Grand Prix Belgii 1979

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Grand Prix Belgii 1979
Grote Prijs van Belgie
6. wyścig z 15 w sezonie
319. Grand Prix Formuły 1
Tor Zolder
Belgia Zolder
Data

13 maja 1979

Trasa
Liczba okrążeń

70

Długość okrążenia

4,262 km

Dystans

298,340 km

Uczestnicy
Zgłoszenia

28 kierowców

Zakwalifikowało się

24 kierowców

Ukończyło wyścig

11 kierowców

Wyniki
Pole position

Jacques Laffite
(1:21,13, Ligier)

Zwycięzca

Jody Scheckter
(1:39:59,53, Ferrari)

Najszybsze
okrążenie

Gilles Villeneuve
(1:23,09, Ferrari)

6. Grand Prix w sezonie 1979
Poprzednie

Grand Prix Hiszpanii

Następne

Grand Prix Monako

Grand Prix Belgii
1978 1979 1980

Grand Prix Belgii 1979 (oryg. Grote Prijs van Belgie) – szósta runda Mistrzostw Świata Formuły 1 w sezonie 1979, która odbyła się 13 maja 1979, po raz szósty na torze Circuit Zolder.

37. Grand Prix Belgii, 26. zaliczane do Mistrzostw Świata Formuły 1.

Klasyfikacja[edytuj | edytuj kod]

Gilles Villeneuve i Riccardo Patrese podczas ostatniego okrążenia wyścigu
Poz. Nr. Kierowca Konstruktor Okrążeń Czas/powód NU Poz. start. Punktów
1 11 Jody Scheckter Ferrari 70 1:39:59.53 7 9
2 26 Francja Jacques Laffite Ligier-Ford 70 +15.36 sek. 1 6
3 3 Francja Didier Pironi Tyrrell-Ford 70 +35.17 sek. 12 4
4 2 Argentyna Carlos Reutemann Lotus-Ford 70 +46.49 sek. 10 3
5 29 Włochy Riccardo Patrese Arrows-Ford 70 +1:04.31 16 2
6 7 Wielka Brytania John Watson McLaren-Ford 70 +1:05.85 19 1
7 12 Kanada Gilles Villeneuve Ferrari 69 +1 okrążenie 6
8 9 Niemcy Hans Joachim Stuck ATS-Ford 69 +1 okrążenie 20
9 14 Brazylia Emerson Fittipaldi Fittipaldi-Ford 68 +2 okrążenia 23
10 17 Holandia Jan Lammers Shadow-Ford 68 +2 okrążenia 21
11 4 Francja Jean-Pierre Jarier Tyrrell-Ford 67 +3 okrążenia 11
NU 25 Francja Patrick Depailler Ligier-Ford 46 Wypadek 2
NU 20 Wielka Brytania James Hunt Wolf-Ford 40 Wypadek 9
NU 27 Australia Alan Jones Williams-Ford 39 Elektronika 4
NU 1 Stany Zjednoczone Mario Andretti Lotus-Ford 27 Hamulce 5
NU 6 Brazylia Nelson Piquet Brabham-Alfa Romeo 23 Silnik 3
NU 5 Austria Niki Lauda Brabham-Alfa Romeo 23 Silnik 13
NU 16 Francja René Arnoux Renault 22 Turbo 18
NU 35 Włochy Bruno Giacomelli Alfa Romeo 21 Wypadek 14
NU 18 Włochy Elio de Angelis Shadow-Ford 21 Wypadek 24
NU 30 Niemcy Jochen Mass Arrows-Ford 17 Wypadł z toru 22
NU 31 Meksyk Héctor Rebaque Lotus-Ford 13 Przen napędu 15
NU 15 Francja Jean-Pierre Jabouille Renault 13 Turbo 17
NU 28 Szwajcaria Clay Regazzoni Williams-Ford 1 Wypadek 8
NZ 8 Francja Patrick Tambay McLaren-Ford
NZ 24 Włochy Arturo Merzario Merzario-Ford
NZ 22 Irlandia Derek Daly Ensign-Ford
NZ 36 Włochy Gianfranco Brancatelli Kauhsen-Ford

Uwagi[edytuj | edytuj kod]