Przejdź do zawartości

Europejski Rzecznik Praw Obywatelskich

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Europejski Rzecznik Praw Obywatelskich
European Ombudsman
Obecny rzecznik
Obecny Europejski Rzecznik Praw Obywatelskich
Emily O’Reilly
Stanowisko
Organizacja

 Unia Europejska

Data utworzenia

1995

Pierwszy rzecznik

Jacob Söderman

Obecny rzecznik

Emily O’Reilly

Obecny od

1 października 2013

Siedziba

Strasburg

Strona internetowa

Europejski Rzecznik Praw Obywatelskich (pot. euroombudsman; ang. European Ombudsman) – jeden z organów pomocniczych Unii Europejskiej, powołany na mocy traktatu z Maastricht z 1992, rozpoczął swoją działalność we wrześniu 1995, jednak Biuro Ombudsmana zainaugurowało ją 8 kwietnia 1997. Siedziba Rzecznika mieści się w Strasburgu.

Ombudsman przyjmuje skargi od obywateli Unii Europejskiej bądź zamieszkałej na jej terenie, a także od przedsiębiorstw i instytucji mających siedzibę w UE. Mogą one dotyczyć działań instytucji i organów Wspólnot Europejskich, z wyjątkiem Trybunału Sprawiedliwości i Sądu. Rzecznik rozpatruje skargi dotyczące różnych przypadków niewłaściwego administrowania, m.in.:

  • nieuczciwe postępowanie
  • dyskryminacja
  • nadużywanie uprawnień
  • brak lub odmowa udzielenia informacji
  • nieuzasadniona zwłoka
  • nieprawidłowe procedury.[1]

Rzecznik ma prawo i obowiązek przeprowadzania kontroli w tych instytucjach. Raz w roku przedstawia Parlamentowi Europejskiemu sprawozdanie z wyników kontroli. W wyniku śledztwa powstaje sprawozdanie skierowane do instytucji, której działalności dotyczy skarga. Ta instytucja w ciągu 3 miesięcy ma prawo zgłosić swe uwagi. Po ich rozpatrzeniu rzecznik przygotowuje końcowe sprawozdanie dla Parlamentu.

Logo Europejskiego Rzecznika Praw Obywatelskich

Rzecznik Praw Obywatelskich UE jest powoływany na okres kadencji Parlamentu, tzn. na 5 lat, z możliwością reelekcji. Jest to jedno z pierwszych zadań nowo wybranych posłów do PE. Ombudsman może zostać odwołany przez Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej na wniosek Parlamentu, kiedy nie spełnia już warunków koniecznych do wykonywania swoich obowiązków lub w przypadku poważnych uchybień w jego działalności. Rzecznik powinien być niezależny w swoim działaniu, nie sugerować się żadnymi instytucjami i opiniami. Podczas trwania kadencji nie może także wykonywać działalności zawodowej płatnej i nieodpłatnej.

Pierwszym rzecznikiem był w latach 1995–2003 Fin Jacob Söderman; od 1 kwietnia 2003 do 30 września 2013 roku funkcję tę sprawował Grek Nikiforos Diamanduros. W następstwie wyboru przez Parlament Europejski w dniu 3 lipca 2013 r., od 1 października 2013 roku funkcję tę pełni Irlandka Emily O’Reilly. Wybrana ponownie w 2019[1].

Jacob Söderman - pierwszy ERPO, sprawujący swoją funkcję w latach 1995-2003
Lp. Zdjęcie Osoba Państwo Okres sprawowania urzędu
1. Jacob Söderman  Finlandia 1995-2003
2. Nikiforos Diamanduros  Grecja 1 kwietnia 2003- 30 września 2013
3. Emily O'Reilly  Irlandia 1 października 2013 - obecnie

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Emily O’Reilly re-elected European Ombudsman | News | European Parliament [online], www.europarl.europa.eu, 18 grudnia 2019 [dostęp 2020-03-16] (ang.).

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Tamara Barriga: Europejski Rzecznik Praw Obywatelskich. UniaEuropejska.org, 2011-05-12. [dostęp 2011-05-14]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-12-01)]. (pol.).
  • Paweł Sadowski: Europejski Rzecznik Praw Obywatelskich. Studium prawno-ustrojowe, Zamość 2013

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]