Duninowo
54°32′21″N 16°49′17″E/54,539167 16,821389| wieś | |
| |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Powiat | |
| Gmina | |
| Liczba ludności (2017-09-27) |
502[2] |
| Strefa numeracyjna |
59 |
| Kod pocztowy |
76-270[3] |
| Tablice rejestracyjne |
GSL |
| SIMC |
0752102[4] |
Położenie na mapie gminy wiejskiej Ustka  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa pomorskiego  | |
Położenie na mapie powiatu słupskiego  | |
| 54°32′21″N 16°49′17″E/54,539167 16,821389[1]
| |
Duninowo (kaszb. Dëninowò[5], niem. Dünnow) – wieś w północnej Polsce, położona w województwie pomorskim, w powiecie słupskim, w gminie Ustka[4][6]. Wieś leży przy drodze wojewódzkiej nr 203.
Wieś stanowi sołectwo Duninowo, w którego skład wchodzi również miejscowość Duninówko oraz Kolonia Duninowo[2].
W latach 1945–1954 i 1973–1976 miejscowość należała i była siedzibą gminy Duninowo, w latach 1954-1972 gromady Duninowo. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa słupskiego.
W miejscowości działało PGR – Zakład Rolny Duninowo wchodzący w skład Państwowego Gospodarstwa Rolnego Sycewice[7].
Przez Duninowo przepływa strumień Karwina, który za wsią zmienia nazwę na Pogorzeliczka.
Nazwa[edytuj | edytuj kod]
Nazwa była wzmiankowana po raz pierwszy w 1628 w swoim niemieckim brzmieniu Dünnow i wywodzi się od antroponimu Duna z dodanym formantem dzierżawczym -owo; rekonstruowana jako *Dunowo. Współczesna forma Duninowo, wprowadzona przez Komisję Ustalania Nazw Miejscowości, to nazwa pseudodzierżawcza wywiedziona od imienia Dunin, mająca wsparcie w fonetyzmie formy niemieckiej[8].
Rada Języka Kaszubskiego proponuje kaszubską formę nazwy Duninowò[9].
Zabytki[edytuj | edytuj kod]
- Kościół gotycki pw. Matki Boskiej Częstochowskiej, wcześniej św. Jana Ewangelisty i św. Małgorzaty (1374, przebudowany w XV w.) z wysoką wieżą i kopulastym hełmem z latarenką, od południa wysoki aneks z XIX w., przy ścianie północnej dwa grobowce rodziny von Frankensteinów. Wystrój XVII-XIX w. z barokową amboną, w kruchcie wielka rycerska płyta nagrobna;
- Zespół dworski z bezstylowym dworem z przełomu XIX i XX w., który posiada wąski, piętrowy ryzalit na osi fasdy[10];
- Budynek bramny z 1790;
- kuźnia, wiatrak i zagrody konstrukcji ryglowej[11].
- Kościół pw. Matki Boskiej Częstochowskiej, wcześniej św. Jana Ewangelisty i św. Małgorzaty (1374)
-
Kościół Matki Boskiej Częstochowskiej -
Widok od strony wschodniej -
Wieża kościoła od południowej strony
Zobacz też[edytuj | edytuj kod]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 27028
- ↑ a b Strategia Rozwoju Gminy Ustka na lata 2017-2027. s.14
- ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 237 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22].
- ↑ a b GUS. Wyszukiwarka TERYT
- ↑ Uchwała nr 6 2010 – Nazwy miast, wsi gminnych i sołeckich – Skarbnica Kaszubska [online] [dostęp 2023-12-19] (pol.).
- ↑ Rozporządzenie w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200)
- ↑ M.P. z 1982 r. nr 25, poz. 234
- ↑ Witold Iwicki, Toponimia byłego powiatu słupskiego, Gdańsk: Wydawnictwo Gdańskie, 1993, s. 36.
- ↑ Felicja Baska-Borzyszkowska i inni, Polsko-kaszubski słownik nazw miejscowych, Gdańsk: Zrzeszenie Kaszubsko-Pomorskie, 2017, s. 204, ISBN 978-83-62137-50-3.
- ↑ Piotr Skurzyński, Pomorze, Warszawa: Wyd. Muza S.A., 2007, s. 278, ISBN 978-83-7495-133-3.
- ↑ Czesław Piskorski, Pomorze Zachodnie, mały przewodnik, Warszawa: Wyd. Sport i Turystyka Warszawa, 1980, s. 133, ISBN 83-217-2292-X, OCLC 8032482.
- Siedziba gminy: miasto Ustka
