Dubowe (rejon miadzielski)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Dubowe
Państwo

 Białoruś

Obwód

 miński

Rejon

miadzielski

Sielsowiet

Swatki

Położenie na mapie obwodu mińskiego
Mapa konturowa obwodu mińskiego, u góry nieco na lewo znajduje się punkt z opisem „Dubowe”
Położenie na mapie Białorusi
Mapa konturowa Białorusi, blisko centrum u góry znajduje się punkt z opisem „Dubowe”
Ziemia54°46′50″N 27°07′26″E/54,780556 27,123889

Dubowe – dawny folwark. Tereny na których leżał znajdują się obecnie na Białorusi, w obwodzie mińskim, w rejonie miadzielskim, w sielsowiecie Swatki.

Historia[edytuj | edytuj kod]

W czasach zaborów w granicach Imperium Rosyjskiego.

W dwudziestoleciu międzywojennym folwark leżał w Polsce, w województwie wileńskim[a], w powiecie duniłowickim (od 1926 postawskim), w gminie Miadzioł.

Według Powszechnego Spisu Ludności z 1921 roku zamieszkiwało tu 21 osób, 3 były wyznania rzymskokatolickiego a 13 prawosławnego. Jednocześnie 5 mieszkańców zadeklarowało polską a 16 białoruską przynależność narodową. Były tu 2 budynki mieszkalne[1]. W 1931 w 2 domach zamieszkiwało 13 osób[2].

Wierni należeli do parafii rzymskokatolickiej i prawosławnej w m. Miadzioł. Miejscowość podlegała pod Sąd Grodzki w Miadziole i Okręgowy w Wilnie; właściwy urząd pocztowy mieścił się w Miadziole[3].

Losy polskiej rodziny z Dubowego zostały opisane w książce Jerzego Szperkowicza pt. Wrócę przed nocą. Reportaż o przemilczanym[4].

Uwagi[edytuj | edytuj kod]

  1. Przynależność wojewódzka zmieniała się. Wieś leżała w województwie nowogródzkim (1921 - 1922), w Ziemi Wileńskiej (1922 - 1926) i w województwie wileńskim (od 1926)

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Skorowidz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej: opracowany na podstawie wyników pierwszego powszechnego spisu ludności z dn. 30 września 1921 r. i innych źródeł urzędowych., t. 7, część 2, 1924, s. 28.
  2. Wykaz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej, t. 1, Warszawa 1938, s. 41.
  3. Skorowidz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej z oznaczeniem terytorjalnie im właściwych władz i urzędów oraz urządzeń komunikacyjnych, Przemyśl, Warszawa 1933, s. 372.
  4. Jerzy Szperkowicz, Wrócę przed nocą : reportaż o przemilczanym, wyd. I, Krakow: Znak Litera Nova, 2021, ISBN 978-83-240-7324-5, OCLC 1253428087 [dostęp 2021-08-16].