Franciszek Błachut

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Franciszek Błachut
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

16 lutego 1925
Tarnawa Dolna

Data i miejsce śmierci

17 października 2016
Przemyśl

Poseł na Sejm PRL V i VI kadencji
Okres

od 1969
do 1976

Przynależność polityczna

Polska Zjednoczona Partia Robotnicza

Odznaczenia
Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski Złoty Krzyż Zasługi Srebrny Krzyż Zasługi

Franciszek Błachut (ur. 16 lutego 1925 w Tarnawie Dolnej, zm. 17 października 2016[1] w Przemyślu[2]) – polski technik technolog i działacz komunistyczny, poseł na Sejm PRL V i VI kadencji.

Grobowiec Franciszka Błachuta

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Syn Franciszka i Emilii[2]. Uzyskał wykształcenie wyższe niepełne. Ukończył Technikum Mechaniczne w Stalowej Woli. W 1947 przystąpił do Polskiej Partii Robotniczej, a w 1948 wraz z nią do Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej. Zasiadał w Komitecie Powiatowym PZPR oraz w egzekutywie Komitetu Zakładowego Węzła Polskich Kolei Państwowych w Żurawicy. Był naczelnikiem rejonu przeładunkowego PKP w Żurawicy. W latach 1962–1965 sprawował funkcję radnego Miejskiej Rady Narodowej w Przemyślu, zaś w latach 1966–1969 był pracownikiem Komisji Komunikacji Wojewódzkiej Rady Narodowej w Rzeszowie. W 1969 i 1972 uzyskiwał mandat posła na Sejm PRL w okręgu Jarosław. Przez dwie kadencje zasiadał w Komisji Komunikacji i Łączności, ponadto w trakcie VI kadencji zasiadał w Komisji Komisja Mandatowo-Regulaminowej. W 1975 zasiadł w plenum, a w 1976 w egzekutywie Komitetu Wojewódzkiego PZPR w Przemyślu, której członkiem był do 1980.

Pochowany na cmentarzu Głównym w Przemyślu[1].

Odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b Wyszukiwarka grobów w Przemyślu. [dostęp 2018-03-18].
  2. a b Franciszek Błachut. rejestry-notarialne.pl.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]