Flaris LAR01

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Flaris
Ilustracja
Dane podstawowe
Państwo

 Polska

Producent

Metal Master

Konstruktor

Rafał Ładziński, Andrzej Frydrychewicz

Typ

dyspozycyjny odrzutowy

Konstrukcja

kompozytowa półskorupowa

Załoga

1 pilot

Historia
Data oblotu

5 kwietnia 2019,
Port lotniczy Zielona Góra-Babimost

Liczba egz.

1 (prototyp)

Dane techniczne
Napęd

1 x Williams FJ33-5A

Ciąg

8,5 KN

Wymiary
Rozpiętość

8,68 m

Długość

8,32 m

Szerokość kadłuba

1,39 m

Wysokość

2,43 m

Powierzchnia nośna

10 m²

Masa
Własna

900 kg

Startowa

1850 kg

Osiągi
Prędkość przelotowa

700 km/h

Prędkość wznoszenia

30 m/s

Pułap praktyczny

7620 m

Zasięg

3200 km

Rozbieg

250 m

Doskonałość maks.

18:1

Dane operacyjne
Liczba miejsc
4

Flaris LAR01 – jednosilnikowy, biznesowo-rodzinny prototypowy samolot odrzutowy polskiej konstrukcji. Tworzy nową kategorię małych ekonomicznych odrzutowców dyspozycyjnych High Speed Personal Jet HPJ® umożliwiających operowanie z krótkich, słabo przygotowanych lądowisk trawiastych. Oferuje szybki lot z prędkością 770km/h TAS na poziomie FL250, 7600m. Planowany zasięg samolotu wynosi ponad 3000km.

Koncepcja samolotu powstała według projektu Rafała Ładzińskiego, głównym konstruktorem samolotu jest inż. Andrzej Frydrychewicz.

Projekt[edytuj | edytuj kod]

Pomysł budowy samolotu powstał według koncepcji Sylwii i Rafała Ładzińskich, właścicieli firmy Metal Master z Jeleniej Góry. Pomysł zakładał budowę lekkiego samolotu odrzutowego dla kilku osób podróżujących w celach biznesowych lub turystycznych, posiadającego bezpieczny spadochronowy system ratowniczy, bezpieczny i łatwy w pilotażu o wysokiej prędkości przelotowej, który zarazem umożliwia start z trawiastych małych lotnisk, możliwość szybkiego demontaż skrzydeł samolotu do transportu i przechowywania. Założenia i pomysły niespotykane w odrzutowcach biznesowych dotychczas produkowanych wymagały zastosowania nowych rozwiązań konstrukcyjnych. Zaprojektowania podjął się inż. Andrzej Frydrychewicz, który był głównym konstruktorem znanym z projektów m.in. samolotów PZL-104 Wilga oraz PZL-130 Orlik, konstruktor dr inż. Krzysztof Kubryński, który uczestniczył projektowaniu aerodynamiki samolotów. Projekt realizowany jest przy współpracy z Instytutem Lotnictwa, Instytutem Technicznym Wojsk Lotniczych, Politechniką Warszawską oraz Politechniką Wrocławską. Od 2009 r. projekt uzyskał dofinansowanie ze środków Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego w ramach Programu Operacyjnego Innowacyjna Gospodarka. Dofinansowanie projektu wyniosło 6 365 650 zł, a całkowitą wartość projektu oszacowano na 13 983 870,48 zł[1]. W lutym 2011 roku wykonano loty testowe modelu samolotu w skali 1:3. Próby dotyczyły właściwości zachowania się samolotu w powietrzu z maksymalnym tylnym wyważeniem[2]. W listopadzie 2012 roku powstała firma FLARIS Sp. z o.o., która jest odpowiedzialna za produkcję seryjną samolotu sygnowaną marką FLARIS. Od 2013 roku Flaris Sp. z o.o. wspólnie z Wojskową Akademią Techniczną realizuje projekt w ramach Programu Operacyjnego Innowacyjna Gospodarka 2007-2015 w ramach programu „Badania i rozwój nowoczesnych technologii”. Flaris był nominowany do tytułu „Symbol Innowacji 2015”, w konkursie tym otrzymał 2. miejsce za najlepsze innowacyjne rozwiązanie technologiczne w dziedzinie obronności – w kategorii zespołowej za „Propozycję budowy potencjału odstraszania w oparciu o system załogowych i bezzałogowych samolotów FLARIS[3].
28 sierpnia 2019 r. Sylwia i Rafał Ładzińscy za innowacyjny projekt najmniejszego na świecie odrzutowca Flaris Lar 1 otrzymali honorowe wyróżnienie – Błękitne Skrzydła[4].

