatu piskiego
Mapa konturowa powiatu piskiego, u góry znajduje się punkt z opisem „Drozdowo”
Ziemia53°50′51″N 21°47′30″E/53,847500 21,791667[1]

Drozdowo[4] (niem. Drosdowen) – wieś w Polsce położona w województwie warmińsko-mazurskim, w powiecie piskim, w gminie Orzysz.

Do 1954 roku siedziba gminy Drozdowo. W latach 1975–1998 miejscowość należała administracyjnie do województwa suwalskiego.

Na wschód od wsi znajduje się rezerwat przyrodyJeziorko koło Drozdowa.

Nazwa[edytuj | edytuj kod]

Wieś lokowana w miejscu zwanym Drossell[5][6][7]. Na mapie Districtus Reinensis (1663) Józefa Naronowicza-NarońskiegoDroßdowen[8]. Później używano nazwy Drosdowen. 16 lipca 1938 roku ówczesna niemiecka władza nazistowska Prus Wschodnich dokonała zmiany historycznej nazwy Drosdowen na Drosselwalde[4][9]. Rozporządzeniem Ministrów Administracji Publicznej i Ziem Odzyskanych z dnia 9 grudnia 1947 roku nadano miejscowości obowiązującą nazwę Drozdowo[4].

Historia[edytuj | edytuj kod]

Drozdowo zostało lokowane jako wieś czynszowa przez starostę ryńskiego Jerzego von Diebesa (Georg von Diebes) w 1555 roku. Miało liczyć co najmniej 30 łanów, z możliwością obsadzenia 40 łanów na prawie magdeburskim dla obojga płci. Położone pomiędzy istniejącym już Chmielewem, rzeką Wężówką i ówczesną granicą starostwa leckiego (giżyckiego). Sołtysem został Paweł Wężewski (Wensewen)[5](Pawell Wenschowen)[6] z dodatkowymi czterema łanami, kupionymi za 120 grzywien[7].

Mieszkańcy mieli 10 lat wolnizny, z tym że po 4,5 roku oddawali połowę dziesięciny. Po skończeniu wolnizny szarwark określono na 8 dni pracy ręcznej od łanu. W spisie z 1564 roku w Drozdowie były zasiedlone 44 łany, a w 1568 roku 45 łanów.

Drozdowo należało do parafii w Okartowie, administracyjnie podlegało rewirowi w Dąbrówce.

W październiku 1656 roku Tatarzy uprowadzili w jasyr 9 mieszkańców wsi, w tym 8 kobiet.

Według danych opublikowanych w 1821 roku w Drozdowie mieszkały 144 osoby[10]. W 1857 roku wieś liczyła 163 mieszkańców[11]. W 1933 roku Drozdowo liczyło 234, a w 1939 roku 232 mieszkańców[9].

Zabytki[edytuj | edytuj kod]

Zabytki ujęte w gminnej ewidencji zabytków:

  • Dawny cmentarz ewangelicki, założony w połowie XIX wieku[12].
  • Cmentarz wojenny z czasów I wojny światowej[13]. Jest miejscem spoczynku 11 żołnierzy armii niemieckiej (w tym 2 nieznanych) oraz 35 żołnierzy armii rosyjskiej (w tym 29 nieznanych). Na pomniku znajduje się inskrypcja: Freund und feind • im Tode vereint[14].

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 26377
  2. Wieś Drozdowo w liczbach [online], Polska w liczbach [dostęp 2017-06-04], liczba ludności w oparciu o dane GUS.
  3. Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2022, s. 237 [zarchiwizowane 2022-10-26].
  4. a b c Rozporządzenie Ministrów: Administracji Publicznej i Ziem Odzyskanych z dnia 9 grudnia 1947 r. o przywróceniu i ustaleniu urzędowych nazw miejscowości (M.P. z 1948 r. nr 14, poz. 55).
  5. a b Grzegorz Białuński Osadnictwo regionu Wielkich Jezior Mazurskich od XIV do początku XVIII wieku – starostwo leckie (giżyckie) i ryńskie. Ośrodek Badań Naukowych im. Wojciecha Kętrzyńskiego, Olsztyn, 1996, s. 125.
  6. a b Otto Barkowski Beiträge zur Siedlungs- und Ortsgeschichte des Hauptamtes Rhein.Altpreussische Forschungen, 11. Jahrgang 1934, H. 1, s. 216.
  7. a b Wojciech Kętrzyński O ludności polskiej w Prusiech niegdyś krzyżackich... Zakład Narodowy im. Ossolińskich, Lwów 1882, s. 482.
  8. Jan Szeliga Rękopiśmienne mapy Prus Książęcych Józefa Naronowicza-Narońskiego z drugiej połowy XVII wieku. Biblioteka Narodowa, Warszawa, 1997, ilustracja nr 2.
  9. a b Deutsche Verwaltungsgeschichte Ostpreußen, Kreis Johannisburg. geschichte-on-demand.de. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-04-02)]..
  10. Dr. Leopold Krug, Alexander August Mützell Neues Topographisch-Statistisch-Geographisches Wörterbuch des Preussischen Staats. Erster Band A-F. Karl August Kümmel, Halle, 1821, s. 303.
  11. Statistisch-Topographisches Adreß-Handbuch von Ostpreussen. Commission bei Wilhelm Koch, Königsberg, 1857 s. 300.
  12. Karta zabytku.
  13. Karta zabytku.
  14. [OSR] I Wojna Światowa (1914-18r.): Drozdowo.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Grzegorz Białuński: Osadnictwo regionu Wielkich Jezior Mazurskich od XIV do początku XVIII wieku – starostwo leckie (giżyckie) i ryńskie. Olsztyn: Ośrodek Badań Naukowych im. Wojciecha Kętrzyńskiego, 1996, s. 254. ISSN 0585-3893.
  • Wojciech Kętrzyński: O ludności polskiej w Prusiech niegdyś krzyżackich... Lwów: Zakład Narodowy im. Ossolińskich, 1882, s. 653.
  • Barkowski, Otto. Beiträge zur Siedlungs- und Ortsgeschichte des Hauptamtes Rhein.Altpreussische Forschunge. 11. Jahrgang, H. 1, s. 197–224, 1934.