Korejwica
54°57′41″N 26°57′28″E/54,961389 26,957778| Państwo | |
|---|---|
| Obwód | |
| Rejon | |
| Sielsowiet | |
Położenie na mapie obwodu mińskiego  | |
Położenie na mapie Białorusi  | |
| 54°57′41″N 26°57′28″E/54,961389 26,957778
| |
Korejwica – dawny folwark. Tereny, na których leżał, znajdują się obecnie na Białorusi, w obwodzie mińskim, w rejonie miadzielskim, w sielsowiecie Miadzioł.
Historia[edytuj | edytuj kod]
W czasach zaborów folwark w granicach Imperium Rosyjskiego[1].
W dwudziestoleciu międzywojennym folwark leżał w Polsce, w województwie wileńskim[a], w powiecie duniłowickim (od 1926 postawskim), w gminie Miadzioł a następnie w gminie Hruzdowo.
Według Powszechnego Spisu Ludności z 1921 roku zamieszkiwało tu 18 osób, 2 były wyznania rzymskokatolickiego, a 16 prawosławnego. Jednocześnie 2 mieszkańców zadeklarowało polską, a 16 białoruską przynależność narodową. Były tu 2 budynki mieszkalne[2]. W 1931 w 3 domach zamieszkiwały 24 osoby[3].
Wierni należeli do parafii rzymskokatolickiej w i prawosławnej m. Miadzioł. Miejscowość podlegała pod Sąd Grodzki w Miadziole i Okręgowy w Wilnie; właściwy urząd pocztowy mieścił się w Miadziole[4].
Uwagi[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Przynależność wojewódzka zmieniała się. Wieś leżała w województwie nowogródzkim (1921 - 1922), w Ziemi Wileńskiej (1922 - 1926) i w województwie wileńskim (od 1926)
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Korejwica, folwark, powiat wilejski, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. IV: Kęs – Kutno, Warszawa 1883, s. 400.
- ↑ Skorowidz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej: opracowany na podstawie wyników pierwszego powszechnego spisu ludności z dn. 30 września 1921 r. i innych źródeł urzędowych., t. 7, część 2, 1924, s. 28.
- ↑ Wykaz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej, t. 1, Warszawa 1938, s. 38.
- ↑ Skorowidz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej z oznaczeniem terytorjalnie im właściwych władz i urzędów oraz urządzeń komunikacyjnych, Przemyśl, Warszawa 1933, s. 755.
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- Korejwica, folwark, powiat wilejski, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. IV: Kęs – Kutno, Warszawa 1883, s. 400.