Franco Cordova

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Franco Cordova
ilustracja
Data i miejsce urodzenia

21 czerwca 1944
Forli

Wzrost

179 cm

Pozycja

pomocnik

Kariera juniorska
Lata Klub
1960–1962 Flegrea
Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole
1962–1963 Salernitana Calcio 1919 6 (1)
1963–1965 Calcio Catania 10 (1)
1965–1966 Inter Mediolan 1 (0)
1966–1967 Brescia Calcio 25 (0)
1967–1976 AS Roma 212 (9)
1976–1979 S.S. Lazio 85 (2)
1979–1980 US Avellino 5 (1)
W sumie: 344 (14)
Kariera reprezentacyjna
Lata Reprezentacja Wyst. Gole
1975  Włochy 2 (0)
  1. Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.

Franco Cordova (ur. 21 czerwca 1944 w Forli) – piłkarz włoski grający na pozycji prawego pomocnika. W czasie kariery piłkarskiej Nosił przydomek "Ciccio".

Kariera klubowa[edytuj | edytuj kod]

Cordova podchodzi z miasta Forli. Piłkarską karierę rozpoczął w zespole Salernitana Calcio, w którym zadebiutował w 1962 roku w rozgrywkach Serie C. Jednak już po roku trafił do włoskiej ekstraklasy decydując się na transfer do Catanii. W Serie A zadebiutował 22 września 1963 w wygranym 2:0 wyjazdowym meczu z Genoą. W Catanii przez dwa sezony grywał sporadycznie, ale w 1965 roku przeszedł do Interu Mediolan. Z Interem został mistrzem Włoch, ale miał w tym niewielki udział w postaci rozegranego jednego spotkania. Po sezonie został piłkarzem Brescii Calcio, gdzie przez jeden rok występował w wyjściowej jedenastce.

Latem 1967 Cordova podpisał kontrakt z AS Roma. W Romie dopiero w połowie sezonu stał się członkiem pierwszego składu, a także kapitanem zespołu. Rok później z drużyną prowadzoną przez Helenio Herrerę zdobył Puchar Włoch. W sezonie 1969/1970 wystąpił z Romą w Pucharze Zdobywców Pucharów. Doszedł do półfinału, w którym wraz z kolegami klubowymi toczył zacięte boje z Górnikiem Zabrze. W pierwszym meczu w Rzymie padł remis 1:1, w drugim w Chorzowie remis 2:2, a w trzecim decydującym w Strasburgu także remis 1:1. O odpadnięciu Romy zadecydował wówczas rzut monetą. W kolejnych latach nadal grał w pierwszym składzie, ale Roma nie osiągała większych sukcesów.

W 1976 roku Cordova odszedł do odwiecznego lokalnego rywala, S.S. Lazio, co spotkało się z protestami "tifosich" Romy. W pierwszym sezonie zajął z Lazio 5. miejsce w Serie A, ale w dwóch kolejnych były to pozycje w środku tabeli. Sezon 1979/1980 Cordova spędził grając w U.S. Avellino, ale jeszcze w jego trakcie zakończył piłkarską karierę w wieku 36 lat.

Sezon Klub Kraj Rozgrywki Mecze Bramki
1962/63 Salernitana Calcio Włochy  Serie C 6 1
1963/64 Calcio Catania Włochy  Serie A 5 0
1964/65 Calcio Catania Włochy  Serie A 5 1
1965/66 Inter Mediolan Włochy  Serie A 1 0
1966/67 Brescia Calcio Włochy  Serie A 25 0
1967/68 AS Roma Włochy  Serie A 16 1
1968/69 AS Roma Włochy  Serie A 19 3
1969/70 AS Roma Włochy  Serie A 23 0
1970/71 AS Roma Włochy  Serie A 19 2
1971/72 AS Roma Włochy  Serie A 25 0
1972/73 AS Roma Włochy  Serie A 24 1
1973/74 AS Roma Włochy  Serie A 21 0
1974/75 AS Roma Włochy  Serie A 27 0
1975/76 AS Roma Włochy  Serie A 30 0
1976/77 S.S. Lazio Włochy  Serie A 30 2
1977/78 S.S. Lazio Włochy  Serie A 27 0
1978/79 S.S. Lazio Włochy  Serie A 28 0
1979/80 US Avellino Włochy  Serie A 5 1
Łącznie w Serie A 338 13

Kariera reprezentacyjna[edytuj | edytuj kod]

W reprezentacji Włoch Cordova zadebiutował 19 kwietnia 1975 roku w zremisowanym 0:0 meczu z Polską, rozegranym na Stadio Olimpico w ramach eliminacji do Euro 76. Swój drugi i ostatni mecz w kadrze rozegrał 2 tygodnie później, gdy Włosi pokonali w Helsinkach Finlandię 1:0.