Prototyp[edytuj | edytuj kod]

Pierwszy egzemplarz prototypowy LAR01 wykonano z zastosowaniem najnowszych technologii, do budowy samolotu zastosowano preimpregnaty węglowe, które zapewniają wybitnie lekką, a jednocześnie wytrzymałą konstrukcję. Flaris LAR01 ma konstrukcję kompozytową. Kabina samolotu mieści jednego pilota i czterech pasażerów. Prototyp miał być wyposażony w silnik PW610 o ciągu 6,5 kN, który zapewnia uzyskanie prędkości przelotowej 700 km/h. Konstruktorzy samolotu postawili nie tylko na nowoczesną konstrukcję, ale również bezpieczeństwo. Samolot wyposażono w spadochronowy system ratunkowy. Dzięki wysokiej doskonałości aerodynamicznej samolot może efektywnie wykonywać lot ślizgowy w przypadku awarii silnika.

W 2013 roku Flaris LAR-01 miał swoją światową premierę na Międzynarodowym Salonie Lotniczym w Paryżu[5]. W 2015 roku Rafał Ładziński i Greg Williams (właściciel firmy Williams International produkującej silniki odrzutowe) podpisali umowę na dostawę silników najnowszej generacji Williams FJ33-5A do seryjnej produkcji Flarisa[6]. W czerwcu 2018 roku samolot został przebazowany do Wojskowych Zakładów Lotniczych nr 2 w Bydgoszczy, gdzie pilot doświadczalny inż. Henryk Szkudlarz wykonywał próby zespołu napędowego, układu paliwowego, układu hydraulicznego oraz nawigacji oraz testy kołowania. FLARIS LAR 1 przeszedł wszystkie badania naziemne, a do testów użyto silnik FJ33-5A firmy Williams International. Prototyp testowy Flaris LAR01 zarejestrowano w Polsce jako statek powietrzny kategorii specjalnej S-1 (statki powietrzne budowane według nowego projektu). Samolot przeszedł badania wytrzymałościowe, próby statyczne, próby naziemne. LAR 01 został wpisany do Rejestr Cywilnych Statków Powietrznych i otrzymał znak rejestracyjny SP-YLE[7]. Pierwszy oblot prototypu wykonano 5 kwietnia 2019 roku na lotnisku Babimost w Zielonej Górze, pilotem doświadczalnym był Wiesław Cena[8].

Specyfikacja[edytuj | edytuj kod]

  • Załoga – jeden
  • Liczba pasażerów – 4
  • Długość – 8,32 m
  • Rozpiętość skrzydeł – 8,68 m
  • Szerokość kadłuba – 1,39 m
  • Masa pustego – 900 kg
  • Maksymalna masa startowa – 1850 kg
  • Silnik – FJ33-5A opracowany i wyprodukowany przez Williams International

Osiągi (zakładane)[edytuj | edytuj kod]

  • Prędkość przelotowa – 700 km/h
  • Prędkość przeciągnięcia – 115 km/h
  • Zasięg (4 osoby + bagaż) – 2200 km
  • Zasięg (2 osoby + bagaż) – 2600 km
  • Zasięg (1 osoba + bagaż) – 3200 km
  • Prędkość wznoszenia – 30 m/s

Podobne konstrukcje[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]