Eugeniusz Kenig

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Eugeniusz Kenig
Państwo działania

 Polska

Data i miejsce urodzenia

1 września 1897
Łódź

Data i miejsce śmierci

9 marca 1970
Gdańsk

Alma Mater

Politechnika Warszawska

Dziekan
Uczelnia

Politechnika Gdańska Wydział Elektryczny

Okres zatrudn.

1951-1958

Odznaczenia
Złoty Krzyż Zasługi (II RP) Złoty Krzyż Zasługi Medal 10-lecia Polski Ludowej
Grób profesora Eugeniusza Keniga na cmentarzu Srebrzysko w Gdańsku

Eugeniusz Kenig (ur. 1 września 1897 w Łodzi, zm. 9 marca 1970 w Gdańsku) – polski elektryk, nauczyciel akademicki, dziekan.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Eugeniusz Kenig ukończył II Polskie Gimnazjum Filologiczne w Łodzi w 1917 i studia na Wydziale Elektrycznym Politechniki Warszawskiej w 1925. W okresie 1949-1953 był kierownikiem Katedry Podstaw Elektrotechniki Politechniki Gdańskiej. W latach 1950/1951 pełnił funkcję prodziekana Wydziału Elektrycznego Politechniki Gdańskiej, a w latach 1951-1958 był dziekanem tego wydziału. Był wykładowcą na Wydziale Elektrycznym Politechniki Gdańskiej oraz na Wydziale Mechanicznym Wieczorowej Szkoły Inżynierskiej NOT w Gdańsku. W 1938 i 1955[1] otrzymał Złoty Krzyż Zasługi. W 1955 otrzymał Medal 10-lecia Polski Ludowej[2].

Pochowany na cmentarzu Srebrzysko w Gdańsku (rejon IX, kwatera profesorów, rząd 3)[3].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • „Pionierzy Politechniki Gdańskiej”, Gdańsk 2005, red. Z. Paszota, J. Rachoń, E. Wittbrodt, s. 277.
  • "Pamięci Zmarłych Pracowników Wydziału Elektrotechniki i Automatyki (Wydziału Elektrycznego) Politechniki Gdańskiej", Gdańsk 2011 [1]