Eparchia połocka i głębocka
 Sobór Objawienia Pańskiego w Połocku | |
| Państwo | |
|---|---|
| Obwód | |
| Siedziba | |
| Data powołania |
1833 |
| Wyznanie | |
| Kościół | |
| Egzarchat | |
| Sobór | |
| Biskup diecezjalny |
biskup połocki i głębocki Ignacy (Łukowicz) |
| Biskup senior |
arcybiskup połocki i głębocki Teodozjusz (Bilczenko) |
| Dane statystyczne (2012) | |
| Liczba kapłanów |
59 |
| Liczba dekanatów |
10 |
| Liczba parafii |
100 |
| Liczba klasztorów |
2 |
Położenie na mapie obwodu witebskiego  | |
Położenie na mapie Białorusi  | |
 55°29′01,8″N 28°46′06,8″E/55,483833 28,768556
| |
| Strona internetowa | |
Eparchia połocka i głębocka (Полоцкая и Глубокская епархия) – jedna z eparchii Egzarchatu Białoruskiego Patriarchatu Moskiewskiego, z siedzibą w Połocku. Jej obecnym ordynariuszem jest biskup połocki i głębocki Ignacy (Łukowicz), zaś funkcję katedry pełni sobór Objawienia Pańskiego w Połocku.
Historia[edytuj | edytuj kod]
Erygowana w 1833 administratura Rosyjskiego Kościoła Prawosławnego nawiązuje do tradycji istniejącej przed zawarciem unii brzeskiej archieparchii połockiej[1]. Funkcjonowała do 1935, ponownie reaktywowana została w 1989[1]. W 2012 r. podlegało jej 100 parafii, dysponujących łącznie 105 budynkami sakralnymi, obsługiwanych przez 59 kapłanów[2]. W strukturach eparchii działają także dwa klasztory:
- monaster św. Pantelejmona w Brasławiu, żeński
- monaster św. Michała Archanioła w Głębokiem, żeński[2].
Żeński monaster Przemienienia Pańskiego i św. Eufrozyny Połockiej w Połocku od 2015 podlega bezpośrednio egzarsze Białorusi[3].
Dekanaty[edytuj | edytuj kod]
Eparchia dzieli się na 10 dekanatów:[4]
- brasławski
- dokszycki
- głębocki
- miorski
- połocki
- postawski
- rossoński
- szarkowszczyński
- uszacki
- wierchniedźwiński.
Biskupi połoccy[1][edytuj | edytuj kod]
- Smaragd (Kryżanowski), 1833–1837
- Izydor (Nikolski), 1837–1840
- Bazyli (Łużyński), 1840–1866
- Sawa (Tichomirow), 1866–1874
- Wiktoryn (Lubimow), 1874–1882
- Marceli (Popiel), 1882–1889
- Antonin (Dierżawin), 1889–1893
- Aleksander (Zakke-Zakkis), 1893–1899
- Tichon (Nikanorow), 1899–1902
- Serafin (Mieszczeriakow), 1901–1911
- Nikodem (Bokow), 1911–1913
- Włodzimierz (Putiata), 1913–1914
- Innocenty (Jastriebow), 1914–1915
- Kirion (Sadzagliszwili), 1915–1917
- Innocenty (Jastriebow), 1917–1918
- Serafin (Aleksandrow), 1918
- Jan (Pommers), 1918
- Innocenty (Jastriebow), 1918–1926
- Aleksy (Buj), 1926
- Paulin (Kroszeczkin), 1926–1927
- Gabriel (Wojewodin), 1927–1928
- Mikołaj (Pokrowski), 1931–1932
- Tichon (Rusinow), 1933–1935
- Atanazy (Martos), 1941–1944 – jurysdykcja Białoruskiego Kościoła Prawosławnego
- Dymitr (Drazdou), 1989-1992
- Gleb (Sawin), 1992–1996
- Teodozjusz (Bilczenko), 1997–2019
- Ignacy (Łukowicz), od 2019[5]
Zobacz też[edytuj | edytuj kod]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c Полоцкая епархия. [dostęp 2013-04-17]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-04-17)].
- ↑ a b Полоцкая и Глубокская епархия
- ↑ Журналы заседания Священного Синода от 24 декабря 2015 года. Часть 1 [online], www.interfax-religion.ru [dostęp 2015-12-24].
- ↑ Полоцкая Епархия → Благочиния. eparhia992.by. [dostęp 2020-10-01]. (ros.).
- ↑ ЖУРНАЛЫ заседания Священного Синода от 30 августа 2019 года. patriarchia.ru, 30 sierpnia 2019. [dostęp 2019-08-31]. (ros.).